مدتی شعر بهر گونه که آمد گفتم

لفظ و معنیش بدانسان که پسندد همه کس

غزل از روی هوس بود و قصائد ز طمع

نه طمع ماند کنون در دل تنگم نه هوس

بر مراثی و هجا نیز گرایش نکند

بر دل افشاندنم از فکرت تاریک قبس

زین پس ای ابن یمین دام طمع باز مکن

عنکبوتی ز تو لایق نبود بهر مگس

صحت و وجه معاش و همه اسباب بکام

ناسپاسی مکن انصاف بده اینت نه بس

بنشین فارغ و تیمار منه بر دل از آن

که چو شاهان نبود موکبت از پیش وز پس

شکر شکر ز طوطی روان باز مدار

دو سه روزی که بماندست درین تیره قفس