چو کودک سر فرود آرد به حجره بر سر حمدان
چنان گردد که پندارم سماروغ است یا جله
درآویزم حمایل‌وار یکسر خویشتن را زو
به گرد گردن و پشتش کنم آغوش چون بخله
همی‌چینم همی‌کوشم به دندان با زنخدانش
همی‌پیچد غلام از رنج و با او می‌زنم کله
فراز گنبد سیمینش بنشینم به کام دل
ز زر و سیم گنبد را به کام او دهم غله
بجنبانم قلم چندان در آن دو گنبد سیمین
که سیماب از سر حمدان فرو ریزد در آن شوله
برافشانم خدو آلوده چله در شکاف او
چو پستان مادر اندر کام بچه خرد در چله
چو آید زو برون حمدان بدان ماند سر سرخش
که از بینی سقلابی فرود آید همی خله
نه دام اما مدام سرخ پر کرده صراحی‌ها
نه تله بلکه حجره خوش بساط او کنده با پله
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تصویرسازی و تمثیل گرایش دارد، جایی که شاعر به توصیف احوالات و احساسات خود نسبت به یک شخصیت به نام "حمدان" پرداخته است. شاعر با استفاده از تشبیه‌ها و مجازهای زیبا، تجربه‌های عاطفی‌اش را بیان می‌کند؛ از احساسات مادرانه تا محبت و توجه به حمدان. او به تصاویر خیال‌انگیز از نشستن در کنار حمدان و در آغوش گرفتن او می‌پردازد و روایتی از عشق و وابستگی را ترسیم می‌کند. در نهایت، فضای شعر به گونه‌ای است که حاکی از نزدیکی و صمیمیت عاطفی و همچنین زحمت و تلاش برای ایجاد خوشبختی و آسایش است.
هوش مصنوعی: وقتی کودکی سرش را در حجره بر زمین می‌گذارد، به گونه‌ای رفتار می‌کند که گویی در حال خواب است یا به چیز دیگری مشغول است.
هوش مصنوعی: می‌خواهم خودم را همچون یک زنجیر در دور گردن و پشت او بپیچم و او را در آغوش بگیرم، مثل یک چیزی که به شدت به او چسبیده است.
هوش مصنوعی: به تلاشم ادامه می‌دهم تا با دندان‌هایم کاری کنم، به گونه او چنگ بزنم و پیوسته از شدت رنج، انگار غلامی در حال ذلت هستم. با این حال، همچنان با او درگیر می‌شوم و با تمام وجودم مقابله می‌کنم.
هوش مصنوعی: بر بالای گنبد نقره‌ای‌اش نشسته و با خوشحالی، مقدار زیادی طلا و نقره را به او تقدیم می‌کنم.
هوش مصنوعی: با سرعت و حرکت، قلم را در دو گنبد نقره‌ای به حرکت در می‌آورم، به‌طوری که جیوه بر اثر شکرگزاری از بالای حمدان بریزد و به آن آتش روشن بیفزاید.
هوش مصنوعی: من به خواب می‌روم و بر روی دختری که در آغوشم است، نرمی و لطافت را حس می‌کنم. او مانند پستان مادر است که نوزاد در آغوش دارد و حس محبت و حمایت را به من منتقل می‌کند.
هوش مصنوعی: زمانی که شخصیتی بزرگ و با عظمت بیاید، مانند ستاره‌ای درخشنده خواهد بود که از بینایی یک جوان زیبا پایین می‌آید و فضایی پرنور ایجاد می‌کند.
هوش مصنوعی: در اینجا گفته شده که اگرچه چیزی به عنوان دام وجود ندارد، اما همیشه سرخوشی و لذت وجود دارد. همچنین به جای تله، اتاقی زیبا و با صفایی طراحی شده که به راحتی می‌توان به آن دسترسی پیدا کرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
عروس ماه نیسان را جهان سازد همی حجله
به باغ اندر همی بندد ز شاخ گلبنان کله
ز بهر گوهر تاجش همی بارد هوا لؤلؤ
ز بهر جامه تختش همی بافد زمین حله
به باغ اندر کنون مردم نبرد مجلس از مجلس
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.