جان یک نفس است و عمر مرغ قفس است
بیهوده نفس مزن چو عمرت هوس است
جوکی نزد نفس پی عمر دراز
دریاب سخن که عمر پای نفس است
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
راهنمای نوار ابزار |
|
پیشخان کاربر |
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر |
|
اعلانهای کاربر |
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
لغزش به پایین صفحه |
|
لغزش به بالای صفحه |
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط |
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
نشان کردن شعر جاری |
|
ویرایش شعر جاری |
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
شعر یا بخش قبلی |
|
شعر یا بخش بعدی |
جان یک نفس است و عمر مرغ قفس است
بیهوده نفس مزن چو عمرت هوس است
جوکی نزد نفس پی عمر دراز
دریاب سخن که عمر پای نفس است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به موضوع ارزش و مفهوم زندگی اشاره دارد. شاعر میگوید که جان انسان مثل یک نفس است و عمرش شبیه به عمر پرنده ای در قفس. از این رو، نباید بیهوده نفس بکشیم، چرا که زندگیمان به هوس و آرزوها وابسته است. او به ما یادآوری میکند که عمر ما تنها به پای نفسهایمان میگذرد و باید ارزش آن را دریابیم.
هوش مصنوعی: زندگی فقط یک لحظه است و عمر انسان مانند عمر یک پرنده در قفس میگذرد. پس بیهوده نفس نکش، زیرا هوس و آرزوهایت عمرت را تباه میکند.
هوش مصنوعی: نفس انسان را دوزخی میداند که در پی زندگی طولانی است، اما باید بدانیم که زندگی واقعی به پای نفس وابسته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
غم خوردن این جهان فانی، هوس است
از هستی ما به نیستی، یک نفَس است
نیکویی کن اگر ترا دسترس است
کاین عالم، یادگار بسیار کس است
در کوی تو صد هزار صاحب هوس است
تا خود، به وصال تو، که را دسترس است
آن کس که بیافت، دولتی یافت عظیم
و آن کس که نیافت، داغ نایافت بس است
نیکویی کن چون که ترا دسترس است
کاین عالم یادگار بسیار کس است
شمع دل من روی چو شمع تو بس است
چون روی تو نیست شمع و شاهد هوس است
با ما چو غم تو ساعتی یک نفس است
در حسرت این واقعه بسیار کس است
مر وصل ترا هزار صاحب هوس است
تا خود به وصال تو که را دسترس است
آن کس که بیافت راحتی یافت تمام
وانکس که نیافت رنج نایافت بس است
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.