هر کاو ندید روضهٔ فردوس بر زمین

گو بر نگاه خسرو صاحب قران ببین

هم نزهت بهشت بعفو خدایگان

با صحن دلشگای روان پرورش قرین

هم رفعت سپهر، بتائید شهریار

در سقف آسمان صفتش آیتی مبین

انگیخته طراوات اشکال دلبر باش

نقش خجالت از رخ صورتگران چین

آمیخته بدایع تمثال جانفراش

با زر و لاجورد، رخ و زلف حور عین

خورشید را بسایه ی ایوانش بار نیست

در سایه عنایت خورشید ملک و دین

فرمانده جهان، عضدالدین سپهر ملک

حاجی بک آفتاب زمان خسرو زمین