گر سر این کار داری کار کن
ور نه‌ای این کار را انکار کن
خلق عالم جمله مست غفلتند
مست منگر خویش را هشیار کن
چون بدانستی و دیدی خویش را
تا بمیری روی در دیوار کن
گر طمع داری وصال آفتاب
ذره‌ای این شیوه را اقرار کن
گر ز تو یک ذره باقی مانده است
خرقه و تسبیح با زنار کن
با منی شرک است استغفار تو
پس ز استغفار استغفار کن
یار بیزار است از تو تا تویی
اول از خود خویش را بیزار کن
گر جمال یار می‌خواهی عیان
چشم در خورد جمال یار کن
نیست پنهان آفتاب لایزال
تو چو ذره خویش را ایثار کن
تا ابد هم از عدم هم از وجود
دیده بر دوز آنگهی دیدار کن
چند گردی گرد عالم بی خبر
دل سرای خلوت دلدار کن
در درج عشق بر طاق دل است
مرد دل شو جمع‌گرد و کار کن
نقطهٔ توحید با جان در میان است
گرد جان برگرد و چون پرگار کن
چون فرو رفتی به قعر بحر جان
عزم خلوتخانهٔ اسرار کن
درس اسرار است نقش جان تو
در نه تعلیق و نه تکرار کن
پس چه کن در لوح جان خود نگر
پس زبان در نطق گوهربار کن
گر کسی را اهل بینی باز گوی
ورنه درج نطق را مسمار کن
ور به ترک هر دو عالم گفته‌ای
ذره‌ای مندیش و چون عطار کن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به انسان‌ها می‌گوید که اگر در پی حقیقت و آگاهی هستند باید تلاش کنند و از خواب غفلت بیدار شوند. او به آنان توصیه می‌کند که اگر می‌خواهند به وصال حقیقت برسند، باید خود را از وابستگی‌ها و تعلقات دنیا جدا کنند و به درون خویش نگاه کنند. شاعر تأکید می‌کند که انسان باید ابتدا به خود و درون خود توجه کند و خود را از خودخواهی‌ها و ناپاکی‌ها پاک کند تا بتواند زیبایی و حقیقت را درک کند. همچنین، از آنان می‌خواهد تا در جستجوی عشق واقعی و عمیق‌تر به خودشان نگاه کنند و از سطح دنیا فراتر روند. در نهایت، شاعر بر اهمیت خلوص و خلوص نیت در این مسیر تأکید می‌کند و به این نکته اشاره می‌کند که در دنیای مادی، انسان باید به جستجوی باطن و عمق وجود خود بپردازد.
هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی به چیزی رسیدگی کنی، باید به آن بپردازی و کار کنی؛ و اگر نمی‌خواهی این کار را انجام بدهی، بهتر است آن را رد کنی.
هوش مصنوعی: تمام انسان‌ها در عالم در حالتی از غفلت و بی‌خبرند، اما تو باید به خودت توجه کنی و آگاه باشی.
هوش مصنوعی: وقتی شناختی و خود را شناخته‌ای، تا زمانی که زندگی می‌کنی، در دل خودت زندگی کن و به آنچه درونت است، توجه کن.
هوش مصنوعی: اگر خواهان رسیدن به محبت و نزدیکی به محبوبی مانند آفتاب هستی، باید به این حقیقت اعتراف کنی که برای این کار باید شرایط خاصی را بپذیری.
هوش مصنوعی: اگر از تو حتی یک ذره باقی مانده باشد، خودت را با پوشش و دوری از دنیا حفظ کن.
هوش مصنوعی: اگر با من هستی و از من دوری می‌کنی، درخواست بخشش تو بی‌معناست. پس بهتر است که واقعاً به درون خود برگردی و از دل، طلب بخشش کنی.
هوش مصنوعی: دوست از تو دلزده است، پس ابتدا باید خودت از خودت دلزده شوی.
هوش مصنوعی: اگر زیبایی محبوب را می‌خواهی ببینی، بهتر است که چشمانت را به روی جلوه‌های او بگشایی.
هوش مصنوعی: آفتاب جاودانی تو همیشه مشخص است؛ پس مانند ذره‌ای، خود را فدای آن کن.
هوش مصنوعی: به مدت طولانی، حتی وقتی چیزی وجود ندارد یا وجود دارد، چشمانت را ببند و سپس به دیدار آنچه می‌خواهی بپرداز.
هوش مصنوعی: در زندگی، زمان زیادی را صرف گشت‌وپست در دنیا نکن و به جای آن، دل خود را به یاد معشوق و لحظات خلوت و شیرین با او مشغول کن.
هوش مصنوعی: عشق مانند نوشته‌ای است که بر دل حک شده و فقط انسان‌های شجاع و با دل می‌توانند آن را درک کنند. پس به دور هم جمع شوید و فعالیت کنید تا این عشق را بهتر بشناسید و از آن بهره‌برداری کنید.
هوش مصنوعی: در مرکز وجود انسان، اتصال به حقیقت واحد و یکتایی وجود دارد. همان‌طور که پرگار دور یک نقطه می‌چرخد، ما نیز باید به این کانون وحدت توجه کنیم و Surround ourselves with that divine essence.
هوش مصنوعی: زمانی که به عمق روح خود رفتی، تصمیم بگیر که به مکانی آرام و دور از هرگونه حواس‌پرتی بروی تا به رازهای درونت پی ببری.
هوش مصنوعی: نقش و اثر وجود تو به گونه‌ای است که نه معلق و ناپایدار است و نه ادامه‌دار و تکراری. آنچه در وجود تو نهفته، درس و رازهای عمیق و باارزشی دارد.
هوش مصنوعی: پس به جان خود نگاه دقیقی بینداز و سپس سخنانی گرانبها و ارزنده بر زبان جاری کن.
هوش مصنوعی: اگر کسی را شایسته می‌دانی، صحبت کن و با او به تبادل نظر بپرداز؛ در غیر این صورت، سخن گفتن را بی‌فایده و بی‌معنی تلقی کن.
هوش مصنوعی: اگر به ترک هر دو جهان می‌گویی که بی‌مقدار شو و هیچ‌چیز در نظر نگیر، پس چون عطار عمل کن و نسبت به این حقیقت آگاه باش.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
سد ره جانست، جان ایثار کن
پس برافکن دیده و دیدار کن
چونک غم بینی تو استغفار کن
غم بامر خالق آمد کار کن
دزد نفس شوخ را بردار کن
یا در حق گرد و استغفار کن
قدرت حق بین و پس اقرار کن
هرچه دون حق بود انکار کن
فقر بگزین و غنا ایثار کن
اختیار خود فدای یار کن
صوفیانه گر بیابی این خصال
رو به صوفیخانه و انکار کن
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.