بس که خطش سوخت از غم صددل نومید را
دود دلها تیره کرد آیینه خورشید را
عالم فانی نیرزد پیش آن ساقی جویی
بلکه بی او کس نخواهد جنت جاوید را
گر سفالین ساغرش پر درد باشد رند مست
در نظر هرگز نیارد ساغر جمشید را
من به ناخن سینه را هر گه خراشم همچو چنگ
در سماع و مستی آرم بر فلک ناهید را
گوهر امید دل آسان نمی‌آید به دست
چاره صبر و تحمل اهلی نومید را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به عمق ناامیدی و درد درونی خود اشاره می‌کند. او از سوختن دلی که پر از غم است صحبت می‌کند و می‌گوید که این غم، نور زندگی و امید را تحت تأثیر قرار داده است. شاعر به جویی اشاره می‌کند که بدون وجود ساقی (معشوق) کسی بهشت جاوید را نخواهد خواست. حتی اگر کسی در می‌خانه به درد و رنج خود بپردازد، نمی‌تواند به ساغر جمشید (نماد خوشی و زندگی) دست یابد. او همچنین بیان می‌کند که دلش همچون چنگی است که در سماع و مستی به آسمان پرواز می‌کند. در نهایت، شاعر به این نکته می‌رسد که گوهر امید به این سادگی‌ها به دست نمی‌آید و تنها راه چاره برای دوران ناامیدی، صبر و تحمل است.
هوش مصنوعی: آنقدر غم و ناراحتی در دل دارد که نامه‌هایش خراب و سوخته شده‌اند و این اندوه باعث شده که دلها را تیره و تار کند و حتی نور خورشید را نیز تحت تأثیر قرار داده است.
هوش مصنوعی: در این دنیا، همه چیز زودگذر و فانی است و هیچ‌کس نمی‌تواند به بهشت جاودانی برسد مگر اینکه به آن ساقی، یعنی منبع اصلی بقاء و خوشبختی، نزدیک شود. در واقع، بدون او هیچ‌چیز ارزشمندی وجود ندارد.
هوش مصنوعی: اگرچه جامی که از گل درست شده و پر از درد و رنج باشد، اما شخص خوشگذران هرگز نمی‌تواند جام جمشید را از یاد ببرد و به آن فکر نکند.
هوش مصنوعی: من با ناخن خود سینه‌ام را می‌خراشم و مانند چنگ در حال سماع و مستی، صدای ناهید را به آسمان می‌برم.
هوش مصنوعی: به دست آوردن امید و آرزو برای دل کار آسانی نیست، و باید صبر و تحمل کرد تا ناامیدان را رام کرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
از عِذارِ او بپوشان دیدهٔ امید را
تکمه از شبنم مکن پیراهنِ خورشید را
در بهشتِ عافیت افتادم از بی حاصلی
شد حصاری بی بری از سنگِ طفلان بید را
نورِ معنی می‌درخشد از جبینِ لفظِ من
[...]
گل ز بلبل یاد گیرد مستی جاوید را
ذره آموزد سماع بیخودی خورشید را
بعد مردن گر تهیدستی ندارد حاصلی
چیست آمیزش به یکدیگر نبات و بید را
راه آمد شد اگر اینجا ندارد دور نیست
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.