در کمال است جمال تو که ما می طلبیم
این زمان فرصت وصلت ز خدا می طلبیم
تو ببتخانه و ما بهر تو در کعبه بذکر
الله الله تو کجا ما ز کجا می طلبیم
ما نه آنیم که رنجیده ز دشنام شویم
بلکه دشنام ترا ما بدعا می طلبیم
گفته یی اهل نظر گنج وصالم طلبند
پس درین عالم ویرانه کرامی طلبیم
همه را زندگی آسایش و ما را مردن
اهلی آسودگی اینست که ما می طلبیم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساسات عمیق و غمناک عاشقانه است. شاعر احساس می‌کند که در غم عشق گرفتار است و این غم را به زیبایی وصف می‌کند. عشق او مانند بویی خوش است که بر دلش نشسته و رغم اینکه شاید از نظر ظاهری مذمت‌هایی مانند گناهان دارد، اما در درون او پاکی وجود دارد. او به عشق و محبت به معشوقش سوگند می‌خورد و بیان می‌کند که حتی اگر به ظاهری خاکی و ساده باشد، در باطنش به محبت و عشق بلندمرتبه‌تری دست یافته است.
هوش مصنوعی: به اوج زیبایی تو رسیده‌ایم و این چیزی است که ما به دنبالش هستیم؛ اکنون ما از خدا می‌خواهیم که فرصتی برای وصال به تو به ما دهد.
هوش مصنوعی: تو در دل خانه عشق هستی و ما به یاد تو در کعبه خدا را یاد می‌کنیم. تو از کجا آمده‌ای و ما چه جستجو می‌کنیم؟
هوش مصنوعی: ما افرادی نیستیم که از توهین و دشنام ناراحت شویم، بلکه از توهین تو برای خودمان دعا می‌خواهیم.
هوش مصنوعی: اهل نظر می‌گویند که کسانی که به دنبال گنج و شادی واقعی هستند، باید در این دنیای خراب و بی‌سر و سامان، سراغ انسان‌های نجیب و با کرامت را بگیرند.
هوش مصنوعی: همه در این دنیا به دنبال آرامش و راحتی در زندگی هستند، اما ما فقط آرزوی مرگ را داریم که در آن آرامش بیشتری پیدا کنیم. این خواسته ماست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.