|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر شاعر از عشق و دلدادگی صحبت می‌کند. او به شخصی اشاره می‌کند که نگاهش دل او را ربوده و با دیدن گریه‌اش از او طلب عذر می‌کند. شاعر می‌گوید که همین توجه محبوب به او کافی است تا اعتبارش در کوی عشق حفظ شود، زیرا هرکس او را دیده به او ارادت ورزیده است. در ادامه، او به شدت عشق اشاره می‌کند و می‌پرسد اگر چهره محبوبش سوزناک‌تر از آتش است، پس چطور موهایش او را ترک کرده‌اند. همچنین، اشاره می‌کند که لبان محبوب مانند شراب هستند و چشمانش باعث حیرت و سرگشتگی او شده است.
هوش مصنوعی: کسی که با نگاهش دلم را پر از احساس و اشک کرد، وقتی گریه‌ام را دید، به فکر دلجویی و عذرخواهی افتاد.
هوش مصنوعی: تنها همین برای من کافی است که در حضور تو اعتبار و منزلت پیدا کنم؛ زیرا هر کسی که مرا دیده، از من ارزش و احترام کسب کرده است.
هوش مصنوعی: اگر چهره‌ی تو داغ‌تر و سوزان‌تر از آتش باشد، پس چرا آن زلف‌های خمیده و زیبا از او فاصله گرفته‌اند؟
هوش مصنوعی: لب‌های تو مانند شرابی است که مردم را به نوشیدن وادار می‌کند، و من حیرانم که چرا چشمانت این‌گونه بی‌تاب و خمار شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گه وداع بت من مرا کنار گرفت
بدان کنار دلم ساعتی قرار گرفت
وصال آن بت صورت همی نبست مرا
بدان زمان که مرا تنگ در کنار گرفت
چو وصل او را عقل من استوار نداشت
[...]
بیاد شاه جهان عالم افتخار گرفت
ز بی قرار حسامش جهان قرار گرفت
علاء دولت و دین ، اتسز آن جهانگیری
که عالم از سر شمشیرش اعتبار گرفت
نهیب او بیکی حمله صد مصاف شکست
[...]
زمانه دامن اقبال شهریار گرفت
سعادتش چو دل و دیده در کنار گرفت
ظفر به همت گرز گر آن جمال گرفت
جهان به دولت شاه جهان قرار گرفت
یمین دولت و دین و امین ملت و ملک
[...]
طراوتی که جهان از دم بهار گرفت
شریعت از نفس صدر کامکار گرفت
خدایگان شریعت که قاضی افلاک
ز روی فرّخ او فال اختیار گرفت
بحکم آنکه سر سال برستانۀ اوست
[...]
سپیده دم که جهان بوی نوبهار گرفت
صبا نسیم سر زلف آن نگار گرفت
بگاه بام دلم در نوای زیر آمد
چو بلبل سحری نالهای زار گرفت
چو آن نگار جفاپیشه دست من نگرفت
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.