ای جهان کرم سلام علیک
کز سلامت سلامت افزاید
وهم مساح پیشه تا ابد
طول و عرض دلت نپیماید
دفتر مردمی و مردی را
با تو یک حرف در نمی باید
هیبت تو چو همت اندر تست
گره روزگار بگشاید
با فراخای عرصه هنرت
فلک المستقیم تنگ آید
دست تست آب خواه و دست بشوی
که ازو عاجزی بر آساید
آسیای سپهر جوجو باد
گر سر حاسدت نمی ساید
مادر روز و شب سترون باد
گر مراد دلت نمی زاید
ذوالجلال ای جلال می داند
که ترا کس چو بنده نستاید
سدره و طوبی ثنای ترا
طوطی خاطر من آراید
در صمیم شتا به باغ سخن
بلبلی چون مجیر نسراید
عرض حالی همی کنم بشنو
نادر آن رای تو چه فرماید؟
کرده ام پوستین وآنگه چه؟
نیفه نو که جان بیفزاید
صاحبا! جز به پشتی کرمت
روی آن نیفه روی ننماید
پوستینم کنی همی دانم
کان چنان و چنین چه می خاید
روی این پوستین بکن ز نخست
آنگه ار پوستین کنی شاید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به سلام و درود به جهان و انسانیت اشاره دارد و تأکید می‌کند که سلامتی و خوبی در ارتباط با یکدیگر افزایش می‌یابد. شاعر به ارزش انسانیت و هنر اشاره می‌کند و می‌گوید که باید در برابر مشکلات و سختی‌ها تلاش کرد. او از زیبا و عمیق بودن احساسات و خواسته‌های خود سخن می‌گوید و از خدای جلال و عظمت می‌خواهد که به مشکلات او رسیدگی کند. همچنین، شاعر به قدرت زیبایی کلام و بیان احساسات پرداخته و نشان می‌دهد که چگونه کلمات می‌توانند روح انسان را تقویت کنند و به او امید بدهند. در نهایت، او بر اهمیت مراودات انسانی و کمک به یکدیگر تأکید می‌کند.
هوش مصنوعی: ای دنیا، با بزرگواری خود به من سلام کن که از سلامتی تو، سلامت من نیز بیشتر خواهد شد.
هوش مصنوعی: فکر و خیال به عنوان یک شغل درازمدت نمی‌تواند به عمق و وسعت احساسات واقعی تو پی ببرد.
هوش مصنوعی: باید بگویم که در زندگی باید با مردم و شخصیت‌های مختلف به دور از هر پیش‌داوری و قضاوت صحبت کنیم و ارتباط برقرار کنیم. بدون پیش‌فرض‌ها و با کمال صداقت باید به گفتگو بپردازیم.
هوش مصنوعی: وجود تو همچون تلاش و اراده‌ات، قدرتی است که می‌تواند سختی‌ها و مشکلات زندگی را از بین ببرد و راه‌های تازه‌ای را باز کند.
هوش مصنوعی: با وجود وسعت و بزرگی عرصه هنر تو، آسمان راست و مستقیم هم برایت کوچک و محدود به نظر می‌رسد.
هوش مصنوعی: دست خود را به آب بسپار و بشوی، زیرا این کار به تو کمک می‌کند تا از احساس ناتوانی رها شوی.
هوش مصنوعی: اگر در دل حسادت را نپرورانی، بادهای گردباد زندگی تو را نخواهند آزرد.
هوش مصنوعی: اگر آرزوی دل‌ات به حقیقت نپیوندد، هر روز و شب تو بی‌ثمر و بی‌حاصل خواهد بود.
هوش مصنوعی: ای صاحب جلال، می‌داند که هیچ‌کس به اندازه‌ی بنده‌ات تو را ستایش نمی‌کند.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که زیبایی و شکوه درختان سدره و طوبی، یاد و خاطر تو را در دل من زنده می‌کند.
هوش مصنوعی: در دل زمستان، وقتی برف‌ها و سرما همه جا را فرا گرفته‌اند، بلبل مانند مجیری در باغ به آواز خواندن مشغول نیست.
هوش مصنوعی: من در حال بیان حال خود هستم، بشنو نادر، نظر تو چه خواهد بود؟
هوش مصنوعی: من پوستین را به تن کرده‌ام، اما چه فایده‌ای دارد؟ وقتی که هیچ چیز جدیدی برای زندگی‌ام نمی‌آورد.
هوش مصنوعی: دوست من! هیچ کس جز با حمایت و مهربانی تو، به من توجه نمی‌کند و به من روی نمی‌آورد.
هوش مصنوعی: هر کاری که با من بکنی، می‌دانم که چه در دل داری و چه چیزی از من می‌خواهی.
هوش مصنوعی: ابتدا روی این پوستین را جدا کن، سپس اگر خواستی می‌توانی پوستین را بکنید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چرخِ گردان نهاده دارد گوش
تا ملک مر ورا چه فرماید
زُحَل از هیبتش نمی‌داند
که فلک را چگونه پیماید
صورتِ خشمش ار ز هیبتِ خویش
[...]
بد ز بد گوهران پدید آید
هر کسی آن کند کزو زاید
ای خداوند رای سامی تو
مملکت را همی بیاراید
عزم تو ملک شاه را تیغ است
که چو تیغش ز زنگ بزداید
از غم و رنج و انده و تیمار
[...]
عزت آن جهان همی باید
گر ذلیلم در این جهان شاید
جز مکارم زشمس دین ناید
سیرت سروران چنین باید
رتبت ملک و زینت دولت
از خصالش همی بیفزاید
معجزات از بیان او خیزد
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.