|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر از وزیر بزرگی یاد میکند که همت و عظمت او باعث شده که عدم نیز بر وجودش حسرت بخورد. زمانه به خاطر وجود چنین فردی شرمنده است و او را با حاتم، شخصیت معروف به نیکوکاری، مقایسه میکند. شاعر میگوید اگر حاتم از خاک برخواست، خاک پای وزیر را نیز خواهد ستود. در واقع، این اشعار به تجلیل از شخصیت و بزرگی وزیر اشاره دارد.
هوش مصنوعی: ای وزیری که تلاش و کوشش تو باعث میشود نیازمندان به وجود و زندگی بیفتند.
هوش مصنوعی: دنیا باید خجالت بکشد که با وجود تو که مانند حاتم، داستان generosity و سخاوتت را روایت میکند.
هوش مصنوعی: اگر حاتم، که معروف به بخشندگی و بزرگی است، از خاک سر بلند کند، خاک پای تو را به خاطر عظمت و مقام تو، سجده خواهد کرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هم از او دان که جان سجود کند
کابر هم ز آفتاب جود کند
ای کریمی که رای همت تو
عدم سایلان وجود کند
شرم دارد زمانه با چو تویی
که ز حاتم حدیث جود کند
حاتم از خاک گربرآرد سر
[...]
هم از او دان که جان سجود کند
ابر هم ز آفتاب جود کند
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.