تا بکی در کنج خلوت گرد بیحاصل خوریم
خیز تا این سجده ها در سایه سروی بریم
در دل اینست کان ساعت که محرمتر شدیم
تا نگه کردیم پنداری که بیرون دریم
در حقیقت رند و زاهد هر دو نزدیک همند
مشکلست اینجا تفاوت بلکه از یک جوهریم
صحبت زاهد خوشست اما گلستان دلکشست
چند در یک خانه بنشینیم و درهم بنگریم
ذره بر افلاک رفت و ما بخاک افتاده خوار
با چنین مهر و وفا از ذره یی ناقصتریم
عارفی باید که سر عشق دریابد تمام
فهم ما دورست ازین معنی که رند و ابتریم
مجلس عشقست کوته کن فغانی درد دل
این حرارت جای دیگر بر که ما خود اخگریم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این سخن، شاعر به تشویق به ترک انزوا و بی‌فایده‌گی می‌پردازد و از شعائر مذهبی و سجده‌ها به عنوان عواطفی که به سمت زیبایی و عشق هدایت می‌کنند، یاد می‌کند. او توضیح می‌دهد که رند و زاهد، در عمق وجود، نزدیک به هم هستند و تفاوت‌های ظاهری مهم نیستند. گفتار زاهد خوشایند است، اما حقیقت زیبای عشق در دل ماست. در نهایت، شاعر به دنبال عارفی است که عشق را به‌طور کامل درک کند و از ما می‌خواهد که به جای نشستن در یکجا و نگرانی، به شور و شوق عشق بپردازیم و درد دل خود را بگوییم.
هوش مصنوعی: چقدر باید در گوشه نشسته و بی‌هدف وقت بگذرانیم؟ برخیز و برویم که این عبادت‌ها در سایه درختی زیبا انجام شود.
هوش مصنوعی: در این لحظه، ما به مرحله‌ای از نزدیکی و ارتباط معنوی دست یافته‌ایم که احساس می‌کنیم از آنچه که هستیم، جدا افتاده‌ایم. این احساس عمیق‌تر شدن ارتباط زمانی بوجود آمده است که در این حالتی که به نظر می‌رسد درون خودمان هستیم، تصور می‌کنیم که در دنیایی دیگر قرار داریم.
هوش مصنوعی: واقعیت این است که رند (آدم آزاداندیش و سرزنده) و زاهد (آدم پارسا و مروت‌دار) هر دو به هم نزدیک‌اند. سخت است که تفاوت آنها را در اینجا مشخص کنیم، زیرا هر دو از یک نوع روحیه و جوهره هستند.
هوش مصنوعی: گفت‌وگوی زاهدانه شیرین است، اما زیبایی‌های طبیعت دل‌انگیزتر است. چرا همیشه در یک جا بنشینیم و به هم نگاه کنیم؟
هوش مصنوعی: ذره‌ای که در برابر آسمان‌ها قرار دارد، به اوج و عظمت رسیده، اما ما بر خاک افتاده و خوار شده‌ایم. با وجود این همه محبت و وفا، به نظر می‌رسد که از آن ذره‌ی کوچک و ناتمام هم کمتر ارزش داریم.
هوش مصنوعی: عاشق واقعی باید به عمق عشق پی ببرد، در حالی که فهم ما از این موضوع بسیار ناقص و دور از حقیقت است. ما در این زمینه خودخواه و نادان هستیم.
هوش مصنوعی: محفل عشق است، بگذار تا فریاد کنیم و از دردمان بگوییم. این احساسات و هیجان‌ها باید در جای دیگری مطرح شود، چرا که ما خود شعله‌ای درون داریم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
باغبان بیمهر و ما در اصل نخل بی بریم
عاقبت در گلخن گیتی کف خاکستریم
هیچکس نبود که نبود در پی آزار ما
اهل عالم جمله طفل و ما چو مرغ بی بریم
عاشقانت تیغ کین در یکدگر خوش می نهند
[...]
ما به زیر آسمان مشتی فروزان گوهریم
آتشیم آتش، ولیکن در ته خاکستریم
دتر مزاج لاله و در طبع گل آبیم آب
لیک بر خار و خس این دشت باد صرصریم
از متاع رنگ و بو رنگین بساطی چیده‌ایم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.