شمارهٔ ۱: گر نبود خنگ مطلی لگام - زد بتوان بر قدم خویش گام
شمارهٔ ۲: از سمور و حریر بیزارم - باز میل قلندری دارم
شمارهٔ ۳: دلم از قال و قیل گشته ملول - ای خوشا خرقه و خوشا کشکول
شمارهٔ ۴: یکدمک با خود آ، ببین چه کسی - از که دوری و با که هم نفسی
شمارهٔ ۵: دلا تا به کی، از در دوست دوری - گرفتار دام سرای غروری؟
شمارهٔ ۶: ای نسیم صبح، خوشبو می‌رسی - از کدامین منزل و کو می‌رسی؟
شمارهٔ ۷: روح بخشی، ای نسیم صبحدم - خود مگر می‌آیی از ملک عجم
شمارهٔ ۸: چه خوش بودی اربادهٔ کهنه سال - شدی بر من خسته یکدم حلال
شمارهٔ ۹: راه مقصد دور و پای سعی لنگ - وقت همچون خاطر ناشاد تنگ
شمارهٔ ۱۰: عادت ما نیست، رنجیدن ز کس - ور بیازارد، نگوییمش به کس
شمارهٔ ۱۱ - در نکوهش کسی که اوقات خویش را به مطالعهٔ کتب پردازد و از مبداء غافل ماند: خدمت مولوی، چه صبح و چه شام - کرده اندر کتابخانه مقام