جنت دنیاست عرض این همایون بارگاه
راحت جاوید را در ساحت او خانمان
دل گواهی می دهد کاین کعبه اقبال را
کرد معمار فلک دایم به معموری ضمان
پیش آن ایوان اگر تقدیر، دستوری دهد
سجده آرد طاق کسری نه که طاق آسمان
ظل او غمخوارگان را چون ارم بزم طرب
صحن او پرسندگان را چون حرم صحن امان
پاسبانی بر سرش در پاس هر بامی قضا
پیشکاری در برش در پیش هر کاری زمان
جز رقیبان هنر در وی نبوده هیچ کس
جز امینان خرد در وی نبوده دیده بان
کوته از بالای اوج منظرش دست یقین
قاصر از پهنای بسط مطرحش پای گمان
از پی جانداری سلطان عالی هیکلش
شحنه جوشن وران چرخ بردارد کمان
دور باش عکس او لاحول دیو آمد که هست
هفت نقش منفعل از چار قطر او رمان
مطرب طبع است خاک پای او در خاصیت
راست چون خاکی که باشد مدفن زر جمان
خسته محنت حریم او پسندد ملتجا
هاتف دولت صدای او گزیند ترجمان
دولت فر به ز فر اوست راعی عجاف
سایه لاغر ز یاد او مراعی سمان
مالک او گر نبودی مسند قاضی القضات
در جناب او سعادت کی نشستی این زمان؟
یارب اقبالی ده او را بر خصوم اولیا
چون اجل امید بندد چون سخن جاویدمان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره عظمت و والایی یک مقام یا شخصیت بزرگ است که به نوعی نماد بهشت و سعادت در دنیا به شمار میآید. شاعر توصیف میکند که این مقام، مانند کعبهای است که همه به سوی آن روی میآورند و به نظر میرسد که سرنوشت بر آن تأثیر میگذارد. شاعر همچنین به زیبایی و شکوه محیط پیرامون این شخصیت اشاره میکند و میگوید که سایه او نوازشگر و پناهندهای برای رنجدیدگان است.
شاعر به قدرت و نفوذ این شخصیت اشاره دارد و بیان میکند که هیچ کس جز رقیبان هنر در این فضا نیست. او همچنین تأکید میکند که از نظر او، این شخصیت فراتر از تصورات انسانی است و هر کسی که بخواهد به درک او برسد، دچار محدودیت میشود. در نهایت، شاعر درخواست میکند که بر این شخصیت اقبال و خوشبختی نازل شود.
هوش مصنوعی: بهشت در دنیا این است که این بارگاه عظیم و باشکوه، مکانی است برای آرامش و سعادت همیشگی.
هوش مصنوعی: دل میگوید که این کعبه (مقدس) که باعث خوشبختی و موفقیت است، توسط معمار آسمان به طور دائمی به خاطر برکت و آبادانی ساخته شده است.
هوش مصنوعی: اگر در آن ایوان، سرنوشت فرمانی صادر کند، به سجده درمیآید و هرگز از عظمت طاق کسری کمتر نخواهد بود، حتی طاق آسمان.
هوش مصنوعی: سایهٔ او، دلسوزان را مانند باغ ارم و شاداب بهشت میسازد و کسانی که سوال میکنند را مانند حرم امن و آسایش خود میپندارد.
هوش مصنوعی: در هر شرایط و زمانی، سرنوشت همیشه مراقب و پیشرو است. در واقع، در هر اقدامی که انسان انجام میدهد، تأثیرات قضا و قدر همیشه حاضر و ناظر هستند.
هوش مصنوعی: در او هیچکس جز رقیبان هنر وجود ندارد و تنها کسانی که درک عمیق دارند، مراقب او هستند.
هوش مصنوعی: از بلندیهای او، چشمم به جزئیات و حقیقت نرسید و فهمم از وسعت حالاتش همواره در حد گمان باقی ماند.
هوش مصنوعی: به دنبال وجود موجودی با مقام و ارزشی بالا، شوالیهای در زره به نظر میرسد که گویی میخواهد کمان را از دست زمان بگیرد.
هوش مصنوعی: منظور این است که وقتی تصویر او دور است و دیگران از او بیخبرند، دیو در زندگی ما وارد میشود. در واقع، وقتی از حقیقت دور میشویم، مشکلات و چالشها به وجود میآیند که تحت تأثیر آن تصویر دور، به صورتهای مختلف خود را نشان میدهند.
هوش مصنوعی: این بیت به اهمیت و ارزش هنرمندان اشاره دارد. شاعر میگوید که در حقیقت، مطرب (هنرمند) وجودش به گونهای خاص و باارزش است، مشابه خاکی که سنگهای قیمتی را در خود نگه میدارد. این بدان معناست که ممکن است ظاهراً ساده و معمولی به نظر برسد، اما در زیر سطح خود، ارزش و زیباییهایی پنهان دارد که با دقت و توجه بیشتر قابل کشف هستند.
هوش مصنوعی: در برابر سختیهای زندگی، پناه به حرمتی میآورم که دوستش دارم. صدای الهی و راهنمایی او برایم بهترین انتخاب است.
هوش مصنوعی: خوشبختی و نعمت او از نیکویی و زیبایی خود او بیشتر است، گوسفندانی که در دشتهای وسیع چرا میکنند، حتی در سایهی آن لاغر هم، یاد او را به خوبی میکنند.
هوش مصنوعی: اگر مالک او نبود، قرار گرفتن در جایگاه قاضی القضات به چه معناست و این خوشبختی در نزد او چگونه شکل میگیرد؟
هوش مصنوعی: ای خدا، به او توفیق بده تا در کنار دوستان و اولیا قرار گیرد، چون وقتی که مرگ امید را قطع میکند، او به سخن جاودان ما نزدیک شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خواسته تاراج گشته، سر نهاده بر زیان
لشکرت همواره یافه، چون رمهٔ رفته شبان
چیست آن آبی چو آتش و آهنی چون پرنیان
بیروان تن پیکری پاکیزه چون بیتنْ روان
گر بجنبانیش آب است، ار بلرزانی درخش
ور بیندازیش تیر است، ار بدو یازی کمان
از خرد آگاه نه در مغز باشد چون خرد
[...]
بس که جستم تا بیابم من از آن دلبر نشان
تا گمان اندر یقین گم شد یقین اندر گمان
تا که میجستم ندیدم تا بدیدم گم شدم
گم شده گم کرده را هرگز کجا یابد نشان
در خیال من نیامد در یقینم هم نبود
[...]
سرو دیدستم که باشد رسته اندر بوستان
بوستان هرگز ندیدیم رسته بر سرو روان
بوستانی ساختی تو برسر سرو سهی
پر گل و پر لاله و پر نرگس و پر ارغوان
ای بهار خوبرویان چند حیلت کرده ای
[...]
خسروا جائی بهمت ساختی، جائی بلند
پر ز خوان خواهی کنونش کرد و خواهی پر سخوان
تیر تو مفتاح شد در کار فتح قلعه ها
تیر تو مومول شد در دیده های دیده بان
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.