گر سیم و زری بقرض یابی
بستان منگر گرانی سود
زیرا که چو دین حال گردد
حال از دو برون نخواهدت بود
گر هست ترا حیات باقی
ایزد در بسته بس که بگشود
ور تاج بقا قضای مبرم
از تارک هستی تو بربود
ز آتش که تو کرده ئی فروزان
بعد از تو به وارثان رسد دود
وارث چو تو در میان نباشی
خواه از تو بخشم و خواه خوشنود
فی الجمله بهر جهت که باشد
آنکس که ربود زر بیاسود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره‌ی قرض و عواقب آن صحبت می‌کند. شاعر می‌گوید اگر به قصد قرض کردن طلا و نقره بروی، به نرخ بالای سود نگاه نکن. زیرا وقتی دین تو بالا بگیرد، دیگر فرصتی برای رهایی از آن نخواهی داشت. اگر زندگی‌ات ادامه دارد، خداوند درهای بسیاری را به روی تو باز کرده است، ولی اگر تقدیر تو را از زندگی بگیرد، تظاهر به ثروت دیگران نیز بی‌فایده خواهد بود. همچنین، اگر آتش و مشکلاتی که خود به وجود آورده‌ای بعد از تو باقی بماند، دود آن به وارثان خواهد رسید و اگر وارثی هم نداشته باشی، این مشکلات نه از تو راضی خواهد بود و نه از تو خواهد گذشت. به طور کلی، هر که دزدی کند، در نهایت آسایش نخواهد داشت.
هوش مصنوعی: اگر در قرض بر سیم و زر دست یابی، به قیمت گران آن توجه نکن.
هوش مصنوعی: زیرا هنگامی که دین به حال و وضعیت خاصی برسد، دیگر از دو حال خارج نخواهد شد.
هوش مصنوعی: اگر عمر تو در دست خداوند ادامه داشته باشد، او بسیاری از درهای بسته را برایت خواهد گشود.
هوش مصنوعی: اگر قضا و قدر جهان، سلطنت جاودانی را از سر تو بگیرد،
هوش مصنوعی: آتش شوقی که تو برپا کرده‌ای، پس از تو به ورّاثت دود و نشانش خواهد رسید.
هوش مصنوعی: اگر شخصی مثل تو در میان نباشد، حتی اگر بخواهم از تو چیزی ببخشم یا خوشحال کنم، تاثیری نخواهد داشت.
هوش مصنوعی: به طور کلی، هر کسی که زر و زینت را بدزدد، از هر نظر که باشد، مجازات خواهد شد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای شاه ز نقدها که باشد
در کیسهٔ صبح و شام موجود
در کیسهٔ عمر انوری نیست
الا نفسی سه چار معدود
وان نیز به بند و مهر او نیست
[...]
چون حرز توام حمایل آمود
سرهنگی دیو کی کند سود
عشق از پس پرده روی بنمود
کردم چو نگاه، روی من بود
پیش رخ خویش سجده کردم
آن لحظه که او جمال بنمود
خود را به کنار در کشیدم
[...]
دیر آمده‌ای سفر مکن زود
ای مایه هر مراد و هر سود
ای ز آتش عزم رفتن تو
از بینی‌ها برآمده دود
هر عود تلف شود ز آتش
[...]
هرلحظه به سر درآیدم دود
فریاد و جزع نمی‌کند سود
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.