ماییم ز عالم معالی
رندی دو سه اندرین حوالی
در عشق دلی و نیم جانی
بر داده به باد لاابالی
بگذشته ز هستی و گرفته
چون صوفی ابنوقت حالی
در صفهٔ عاشقان حضرت
از برهنگی فکنده قالی
پس یافته برترین مقامی
احسنت زهی مقام عالی
ما را چه مرقع و چه اطلس
چه نیک کنی چه بد سگالی
ای زاهد کهنه درد نقد است
برخیز که گوشهای است خالی
تا نالهٔ عاشقان نیوشی
بر خلق ز زهد چند نالی
آن می که تو میخوری حرام است
ما می نخوریم جز حلالی
ما بر سر آتشیم پیوست
مستغرق بحر لایزالی
ما بی خوابیم و چون بود خواب
در حضرت قرب ذوالجلالی
چون خواب کند کسی که او را
از ریگ روان بود نهالی
عطار برو که دست بردی
از جملهٔ عالم معالی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تشریح حال افرادی میپردازد که از عالم مادی فاصله گرفتهاند و در جستجوی عشق و حقیقت هستند. آنها با وجود رنج و مشکلات، از مسائل دنیوی عبور کرده و در پی معنویات و مقامهای عالیترند. شاعر به زاهدان انتقاد میکند و از آنها میخواهد که از تعصبات خود دور شوند و به آواز عاشقان گوش دهند. او به لذتهای حلال و پیوستگی به ذات الهی اشاره میکند و میگوید که عاشقان در حال غرق شدن در عشق و معرفت الهی هستند، در حالی که زاهدان خود را در قید و بند زهد میبینند. در نهایت، شاعر از کسی که از حقیقت دور شده، دعوت میکند تا به دنیای معانی بازگردد.
هوش مصنوعی: ما از دنیای بالاتر و عالی هستیم و در اینجا فقط چند نفر رند و باهوش وجود دارند.
هوش مصنوعی: در عشق، دلی را سپردم و نیمه جانی را نیز بیپروا به باد دادهام.
هوش مصنوعی: گذشته از دنیای مادی و در حالتی عارفانه و معنوی به سر میبرد، همچون یک صوفی در این زمان.
هوش مصنوعی: در جمع عاشقان، حضرت برای اینکه نشانهای از عریانی نداشته باشد، قالی را گستراند.
هوش مصنوعی: او به بالاترین مقام و جایگاه دست یافته است، واقعاً چه مقام عالی و شایستهای!
هوش مصنوعی: به ما چه فرقی میکند که از چه پارچهای یا با چه کیفیتی لباس بپوشیم، خوب باشد یا بد.
هوش مصنوعی: ای زاهد بیخبر از واقعیت، درد حقیقی ارزشمند است. برخیز و به جایی برو که هنوز کسی در آن نیست و میتوان به راحتی جستجو کرد.
هوش مصنوعی: دوست داشتی از رنج و درد عاشقان بشنوی، اما از زهد و پرهیزگاری خود شکایت میکنی.
هوش مصنوعی: آن می که تو مینوشی حرام است، اما ما تنها نوشیدنیهای حلال را مصرف میکنیم.
هوش مصنوعی: ما در کنار آتش هستیم و دائما در عمق دریا بیپایان غرق شدهایم.
هوش مصنوعی: ما در خواب نیستیم و وقتی که در حضور خداوند بزرگ قرار میگیریم، خواب چگونه خواهد بود؟
هوش مصنوعی: زمانی که کسی در خواب باشد، حالتی مانند درختی دارد که از شن روان جدا شده و نمیتواند به خوبی رشد کند.
هوش مصنوعی: عطار، برو که تو از مجموعهٔ تمام علایق و آرزوهای دنیا فراتر رفتهای.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
راه تو به نور لایزالی
از شرک و شریک هر دو خالی
باغ است و بهار و سرو عالی
ما مینرویم از این حوالی
بگشای نقاب و در فروبند
ماییم و توی و خانه خالی
امروز حریف خاص عشقیم
[...]
عشق آمد و کرد خانه خالی
بنشست به امر و نهی حالی
از مملکت دلم برانداخت
لشکرگه وهمی و خیالی
بر حصن دماغ نام زد کرد
[...]
دیوانه و مست و لاابالی
وز مردمی زمانه خالی
عشق آینهایست لایزالی
از زنگ وجود غیر خالی
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.