چرخِ گردان نهاده دارد گوش
تا ملک مر ورا چه فرماید
زُحَل از هیبتش نمی‌داند
که فلک را چگونه پیماید
صورتِ خشمش ار ز هیبتِ خویش
ذرّه‌ای را به دهر بنماید
خاک دریا شود، بسوزد آب
بِفْسُرَد نار و برق بشخاید
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
چرخِ گردان نهاده دارد گوش
تا ملک مر ورا چه فرماید
زُحَل از هیبتش نمی‌داند
که فلک را چگونه پیماید
صورتِ خشمش ار ز هیبتِ خویش
ذرّه‌ای را به دهر بنماید
خاک دریا شود، بسوزد آب
بِفْسُرَد نار و برق بشخاید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به قدرت و هیبت بی‌نظیر یک شخصیت اشاره دارد که گوش به فرمان اوست و کنترل و تأثیر زیادی بر جهان دارد. زحل که نماد قدرتمندی در آسمان‌هاست، به خاطر عظمت این شخصیت نمی‌داند چگونه باید عمل کند. خشم و قدرت او به قدری زیاد است که حتی اگر کوچک‌ترین نشانی از خشمش ظاهر شود، می‌تواند طبیعت را دگرگون کند و به زمین و دریا آسیب بزند. به طور کلی، شعر به نمایش قدرت و تأثیر یک وجود بزرگ در جهان پرداخته است.
هوش مصنوعی: چرخِ گردان یعنی زمان و سرنوشت، گوش در اختیار دارد تا ببیند که فرمانی که به او داده می‌شود چه خواهد بود.
هوش مصنوعی: زحل از عظمت و زیبایی‌اش نمی‌داند که چگونه باید در آسمان حرکت کند.
هوش مصنوعی: اگر لحظه‌ای از خشم او، ذره‌ای از قدرت و威ش را به دنیا نشان دهد، همه چیز تحت تأثیر قرار می‌گیرد.
هوش مصنوعی: اگر خاک به دریا تبدیل شود، آب به جوش می‌آید و آتش شعله‌ور می‌شود و برق می‌درخشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بد ز بد گوهران پدید آید
هر کسی آن کند کزو زاید
ای خداوند رای سامی تو
مملکت را همی بیاراید
عزم تو ملک شاه را تیغ است
که چو تیغش ز زنگ بزداید
از غم و رنج و انده و تیمار
[...]
عزت آن جهان همی باید
گر ذلیلم در این جهان شاید
جز مکارم زشمس دین ناید
سیرت سروران چنین باید
رتبت ملک و زینت دولت
از خصالش همی بیفزاید
معجزات از بیان او خیزد
[...]
ای مهی کز تو نور دین زاید
شخص تو قدر و قدرت افزاید
پیش رای تو رایت خورشید
از فلک روی بر زمین ساید
بسته دارد ز شوق تو کمری
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.