|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
لغزش به بخش حاشیه‌های شعر |
|
|
لغزش به بخش تصاویر نسخه‌های خطی، چاپی و نگاره‌های هنری مرتبط با شعر |
|
|
لغزش به بخش ترانه‌ها و قطعات موسیقی مرتبط با شعر |
|
|
لغزش به بخش شعرهای هم‌آهنگ |
|
|
لغزش به بخش خوانش‌های شعر |
|
|
لغزش به بخش شرح‌های صوتی |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
به اشتراک‌گذاری متن شعر جاری در گنجور |
|
|
مشابه‌یابی شعر جاری در گنجور بر اساس وزن و قافیه |
|
|
مشاهدهٔ شعر مطابق قالب‌بندی کتاب‌های قدیمی (فقط روی مرورگرهای رومیزی یا دستگاه‌های با عرض مناسب) |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
صاحبا ماجرای دشمن تو
که کسش در جهان ندارد دوست
گفته‌ام در سه بیت چار لطیف
زان چنانها که خاطرم را خوست
طنز می‌کرد با جهان کهن
در جهان گفتیی که تازه و نوست
رنگ او با زمانه درنگرفت
رونق رنگ با قیاس رکوست
روزگارش گلی شکفت و برو
همچو بر باقلی کفن شد پوست
آسمان در تنعمش چو بدید
گفت اسراف بیش از این نه نکوست
همچو ریواج پروریده شدست
وقت از بیخ برکشیدن اوست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره شخصیتی است که در داستانی با دشمنش مواجه شده و به نظر میرسد که هیچ دوستی در جهان ندارد. شاعر در سه بیت با لطافت به این موضوع پرداخته و به طنز به وضعیت کهن و نوین جهان اشاره کرده است. شخصیت شعر از نظر ظاهری و در زمان خود بینظیر است و بر وزن و زیبایی زندگیاش تأکید میکند. همچنین، روزگارش به وصفی گلآگین توصیف شده که به نظر میرسد همچون برقی از زندگی او میگذرد. شاعر به ناپایداری و زودگذر بودن زندگی در این زمانه اشاره میکند و نهایتاً به این نتیجه میرسد که زمان به تهدید نزدیک شده و باید از این وضعیت آگاهی داشته باشد.
هوش مصنوعی: دوست من، داستان دشمنت را بگو که هیچکس در این دنیا مانند او نیست.
هوش مصنوعی: من در این سه بیت لطیف، از آنچه در دل دارم و به یاد دارم، سخن گفته‌ام.
هوش مصنوعی: با دنیای قدیم شوخی می‌کرد و به گونهای سخن میگفت که به نظر میرسید همهچیز تازه و نو است.
هوش مصنوعی: رنگ او تحت تأثیر زمانه قرار نگرفت، همانطور که رونق رنگ نیز در مقایسه با رکود، ثابت و پایدار است.
هوش مصنوعی: در دورهای از زندگیاش، او مانند گلی که میروید، شکوفا شد، اما ناگهان مانند بر یک باقلی، پوستش دچار تغییر شد و به نوعی از حالت طبیعی خود خارج گردید.
هوش مصنوعی: آسمان وقتی دید که در نعمت و خوشی است، گفت: زیادتر از این لذت خوب نیست.
هوش مصنوعی: زمانی که برای شکوفایی و رشد یک گل آماده میشود، باید آن را از ریشه بیرون آورد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
عمر کاک را که خواهد گفت
کای عزیز و گزین برادر دوست
در هوای من اردل تو دوتاست
دل من در هوای تو یک توست
مهر هر کس کهن کهن گشته
[...]
هر چه درکل کون کهنه و نوست
هست مفعول و فاعل همه اوست
ای کریمی که در جهان کرم
بخشش بی ریات عادت و خوست
میزبانی است تازه روی گفت
که همه پشت گرمی من ازوست
پشتم از خدمتت دوتاست چرا
[...]
بالله ار بر تنم بدرّی پوست
هیچ دشمنت را ندارم دوست
زو طلب کن مرا که فخر من اوست
من کیام؟ بازمانده لختی پوست
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.