گردم بهوا رفت چه گلگون فرسست این
خون می کند و می رود آیا چه کسست این
بر دیده ی ما منتظران رخش مکن گرم
آهسته رو ای ترک نه رود ارسست این
هر صبح فروزان تری از آه اسیران
برخور که هنوز از دل ما یکنفسست این
نالان دل من نغمه ی داود نداند
آزاد کنیدش که نه مرغ قفسست این
بر جام مراد دگران چشم چه داری
همت طلب ایدل همه را دسترسست این
هر مرغ درین باغ گلی دید و بهاری
ماییم و خزان کز دگران باز پسست این
در خرمن خود بهر گلی بر زدی آتش
می سوز چه تدبیر فغانی هوسست این
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به حسرت و longing نسبت به معشوق اشاره دارد. شاعر از دردی که این جدایی به او می‌زند صحبت می‌کند و سوال می‌کند که چه کسی می‌تواند این وضعیت را تغییر دهد. او به زیبایی معشوق و تاثیری که بر روحش دارد، اشاره می‌کند. همچنین با اشاره به روزهای خوب و بهاری، حال خود را با غم و خزان مقایسه می‌کند و از روزهای دشوار و اندوه خود می‌گوید. در پایان به تلاشی که برای بهبود وضعیتش می‌کند، اما همچنان در رنج و حسرت باقی مانده است، اشاره می‌گردد.
هوش مصنوعی: به آسمان می‌روم و می‌بینم که چه زیبایی به گل‌ها داده شده است. این خون که در وجودم جریان دارد، از من می‌ریزد و می‌رود. آیا این چه کسی است که چنین حالتی را به من داده؟
هوش مصنوعی: ای محبوب، بر چشمان ما که منتظر تو هستند ننگر، به آرامی برو، ای ترک، که تو مانند رود ارس نیستی.
هوش مصنوعی: هر روز، شعله‌ای از درد و تپش دل کسانی که در بند هستند، بیشتر و بیشتر می‌تابد. هنوز هم این درد و تپش در دل ما وجود دارد و ما را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
هوش مصنوعی: دل من در حال ناله است و نمی‌تواند مانند نغمه‌ی داود سرود بخواند. باید او را آزاد کنید، زیرا او مثل پرنده‌ای در قفس نیست.
هوش مصنوعی: به دیگران چه نگاهی داری وقتی خودت به هدف و آرزویت نمی‌رسی؟ همه می‌توانند به خواسته‌های خود دست یابند.
هوش مصنوعی: هر پرنده‌ای در این باغ گلی را می‌بیند و بهاری را تجربه می‌کند، اما ما در خزان هستیم که بازگشتی از دیگران است.
هوش مصنوعی: در مزرعه‌ات آتش زدی و گل‌های زیبایت را سوزاندی؛ چه تدبیر بی‌فکری است که این امید و آرزو را به خطر انداختی!
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
رشک سخنم چیست؟ نه شهد هوس ست این
تلخابه سر جوش گداز نفس ست این
ای ناله جگر در شکن دام میفشان
سرمایه آرایش چاک قفس ست این
مستم، به کنارم خز و تن زن که درین وقت
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.