چرخ دولابست دور آسمان
زانکه هرکس را که اندروی گریخت
برکشیده کوزه دولاب وار
سرنگونش کرد و آب وی بریخت
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
چرخ دولابست دور آسمان
زانکه هرکس را که اندروی گریخت
برکشیده کوزه دولاب وار
سرنگونش کرد و آب وی بریخت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت اشاره به چرخش دایمی و بی‌وقفه حوادث دارد که انسان‌ها را مانند آب از کوزه‌ای می‌ریزد. به نوعی به این معناست که هر کس تلاش کند از مسیری خاص فرار کند، در نهایت سرنوشت و تقدیر او را به یک نقطه می‌رساند.
هوش مصنوعی: چرخ زمان به دور آسمان در حال چرخش است و هر کسی که به سمت آن فرار کند، در نهایت نمی‌تواند از آن دور شود.
هوش مصنوعی: کوزه‌ای را که روی گردنه قرار داشت، انداخت و آب آن به زمین ریخت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
علم معنی آمد و شیطان گریخت
در درون من همه ایمان بریخت
جست از سوی دکان سویی گریخت
شیشه‌های روغن گل را بریخت
شوهر دختر ز پیش او گریخت
ورنه خونش را به خنجر خواست ریخت
آهو از وحشت بهر سو می گریخت
او به پیش آن خران شب کاه ریخت
چون سرش بشکست و دندانش بریخت
ترک خر کرد و سوی صحرا گریخت
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.