مرحبا موکب خاتون اجل
عصمةالدین شرف داد و دول
آنکه بردست نهایت به ابد
وانکه بردست بدایت به ازل
آن به جاه و به هنر به ز فلک
وان به قدر و به شرف بر ز زحل
با وفاقش الم دهر شفا
با خلافش اسد چرخ حمل
ای به اجناس هنر گشته سمر
وی به انواع شرف گشته مثل
دهر نتواندت آورد نظیر
چرخ نتواندت آورد بدل
چرخ با جود تو ایمن ز نیاز
دهر با عدل تو خالی ز خلل
نقش کلکت همه در منظوم
در نطقت همه وحی منزل
با کمال تو فلک یک نقطه است
با وقار تو زمین یک خردل
دست عدل تو اگر قصد کند
دور دارد ز جهان دست اجل
از خداوندان برتر ز تو نیست
جز خداوند جهان عزوجل
ای مه از گوهر آدم به شرف
وی بر از گنبد اعظم به محل
تیغ مریخ کند قهر تو کند
مشکل چرخ کند کلک تو حل
بنده هرچند به خدمت نرسد
متهم نیست به تقصیر و کسل
اندرین سال که بگذشت برو
آن رسیده است که زان لاتسال
بندها داشته بیهیچ گناه
عزلها یافته بیهیچ عمل
آن همه مغز چو تجویف دماغ
وین همه پوست چو ترکیب بصل
قرب ماهی نبود بیش هنوز
تا برستست از آن ویل و وجل
تا به اول نرسد هیچ آخر
تا چو آخر نبود هیچ اول
باد بیاول و آخر همه عمر
شب و روزت چو شب و روز امل
نوش در کام حسود تو شرنگ
زهر در کام مطیع تو عسل
پای دور فلک و دست قضا
لنگ در تربیت خصمت و شل
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از مقام و فضائل انسانی سخن میگوید و بر اهمیت هنر و شرافت انسان تأکید میکند. او به ویژگیهای خاص شخصیتی اشاره میکند که به رغم مشکلات و چالشها، در دنیای پر از نسیان و ناامیدی، برتری و عدالت خود را حفظ میکند. همچنین به تأثیر عدالت و وجود او بر دیگران اشاره میکند و اینکه چگونه این انسان با کمال و شایستگی خاص خود، میتواند مشکلات را حل کند و به دیگران آرامش و امید دهد. کل شعر به نوعی مدح و ستایش از ارزشهای انسانی و جایگاه خاص افراد در جهان است.
هوش مصنوعی: خوش آمدید به کاروانی که به رهبری شخصیت بزرگی به نام خاتون برقرار است، بانویی که منبع شرافت و مکانی برای دین است و مقام و رفعت را به ارمغان آورده است.
هوش مصنوعی: کسی که در دستش نهایت و پایان همه چیز است، همان کسی است که در دستش آغاز و ابتدایی ابدی وجود دارد.
هوش مصنوعی: آن کس که در مقام و هنر برتر از آسمانهاست و آن کس که از نظر جایگاه و ن برج زحل بالاتر است.
هوش مصنوعی: با اتحاد و همدلی او، درد و رنج زمانه بهبود مییابد و با ناهماهنگی و اختلاف، چرخ زندگی تحملناپذیر میشود.
هوش مصنوعی: تو که در زمینه هنر به کمال رسیدهای، مانند یک گل با انواع زیبایی و مقامهای والا پرورش یافتهای.
هوش مصنوعی: زمانه هیچگاه نمیتواند مانند این دوران بینظیر یا همانند آن را به وجود آورد.
هوش مصنوعی: به لطف و بخشش تو، گردش ایام از نیاز و کمبود مصون است و به برکت انصاف تو، هیچ نقص و عیبی وجود ندارد.
هوش مصنوعی: تمام هنر و زیبایی تو در کلامت به گونهای است که انگار وحیای الهی بر تو نازل شده است.
