گنجور

 
اهلی شیرازی

خار و گل باهم برآمد خاصه در گلزار شعر

ای سخن چین گل بچین از گلشن دیوان من

من بصد خون جگر باغ گلی آراستم

آنچه گل باشد تو را و آنچه خارست آن من