گنجور

 
اهلی شیرازی

هر صورتی که هست ز حسنت نشانه ایست

این حسن صورت تو عجب کارخانه ایست

دور از بهشت روی تو در دوزخ غمم

هر موی من ز آتش عشقت زبانه ایست

در بارگاه عشق هزار آستانه است

صد جبرییل خادم هر آستانه ایست

خوبان مدام صید می و نقل می شوند

آه این شراب و نقل عجب آب و دانه ایست

در بحر عشق هرکه در افتاد جان نبرد

باور مکن که عشق بتانرا کرانه ایست

دورست راه دین و ره کفر دورتر

اهلی طریق عشق گزین کاین میانه ایست

 
 
 
غالب دهلوی

هر ذره محو جلوه حسن یگانه‌ای‌ست

گویی طلسم شش جهت آینه‌خانه‌ای‌ست

حیرت به دهر بی سر و پا می‌برد مرا

چون گوهر از وجود خودم آب و دانه‌ای‌ست

ناچار با تغافل صیاد ساختم

[...]

مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه