گفتم این لاله است گفت از داغداران منست
گفتم این نرگس بگفت از میگساران منست
گفتم این جنت بگفتا قطعه از کوی ماست
گفتم این طوبی بگفت از شاخساران منست
گفتمش گل گفت برگی از کتاب حسن ماست
گفتمش بلبل گفت از بیقراران منست
گفتمش حوری و غلمان گفت اینان بنده اند
گفتمش کوثر بگفت از جویباران منست
گفتمش سرو چمن گفتا بگویم پا بگل
گفتمش باغ سمن گفت از بهاران منست
گفتمش خنگ فلک گفتا زخیلم توسنی
گفتمش خورشید گفت از نیزه داران منست
گفتم این باشد زحل گفتا زخیلم هندوئی
گفتمش مه گفت این از پرده داران منست
گفتم امکان گفت گردی خواسته از دامنم
گفتم آشفته بگفت از جان نثاران منست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، گوینده در حال معرفی و توصیف چیزهای مختلفی همچون گل‌ها، Nature، و اجرام آسمانی است. برای هر موردی که او ذکر می‌کند، شخص مقابل به گونه‌ای پاسخ می‌دهد که نشان می‌دهد هر یک از این اشیاء و موجودات به نوعی با داغدایی، عشق، یا حالتی از زیستن ارتباط دارند و در حقیقت متعلق به دنیای او هستند. این دیالوگ ادامه دارد و هر بار گوینده اشاره‌ای به زیبایی و ارزش چیزها می‌کند، در حالی که پاسخ‌دهنده مراکز و حساسیت‌های عاطفی خود را به گفتگو می‌آورد. در نهایت، این پاسخ‌ها به نوعی بیانگر پیوند عمیق انسان با طبیعت و زیبایی‌های آن است.
هوش مصنوعی: گفتم این گل لاله است، گفت این گل نشان داغدیدگان من است. گفتم این گل نرگس است، گفت این گل نشانه می‌نوشیدگان من است.
هوش مصنوعی: به او گفتم این بهشت کجاست؟ گفت: اینجا بخشی از محله ماست. گفتم این درخت طوبی چه می‌گوید؟ پاسخ داد: این درخت از شاخه‌های من است.
هوش مصنوعی: به او گفتم گل، او پاسخ داد که برگش از کتاب زیبایی ماست. وقتی به او گفتم بلبل، گفت صدایش از دل بیقراران من است.
هوش مصنوعی: به او گفتم که حوریان و پسران نیکو، او گفت که آنها هم بنده‌هایی هستند. وقتی از او پرسیدم که کوثر کجاست، پاسخ داد که آن از جویباران من است.
هوش مصنوعی: به او گفتم که زیبایی چمن را بگو، او در جواب گفت که پایم به گل کم شده است. سپس گفتم باغ سمن را توصیف کن، و او گفت که این زیبایی به بهارهای من مربوط می‌شود.
هوش مصنوعی: به او گفتم که چرا دنیا این‌گونه بی‌رحم است، و او پاسخ داد که من از خاصیت تو هستم. سپس گفتم که چرا همچون خورشید می‌درخشی، و او گفت که من از تیراندازان تو هستم.
هوش مصنوعی: گفتم آیا این سیاره زحل است؟ او پاسخ داد که من هندی هستم. گفتم آیا این ماه است؟ او گفت این یکی از پرده‌داران من است.
هوش مصنوعی: گفتم که امکان ندارد تو از دامنم دور شوی، او پاسخ داد که این گسستگی از جان کسانی است که برای من فداکاری کرده‌اند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.