ناخورده شراب می‌خروشیم
بنگر چه کنیم؟ اگر بنوشیم
از بی‌خبری خبر نداریم
پس بیهده ما چه می‌خروشیم؟
تا چند پزیم دیگ سودا؟
کز خامی خویشتن بجوشیم
دل مرده، برون کشیم خرقه
وز ماتم دل پلاس پوشیم
این زهد مزوری که ما راست
کس می نخرد، چه می‌فروشیم؟
با آنکه به ما نمی‌شود راست
این کار، ولیک هم بکوشیم
باشد که ز جام وصل جانان
یک جرعه به کام دل بنوشیم
شب خوش بودیم بی‌عراقی
امروز در آرزوی دوشیم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این اشعار به حالت ناامیدی و سردرگمی خود اشاره می‌کند. او از بی‌خبری مردم از حقیقت و معنا صحبت می‌کند و می‌پرسد که چرا در این حال خروشی می‌کنند. او به خامی و بی‌فکری اشاره می‌کند و می‌گوید که دل مرده خود را از درون بیرون می‌آورد. زهد و تعهدات بی‌معنا را به چالش می‌کشد و می‌گوید که در تلاش هستند تا از عشق حقیقی بهره‌مند شوند. به نوعی، او به آرزوی وصال و رسیدن به شادی واقعی اشاره دارد و تردید نسبت به معنای زندگی و دین خود را نشان می‌دهد.
هوش مصنوعی: ما از شادی و هیجان که به خاطر شراب نخورده داریم، به وجد آمده‌ایم. ببین چه حسی به ما دست می‌دهد اگر واقعاً نوشیدنی بخوریم.
هوش مصنوعی: ما از غافل بودن خود مطلع نیستیم، پس چرا بی‌فایده این‌قدر هیاهو می‌کنیم؟
هوش مصنوعی: چقدر باید برای دلخوشی و شگفتی دیگران تظاهر کنیم؟ باید از نادانی خود بیرون بیاییم و واقعیتمان را بپذیریم.
هوش مصنوعی: دل را که از زندگی خالی شده است، با کلاه و عبا به بیرون می‌آوریم و از غم و اندوه دل خود فرشی بر می‌افرازیم.
هوش مصنوعی: این زهد و دیانت ظاهری که ما به نمایش می‌گذاریم، هیچ‌کس آن را نمی‌خرد و به عبارتی دیگر، ارزشی ندارد. بنابراین، ما در واقع چه چیزی را می‌خواهیم به دیگران بفروشیم؟
هوش مصنوعی: هرچند که این کار به ما راست نمی‌آید، ولی باز هم باید تلاش کنیم.
هوش مصنوعی: امیدوارم که از محبت و نزدیکی معشوق کمی بهره‌مند شویم و دلخوشی محضی را تجربه کنیم.
هوش مصنوعی: امشب در حالی خوش هستیم که دیروز از دغدغه‌ها و مشکلات خبری نبود و حالا در آرزوی گذشتۀ آرامش‌مان هستیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
افلاس‌خرانِ جان‌فروشیم
خز پاره‌کن و پلاس پوشیم
ناخورده شراب می‌خروشیم
خود تا چه کنیم؟ اگر بنوشیم
آنگاه شنو خروش مستان
این لحظه هنوز ما خموشیم
کو تابش می که پخته گردیم؟
[...]
هر دم که ز باده تو نوشیم
بس روشن جان و تیزگوشیم
چو گل ز خوشی به خنده کوشیم
هر چند لباس ژنده پوشیم
در دور فنا چو می بجوشیم
نوبت چو به ما رسد بنوشیم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.