هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به مظلومیت و ناپاکی‌های بینش خود اشاره می‌کند. او از یک سو بر سر مزار و یاد عزیزان خود به غارت‌گری می‌پردازد و از سوی دیگر، به نیت پاک خود در انجام عبادت‌ها اذعان می‌کند. در نهایت، او به مناسبت روزه‌داری در ماه رمضان، نماز را بدون طهارت ادا کرده و از این موضوع ابراز شرم می‌کند. به طور کلی، شعر نشان‌دهنده تضاد میان نیت‌های انسانی و اعمال ناپسند است.
مهدی در ۴ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۹ خرداد ۱۴۰۰، ساعت ۱۱:۰۳ پاسخ داده:
دی بر سر گور دله غارت کردم مر پاکانرا جنب زیارت کردم
کفاره روزه‌ایکه خوردم رمضان در عید نماز بی‌طهارت کردم
این رباعی در الخزائن مولااحمد نراقی ۱۲۴۵ م و چندین دفتر و کتاب خطی دیده شده و در هیچیک نام گوینده آن بنظر نرسیده است.
دی عبارت از زمان ماضی است ولکن زمان حال مراداست و گور عبارت از بدن انسانیست که روح در او مدفونست و دله عبارت از قوی نفسانی که بخل و حرص و حسد و کینه از آنجمله است و لازمه نفس اماره است. غارت کردم عبارتست از مخالفت نفس و آنکه میگوید کردم یعنی مخالفت نفس را از قوه بفعل آوردم. و پاکان اشارتست بمرشدان و کاملان که طالبان بواسطه آن هستند و از لوث هستی پاک و مطهر میگردند. جنب گفتن، مراد انصاف دادنست چون طالب بسروحدت نرسیده است هنوز از شرک دوئی خلاص نشده و خود را جنب میداند و زیارت کردم بمعنی توجه است و توصل کاملان و چون مقرراست که طالب را بجهت حصول بمقصد از ماکول و مشروب لذیذ در ابتداء حال منع میفرمایند. می‌گویند کفاره آنکه روزه خوردم رمضان. لفظ رمضان مجاز است چون روزه مخصوصست برمضان، این ماه را ذکر کرده است مقصودش آنست که آن ریاضت که فرموده بودند به تقدیم رساندیم. و عید اشارتست که بمقام مشاهده رسیدیم. و نماز بی‌طهارت کردم یعنی بمقام فناء فی‌الله و بقاءبالله رسیدم و از هستی موهومی نجات یافتم و نمازمیت بر نفس گذاردم چه در نماز میت طهارت شرط نیست
در فرهنگ نظام (سید محمّدعلی داعی‌الاسلام) ضمن اشاره به املای «زَلَّت»، واژه عربی «زَلّة» را چنین معنی کرده است: «خوراکی که از مهمانی می‌ماند و آنرا می‌برند.»
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به مظلومیت و ناپاکی‌های بینش خود اشاره می‌کند. او از یک سو بر سر مزار و یاد عزیزان خود به غارت‌گری می‌پردازد و از سوی دیگر، به نیت پاک خود در انجام عبادت‌ها اذعان می‌کند. در نهایت، او به مناسبت روزه‌داری در ماه رمضان، نماز را بدون طهارت ادا کرده و از این موضوع ابراز شرم می‌کند. به طور کلی، شعر نشان‌دهنده تضاد میان نیت‌های انسانی و اعمال ناپسند است.
هوش مصنوعی: دیروز بر سر قبر، غنیمتی به دست آوردم و به دیدار پاکان رفتم.
هوش مصنوعی: من روزه‌داری در ماه رمضان را به عنوان شکرگزاری انجام دادم، اما در روز عید، بدون وضو نماز خواندم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گفتم دل و دین بر سر کارت کردم
هر چیز که داشتم نثارت کردم
گفتا تو که باشی که کنی یا نکنی
آن من بودم که بیقرارت کردم
ای عشق آخر سخن گذارت کردم
آسوده و عاجز و نزارت کردم
چهل سال شنیده ام ز تو لاف و گزاف
آخر دردست عقل خوارت کردم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.