لبت یاقوت گوهر پوش دارد
به گاه بوسه طعم نوش دارد
سرزلف سیاهت بر بناگوش
زنزهت بوی مرزنگوش دارد
چوگوشت با رقیبان است کم زان
که یک ره جانت ما گوش دارد
دلم با روی خوب تست دایم
بگو بهرخدا نیکوش دارد
چو جان تن را در آغوش آمدی دوش
تنم جان بین که در آغوش دارد
زدوشت دوش برخورداربودم
دلم امشب هوای دوش دارد
دل ابن حسام از اتش شوق
ز گرمی سینه را پرجوش دارد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره زیبایی و جذابیت معشوق است. شاعر به ویژگی‌های ظاهری و جذابیت‌های جسمی معشوق اشاره می‌کند؛ مانند لبانش که به یاقوت می‌مانند، طعم بوسه‌اش که شیرین است و موهای سیاهش که عطر خاصی دارد. او همچنین از عشق و اشتیاق به معشوق و تمایل به نزدیکی و آغوش گرفتن با او سخن می‌گوید. در نهایت، شاعر ابراز می‌کند که دلش به شدت مشتاق دیدار معشوقش است و این شوق او را می‌سوزاند.
هوش مصنوعی: لب‌های تو مانند یاقوت درخشان و زیباست و وقتی که می‌بوسم، طعمی شیرین و لذت‌بخش دارد.
هوش مصنوعی: موهای سیاه تو بر روی گوش‌هایت بویی شبیه به مرزنگوش دارد.
هوش مصنوعی: اگر با رقبایت رقابت کنی، کم از این است که جانت یک مسیر دارد و ما هم گوش به آن داریم.
هوش مصنوعی: دل من همواره به زیبایی تو وابسته است. همیشه از خداوند می‌خواهم که تو را در حفا و خوبی حفظ کند.
هوش مصنوعی: وقتی شب گذشته جانم به بدنم رسید، بدین ترتیب تنم را ببین که جان را در آغوش دارد.
هوش مصنوعی: دیشب با دوستی دیدار داشتم و حالا دلم می‌خواهد دوباره او را ببینم.
هوش مصنوعی: دل ابن حسام به خاطر آتش عشق، از گرمای سینه‌اش به شدت پرجنب و جوش است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
جهت شش طاق او بر دوش دارد
فلک نه حلقه هم در گوش دارد
مرا این مرد نیکو هوش دارد
نماز و طاعتم را گوش دارد
خراسان مردم باهوش دارد
خراسانی دو لب ده گوش دارد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.