هوش مصنوعی: عظمت و جمال تو به قدری بزرگ و بینظیر است که آسمان در مقابل آن به اندازه یک نقطه کوچک میماند و وقار و بزرگی تو باعث میشود که زمین نیز به اندازه یک دانه خردل به نظر برسد.
هوش مصنوعی: اگر دست عدالت تو بخواهد کسی را نجات دهد، مرگ نمیتواند به او نزدیک شود و از دنیا دور خواهد ماند.
هوش مصنوعی: جز خداوند جهانی که عزت و قدرتی بیپایان دارد، هیچ موجودی برتر از تو نیست.
هوش مصنوعی: ای ماه! تو از جواهر آفرینش برتری، و وجودت از آسمانهای بلند بالاتر است.
هوش مصنوعی: تیغ مریخ که نماد جنگ و نبرد است، به کارهای تو حمله میکند و مشکلاتی را به وجود میآورد، اما در عین حال مشکلات زندگی با درایت و مهارت تو برطرف میشود.
هوش مصنوعی: هرچند که من به وظیفه خود نتوانم به درستی عمل کنم، اما این به معنای قصور یا سستی من نیست.
هوش مصنوعی: در این سال که گذشت، همان چیزی به وقوع پیوسته است که در سالهای قبلتر مشاهده نشده بود.
هوش مصنوعی: آدمها بدون اینکه خطایی کرده باشند، به خاطر شرایط مختلف از اجتماع جدا میشوند و به نوعی در حبس و محدودیت قرار میگیرند؛ در حالی که در واقع هیچ کار بدی انجام ندادهاند.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که در وجود انسان، حقایق و دانش عمیق (مغز) مانند مغز مغزهاست، در حالی که ظواهر و چیزهای بیاهمیت (پوست) مانند غلاف بصل است. به عبارت دیگر، مهمترین بخش انسان درون اوست و ظاهر و ظاهر بیرونی تنها شکل و پوشش آن.
هوش مصنوعی: در اینجا به این معناست که ماهی هنوز به مرحله بلوغ و کامل بودن نرسیده است و برای رشد و توسعهاش زمان بیشتری نیاز دارد. به عبارتی، او هنوز در موقعیتی نیست که بتواند به بهترین شکل خود را نشان دهد.
هوش مصنوعی: هیچ چیزی نمیتواند به پایان برسد، مگر آنکه ابتدا وجود داشته باشد؛ زیرا اگر پایانی وجود نداشته باشد، ابتدایی نیز وجود نخواهد داشت.
هوش مصنوعی: باد بدون آغاز و پایان، تمام عمر تو را مانند شب و روز خیال و آرزوهایت پر کرده است.
هوش مصنوعی: برای کسی که حسود است، هر لذتی حسرت و تلخی به همراه دارد، در حالی که برای کسی که مطیع و گوش به فرمان است، هر چیز شیرینی و خوشی برایش فراهم میشود.
هوش مصنوعی: قدرتهای آسمانی و سرنوشت در تربیت دشمن تو، ناتوان و نااستوار عمل میکنند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دیر پیوند بتی زود کسل
روی بر تافته زین تافته دل
با چنان موی کز او مشک بشرم
با چنان روی کز او ماه خجل
نتوان راز نهان داشت ز خلق
[...]
دوش دلبند من آن مهر گسل
آنکه زو ماه به خوبی است خجل
مست و مدهوش در آمد در شهر
شهر را ولوله زو شد حاصل
شمع در پیش و جهانی زن و مرد
[...]
چند خورم خون خود ازدست دل
شستم از دوست بهفت آب و گل
زین شبش او داند و شمع ختن
زین قبل او داند و ماه چگل
بیدلی ار زانکه بدین چاشنی است
[...]
صبر ازو صعب و تسلی مشکل
خاصه وقتی که پی بردن دل
بگسل از پای خود این لنگر گل
گام زن شو به سوی کشور دل
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.