جان و دلم همیشه به عشقت اسیر باد
جانا مرا خیال تو نقش ضمیر باد
سوز غمت روان مرا ناگزیر شد
مهر دلم هوای ترا ناگزیر باد
چون مهر تست بر دل این بنده پادشا
از نایب وفا تو او را وزیر باد
گفتم که جان دهم به تو گر دلپذیر نیست
دل شد ز کار کار دلم بر مریر باد
چون جان من مبشر اقبال شاه شد
پیک ارادت تو به وصلم بشیر باد
بر خاک میرم از تو، نیم بر خلاف میر
یاریم کن که یار تو اقبال میر باد
خورشید خسروان فلک مسجد سیف دین
کاقبال کل به کل جهانش حقیر باد
میر ارسلان که چرخ چوالب ارسلان وار
در ملک و در ثغور مشار و مشیر باد
می خواستم که گویمش ای چشم روزگار
جاوید چشم و دولت عمر قریر باد
خورشید گفت حرز نگهدار هان و هان
زین سهو هم پناه شهت دستگیر باد
حر ز بقای بار عنا در رکاب او
چون گویمش که دیده عمرش منیر باد؟
تا باد و خاک و آتش و آبست در جهان
بر هر چهار دورش حکمش قدیر باد
حزمش رجوعگاه سپهر و نجوم شد
عمرش عمل کنار قلیل و کثیر باد
یار ایتش خطاب گستر . . . حرج؟
در شکر نعم مولی و نعم النصیر باد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره عشق و گشت و گذار در احساسات عمیق عاشقانه است. شاعر از اسارت جان و دلش به عشق معشوق سخن میگوید و خود را در غم و آتش عشق او میبیند. همه دیوانگیها و احساسات را به خاطر مهر و محبت او میپذیرد و خود را تسلیم عشقش میکند. شاعر همچنین اشاره میکند که عشق او، در حقیقت قدرت و سلطانی است که بر دل او حاکم است و او را بیقرار ساخته است. در انتها، با زبانی استعاری از ستایش معشوق و خواستههایش در زندگی و عمر سخن میگوید و عشق را نه تنها به عنوان یک احساس بلکه به عنوان یک نیروی بزرگ الهی و سرنوشتساز معرفی میکند.
هوش مصنوعی: جان و دل من همیشه در عشق تو گرفتار است، ای محبوب؛ گزینهای جز خیال تو در ذهن من نقش نبسته است.
هوش مصنوعی: عشق و دلتنگی تو به جانم چنگ انداخته و ناچارم که به یاد تو بیفتم و حس دل را از دست ندهم.
هوش مصنوعی: وقتی که محبت تو بر دل این بنده گرانقدر به مانند مهر تابان است، وفاداری تو او را به مقام وزیر میرساند.
هوش مصنوعی: به او گفتم که اگر تو برای من دلپذیر نیستی، من جانم را برایت خواهم داد. دل من از این کار سیر شده و بر دلم باید افسوس خورد.
هوش مصنوعی: وقتی که جان من نشانه خوشبختی پادشاه شد، پیغام عشق تو به وصل من، مژدهای خوش است.
هوش مصنوعی: من از دلتنگی و افسوس بر خاک میروم، اما با تو به هیچ وجه به سمت غیر از تو نمیروم. یارم کن، چرا که یار تو، شانس و خوشبختی را به همراه دارد.
هوش مصنوعی: خورشید پادشاهان آسمان، مسجد سپر دین است. باید به یاد داشت که کل جهان در برابر او کوچک و ناچیز است.
هوش مصنوعی: میر ارسلان که همچون چرخهای پرشتاب، در سرزمینها و مرزهای دوزخ و بهشت مشغول به کار است.
هوش مصنوعی: در آرزو داشتم به او بگویم ای چشم همیشه جاوید و مایه سعادت، امیدوارم که عمر تو همواره خوش و با شکوه باشد.
هوش مصنوعی: خورشید به ما هشدار میدهد که مراقب باشیم و از این غفلت پرهیز کنیم، زیرا در این زمان، پشتیبان و کمک ما در سختیها، حواسمان را بهتر جمع کنیم.
هوش مصنوعی: من در کنار او، به خاطر تلاش و پشتکارش، چقدر میتوانم بگویم که خوشحالم و امیدوارم عمرش همیشه پر نور و تابناک باشد؟
هوش مصنوعی: همچنان که باد، خاک، آتش و آب در جهان وجود دارند، حکمت و قدرت الهی در هر چهار جهت و گوشهی آن حاکم است.
هوش مصنوعی: عقل و درایت او به مکان مرجع ستارهها و آسمان تبدیل شده است و عمرش در کنار کارهای اندک و زیاد گذرانده میشود.
هوش مصنوعی: دوست عزیز، آیا از من میخواهی که به خاطر محبت و نعمتهای بینظیر معبود، کمبودی احساس کنم؟ در حقیقت، باید شکرگزار نعمتهای او و یاریهایش باشم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
سلطان وقت را شرف الدین وزیر باد
تا دین بود اجل شرف الدین ظهیر باد
ایام زیر رایت رای امیر باد
ایام او همیشه چو رایش منیر باد
روزش به فرخی همه نوروز باد و عید
ماهش ز خرمی همه نیسان و تیر باد
میزان آسمان را عدلش عدیل گشت
[...]
تا رنج عیش یاد همایون منیر باد
چشم جهان به جاه و جلالش قریر باد
دولت به زور چرخ که چرخش به روزگار
نصرت سپار باد و سعادت پذیر باد
انوار مهر ز آب رخش مستعار شد
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.