گنجور

برای پیشنهاد تصاویر مرتبط با اشعار لازم است ابتدا با نام کاربری خود وارد گنجور شوید.

ورود به گنجور

 
ابن یمین

دل بجان آمد از مضیق جهان

وین بتر کم امید نیست خلاص

از گزند سپهر ناهموار

چون گزیدم ولات حین مناص

بخت را گفتم ای رمیده ز من

با زمانه مزن دم اخلاص

که ندارد معاویه در مکر

حاجت یاری سلاله عاص

ساز او با نوا و دستانست

تو بدستان او مشو رقاص

ای بسا کاوفتد بکام نهنگ

گرچه بهر صدف رود غواص

تا صروف زمانه صرافست

سیم کس را نمیخرد برصاص

پیش این سفله طبع دون پرور

نیست فرق از عوام تا بخواص

شاخ کسنی بذوق نیشکرست

سیب شیرین ترش تر از اجاص

گر لبی نان ز خوان او شکنی

بشکند سر همان دمت بقصاص

گر کند منشی فلک جوری

جز بابن یمین نباشد خاص

شاید آری که در زبانها هست

ذکر القاص لایحب القاص

 
 
 
وطواط

شمس دین ، کدخدای خاص ملک

ای درت کعبهٔ عوام و خواص

رأی تو گنج عقل را گنجور

طبع تو بحر فضل را غواص

چرخ در خمت تو با رغبت

[...]

سلطان ولد
سلطان ولد » ولدنامه » بخش ۳۲ - دربیان آنکه شعر اولیاء همه تفسیر است و سرّ قرآن زیرا که ایشان از خود نیست گشته‌اند و به خدا قائم‌اند. حرکت و سکون ایشان از حق است که «قلب‌المؤمن بین اصبعین من اصابع الرّحمن تقلبه کیف یشاء». آلت محض‌اند در دست قدرت حق؛ جنبش آلت را عاقل به آلت اضافت نکند بخلاف شعر شعراء که از فکرت و خیالات خود گفته‌اند و از مبالغه‌های دروغ تراشیده و غرضشان از آن اظهار فضیلت و خودنمایی بوده است همچون آن بت‌پرست که بتی را که خود می‌تراشد معبود خود می‌کند که «اتعبدون ما تنحتون» شعرا شعر اولیا را که از ترک حرص و فنای نفس آمده است همچو شعر خود می‌پندارند؛ نمی‌دانند که در حقیقت فعل و قول ایشان از خالق است، مخلوق را در آن مدخل نیست. زیرا شعر ایشان خودنمایی نیست خدانمایی است مثال این دو شعر چنان باشد که باد چون از طرف گلشن آید بوی گل رساند و چون از گلخن آید بوی ناخوش آورد اگرچه باد یکی است اما به سبب گذرگاه مختلف بویش مختلف شود هر که‌را مشامی باشد فرق هر دو را داند که «المؤمن کیس ممیز» یکی که سیر خاید اگرچه مشک گوید به مشامها بوی سیر رسد و برعکس هرکه مشک خاید و لفظ سیر گوید بوی مشک آید

عاشقی شد نهایت اخلاص

خون عشاق را نبود قصاص

مشاهدهٔ ۳ مورد هم آهنگ دیگر از سلطان ولد
حکیم نزاری

حجة الحق به سوره اخلاص

مهدی انبیا به دعوت خاص

مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه