|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از تلاش برای دستیابی به معیشت و زندگی بهتر سخن می‌گوید. او به دنبال نانی است که از راه کار و زحمت کشیدن به دست آید و نمی‌خواهد برای دو نان، خود را به زحمت بیندازد یا در برابر دیگران ذلیل شود. در انتها، او به آزادی و مقام سلطنت اشاره می‌کند و شادی و افتخار ناشی از آزادی را بر می‌شمارد.
هوش مصنوعی: من به دنبال یک لقمه نانی هستم که از راه دلسوزی و تلاش یک کشاورز به دست آید.
هوش مصنوعی: اگر برای دو نان خود به دیگران دست نیاز دراز نکنم، پس مسکنت و فقر را خواهم پذیرفت.
هوش مصنوعی: من و آزادی، دیگر نیازی به پادشاهی و سلطنت نداریم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
همیشه هنرمند بادا تنت
رسیده به کام دل روشنت
اگر سر برون آید از گردنت
جز آن گه که یابند مرده تنت
نترسی که شمشیر گردن زنت
بگیرد به خون کسی گردنت؟
عدو زنده سرگشته پیرامنت
به از خون او کشته در گردنت
چه وسواس زد دست در دامنت
که پولی سیه میشود رهزنت
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.