|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از دشواریها و مشکلاتی که بر سر راهش قرار دارد سخن میگوید. او به نابودی عشق خود اشاره میکند و از خداوند میخواهد که با لطفش او را پرورش دهد. شاعر بیان میکند که با وجود اینکه دچار اندوه است، به خاطر ارتباطش با خدا و وجودش به عنوان مخلوق او، تحمل میکند. در پایان، اشاره به ناامیدیاش از جهان و حساس بودنش به این مسأله دارد که به دلیل ارتباطش با خدا، ارزش بیشتری نسبت به دیگران دارد.
هوش مصنوعی: ای پادشاه، گرمای سختی که ناشی از فقر است، نهال وجود مرا سوزانده است. با این حال، به مهر و محبت تو نیازمندم که تو هستی که مرا پرورش دادهای.
هوش مصنوعی: اگر علم و دانش باعث نابودی من شود، غصهام چیست؟ زیرا من از خاک و آب ساخته شدهام و سخن میگویم.
هوش مصنوعی: در زندگی، من مانند دیگران سرنوشتی داشتهام که در دست روزگار ناخوشایند است. اما درد و رنج من از آنجا ناشی میشود که به دیگران در مورد تو وابسته بودهام.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.