|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به موضوع فضیلت و بزرگی روحی انسان‌ها اشاره دارد. خواجه زاده‌ای که به ضیافت‌ها و بخشش‌های طبیعی می‌پردازد، به جود و بزرگ‌منشی خود در زندگی می‌بالد. همچنین، سلیمان به عنوان نماد حکمت و حلم، به کسانی که با روح آرام و متین وارد می‌شوند، ثبات و استواری می‌بخشد. در نهایت، اشاره‌ای به فردی می‌شود که در زمان نیاز، با کمبود داشته‌های مادی، به خدمات و کمک از دیگران تکیه می‌کند.
هوش مصنوعی: چه حکمی می‌تواند از یک فرد ثروتمند انتظار داشت، وقتی که بخشندگی طبیعی به او رو نمی‌آورد؟
هوش مصنوعی: سلیمان آصف دل کسی است که آرامش و صبرش می‌تواند حتی طوفان‌ها را آرام کند، اگر بخواهد.
هوش مصنوعی: هرگاه کسی در هنگام رفتن خود، به او خدمت‌گزاری اضافه شود، متوجه می‌شود که از ارزش او کاسته شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
یسار ار چه کم گشت ابن یمین را
بمقدار خود از مروت نکاهد
چو دونان ز بهر دونان حیف باشد
اگر جز بدرگاه ایزد پناهد
رسد رزق او خود بد و بیکم و کاست
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.