آمد سحاب و چهرهٔ گل‌ها ز خواب شست
نیسان دهان غنچه به مشک و گلاب شست
صبحست، می بنوش که گردون به اشک گرم
از بهر جرعه‌ای قدح آفتاب شست
گو همچو برگ لاله ز برق فنا بسوز
گل چون کتان خود به شب ماهتاب شست
در آتشم ز دختر رز کاین حریف‌سوز
عالم خراب کرد چو دست از خضاب شست
از می خراب گشته دل ابتر منست
دیوانه‌ای که لوح شکست و کتاب شست
خوش باد وقت آنکه سبو بر سرم شکست
وین دلق خونفشان ز نشان شراب شست
از داغ‌های تازه برافراخت صد علم
پشمینه‌ام که عشق به هفتاد آب شست
بس رند جامه‌سوز که در مجلس شراب
آلوده ساخت خرقه ولی با شراب شست
در خاک و خون نشاند فغانی دل خراب
تا دست از متاع جهان خراب شست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر گزارشی از حال و هوای بهاری و تأثیر آن بر زیبایی و نشاط طبیعت است. شاعر با تصاویری زنده و شاعرانه به توصیف گل‌ها و غنچه‌ها پرداخته و از زیبایی‌های نوشیدن شراب در صبح می‌گوید. او به تصویر می‌کشد که چگونه علاقه به زندگی و عشق باعث فراموشی غم‌ها و اندوه‌های دنیوی می‌شود. همچنین، اشاره به داغ‌های عشق و دل‌تنگی‌ها نشان‌دهنده عمق احساسات انسانی است. در نهایت، شاعر به این نتیجه می‌رسد که باید از متاع دنیا دست کشید و به عشق و زیبایی‌های زندگی پرداخت، حتی اگر در این مسیر آسیب‌هایی هم متوجه‌اش شود.
هوش مصنوعی: ابرها آمدند و چهره‌ی گل‌ها را از خواب بیدار کردند. در فصل بهار، غنچه‌ها به عطر مشک و گلاب آغشته شدند.
هوش مصنوعی: صبح است، می‌نوش که آسمان از گرمای آفتاب پر شده و برای یک جرعه، قدح آفتاب را شسته است.
هوش مصنوعی: به مانند برگ لاله در پی تندبادی که می‌گذرد، بسوز و نابود شو؛ ولی ای گل، مانند کتان در شب‌هنگام با نور ماه تمیز و شفاف باقی بمان.
هوش مصنوعی: من در آتش عشق دختری زیبا سوخته‌ام، چرا که او با زیبایی‌اش تمام جهان را خراب کرد، درست مانند زمانی که کسی از خضاب دست بشوید و خود را بی‌زینت کند.
هوش مصنوعی: دل من که به خاطر عشق نوشیدن می، خراب و بی‌ثمر شده، شبیه دیوانه‌ای است که همه چیزش را از دست داده و هیچ چیزی از گذشته‌اش باقی نمانده است.
هوش مصنوعی: خوشا آن لحظه‌ای که سبو بر سرم فرود آمد و این لباس پر خون، اثر شراب را از خود زدود.
هوش مصنوعی: از دردهای تازه‌ای که دارم، پرچم‌هایی از عشق را بلند کرده‌ام؛ عشقی که به اندازه‌ی هفتاد دریا من را شستشو داده و دگرگون کرده است.
هوش مصنوعی: فرقی نمی‌کند که در میکده چه پیش آمده است؛ عده‌ای هستند که با تملق و ریا، خودشان را به آب و رنگ می‌زنند، اما در نهایت، شراب واقعی و پاک، آنها را از زنگارهای درونی‌شان پاک خواهد کرد.
هوش مصنوعی: دل غمگین را در خاک و خون غرق کرد تا از دارایی‌های دنیایی ناسالم و فاسد رهایی یابد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
نتوان ز دل غبار ملال از شراب شست
زنگ از جبین آینه نتوان به آب شست
از می خمار آن لب میگون ز دل نرفت
داغ شراب را نتواند شراب شست
صافی نمی شود دل صد پاره بی گداز
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.