هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از لطف و کرامت خداوند سخن می‌گوید و به حقیقتی اشاره می‌کند که از وجود او برکت و رحمت نازل می‌شود. او بیان می‌کند که اگر نتوانسته از این نعمت‌ها بهره‌مند شود، از خداوند عذر می‌خواهد و به تبعیت از دیگران، از او درخواست نمی‌کند. در حقیقت، شاعر به عظمت خدا و کمال کرم او اذعان دارد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از لطف و کرامت خداوند سخن می‌گوید و به حقیقتی اشاره می‌کند که از وجود او برکت و رحمت نازل می‌شود. او بیان می‌کند که اگر نتوانسته از این نعمت‌ها بهره‌مند شود، از خداوند عذر می‌خواهد و به تبعیت از دیگران، از او درخواست نمی‌کند. در حقیقت، شاعر به عظمت خدا و کمال کرم او اذعان دارد.
هوش مصنوعی: ای بخشش تو همچون ابر، آوازه‌ای دارد که از کرامت تو برمی‌خیزد، درست مانند چهره سفید و درخشان زریر که نشان‌دهنده بزرگواری است.
هوش مصنوعی: اگر از تو طلا و زر نگرفتم، لطفاً عذر مرا بپذیری. هر کسی به تو گفته که بده، من را توصیف نکرده و از من خواسته که دریافت نکنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
در بارگه جلالت ای عذر پذیر
دریاب که من آمده‌ام زار و حقیر
از تو همه رحمتست و از من تقصیر
من هیچ نیم همه تویی دستم گیر
توحید به عرف عارف صاحب سیر
تخلیص دل از توجه اوست به غیر
رمزی ز مقامات نهایات طیور
گفتم به تو گر فهم کنی منطق طیر
ای گشته بیداد و بدی کردن چیر
هرگز نشود دلت ز بیدادی سیر
دیریست که من شنیدم از اهل دلی
کز بد نرهد که ببد هست دلیر
در زندان تا کرد مرا گردون پیر
آن موی چو شیر گشت و آن رخ چو زریر
از پای درآورد مرا چرخ اثیر
ای دولت طاهر علی دستم گیر
گر عاشق دلسوخته بی تدبیر
پیغام دهد که از توام نیست گزیر
صفرا چه کنی رحم کن ای بدر منیر
پای تو گرفته است رهی دستش گیر
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.