خوشا وقتی که بر آتش بَرِ منظور بنشینی
بسوزی پرده چون پروانه و مستور بنشینی
به غیر از لن ترانی نشنوی اندر جواب ای دل
اگر صد سال چون موسی به کوه طور بنشینی
چو پروانه به میلت شمع عشق آخر بسوزاند
اگر زین آتش سودا به میلی دور بنشینی
تو شهبازی و بر خون ملخ پنچه نیالایی
هُمایی تو نمی‌زیبد که با عُصفور بنشینی
مشو پروانه‌ای کز شعله‌ای شمعت بسوزاند
سَمندَروَش به نارش ساز تا با نور بنشینی
بنوش آن می که گرد هستی از چهره برافشانی
مرو در خانه خمّار تا مخمور بنشینی
گر امروزت به میخانه به دست افتاد غلمانی
نمی‌خواهی که فردا در بهشت حور بنشینی
به کوی نیستی بازآ که هستی ابد یابی
وصال دوست بگزینی ز خود مهجور بنشینی
سحر آید پدید و بامدادت عید خواهد شد
چو آشفته اگر اندر شب دیجور بنشینی
ولای مرتضایت باد و دوری ز بدخواهان
مبادا از عبادت زاهدا مغرور بنشینی
اگر روزی دوصد گورت به صحرا در کمند آید
که چون بهرام آخر در بساط گور بنشینی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به اهمیت عشق و آتش روحانی می‌پردازد. او بیان می‌کند که باید همچون پروانه خود را به آتش عشق بسپارد و از دنیا و موانع فاصله بگیرد. به خصوص، جایگاه انسان را به عنوان شهباز بیان می‌کند و او را از نشستن با عصفوران (پرندگان کوچک) برحذر می‌دارد. همچنین، شاعر بر لزوم مصرف می و باده به عنوان نمادی از شهود و بیداری، و ضرورت بازگشت به اصل وجود و یافتن وصال دوست تأکید می‌کند. او هشدار می‌دهد که نباید از عبادت زاهدان فریب خورد و در نهایت، به یادآوری سرنوشت انسان در گور و گذر از دنیا می‌پردازد. به طور کلی، شعر بر تمرکز بر عشق و بیداری روحانی تأکید می‌کند.
هوش مصنوعی: خوشا زمانی که بر آتش عشق محبوب نشسته و مانند پروانه بسوزی و در حال بی‌خبری و مستی باشی.
هوش مصنوعی: اگر صد سال هم مانند موسی در کوه طور بنشینی، ای دل، جز این سخن که نخواهی مرا ببینی، چیزی نخواهی شنید.
هوش مصنوعی: اگر به شمع عشق نزدیک شوی و مانند پروانه بسوزی، در این صورت اگر از این شور و شوق به دوری گرایش پیدا کنی، چه فایده‌ای دارد؟
هوش مصنوعی: تو مانند یک پرنده‌ی بزرگ و با شجاعت هستی و نباید دستت را به خون ملخ‌ها آلوده کنی؛ تو شایسته نیستی که با پرنده‌های کوچک و بی‌تجربه هم‌نشین شوی.
هوش مصنوعی: به خودت این اجازه را نده که مانند پروانه‌ای باشی که از شعله‌ی شمع می‌سوزد. با کیستی و نیرومندی‌ات خود را در آتش قرار بده تا بتوانی با نور زندگیت را روشن کنی و در آرامش بنشینی.
هوش مصنوعی: از آن شرابی بنوش که بود و نبود را از چهره‌ات بزداید و در خانه‌ی شراب‌ساز نرو تا مست شوی و غرق در خوشی باقی بمانی.
هوش مصنوعی: اگر امروز به میخانه بروی و از نوشیدن لذت ببری، نیازی به درخواستی برای حوریان بهشتی در فردا نخواهی داشت.
هوش مصنوعی: به خیابان عدم برگرد که در آنجا می‌توانی ابدی بودن را تجربه کنی و ملاقات با دوست را انتخاب کنی، در حالی که از خودت به دور هستی و به تنهایی نشسته‌ای.
هوش مصنوعی: صبح زود خواهد آمد و صبحگاهان تو جشن و شادی را تجربه خواهی کرد، اما اگر در شب تار و بدون حرکت بمانی، نمی‌توانی از خوشی‌ها بهره‌مند شوی.
هوش مصنوعی: به دوستی و محبت علی (ع) پایبند باش و از دشمنان دوری کن، مبادا که از عبادت و زهد دیگران فریب بخوری و در این مورد سست نشوی.
هوش مصنوعی: اگر روزی دوصد قبرت در بیابان به دام بیفتد، بدان که تو نیز همچون بهرام در آخر کار، در میان قبرها نشسته‌ای.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مبارک ساعتی باشد که با منظور بنشینی
به نزدیکت بسوزاند مگر کز دور بنشینی
عقابان می‌درد چنگال باز آهنین پنجه
تو را بازی همین باشد که چون عصفور بنشینی
نباید گر بسوزندت که فریاد از تو برخیزد
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.