هر صفائی که دارد آن مه رو

هست من را چون هستیم هست او

هرکه همرنگ یار نیست بلی

نیست عشقش به غیر رنگ وبو

من وآن شوخ هردو خم داریم

[...]

ای بت ماه روی مشکین مو

دل به چوگان زلف توچون گو

ای سنان قامت ای زره گیسو

تیر مژگانی وکمان ابرو

رستم داستان حسنی تو

[...]

گفتم ای عشق ده مرا پندی

گفت ازعقل شوبری چندی

گفتمش با شکسته دل چکنم

گفت او را بده به دلبندی

شد تنم همچو کاه و یار از غم

[...]

عجب ای ترک بی وفا بودی

چه شد آن عهدها که بنمودی

چه شد آن لطفها که می بودت

چه شد آن وعده ها که فرمودی

به وفاهر چه ما بیفزودیم

[...]

دل ز آهن تو سیم تن داری

یا به من کینه کهن داری

کینه هائی که داری اندر دل

همه را از برای من داری

نه همی چین به زلف خم درخم

[...]

دین ودل برده ازکفم صنمی

که به بزمش رهم نداده دمی

گفتمش هیچ نیست در تو وفا

گشت خندان وگفت هست کمی

گفتم از دوریت هلاکم گفت

[...]

سروها دیده ام به هر چمنی

نیست همچون تو سرو سیم تنی

همچو زلف ورخ وبرت نبود

سنبل وارغوان ونسترنی

با وجود تو نیست در دل من

[...]

ای گدای در توهر شاهی

نیست غیر از در توام راهی

نه چمنراست چون قدت سروی

نه فلک راست چون رخت ماهی

نیست الا چه زنخدانت

[...]

ای ز عشق تو در بلا دل من

به بلا گشته مبتلا دل من

دل به دل راه دارد از چه سبب

ره ندارد دل توبا دل من

شده بیگانه از همه عالم

[...]

سوزد این طالعی که من دارم

نفرت از عمر خویشتن دارم

کاش تا روز حشر شب می بود

روز اگر این بود که من دارم

فلک از بسکه کین به من دارد

[...]

کیست کز من رود بر باشی

گوید از همه هنر ناشی

تو نداری تمیز اینکه به رنگ

نخودی را شناسی از ماشی

نه تفاوت نهی به مشک ازپشک

[...]

با کسی بد مکن مشو غافل

از مکافات هستی ارعاقل

در زمینی کس ار بکارد جو

نبرد گندم او به وقت درو

شاد بادا روان او به بهشت

[...]

تو ببین کآسمان کج گردش

به که محتاج می کندما را

هر کجا تیری از بلا بیند

پیشش آماج می کند ما را

هر کجا باز چنگلی باشد

[...]

به خداوند آسمان وزمین

که دلم سیر گشته از دنیا

کاش یکباره نیست می گردید

آسمان و زمین ومافیها

مرده ای را به راه می بردند

یادم آمد که مردنی هم هست

گفتم ای دل به فکر رفتن باش

تا کی از باده غروری مست

گفت یادت اگر بود دیدیم

[...]

نه کسی رحم دیده در دل تو

نه زدست تو بخشش وبرکت

دل ودستی چنین همانبهتر

که شودخون وافتد از حرکت

چار حرف است نام دلبر من

کاول و سیمش چهار بود

عشراتش شمر که تا بر تو

سر این نکته آشکار بود

دیم او دو همچو چارم اوست

[...]

آخر کار چون بود مردن

این چنینت چرا غرور بود

خانه سازی منقش از چه سبب

عاقبت منزلت چو گور بود

مشورت کردم از خرد که نهم

با دل خسته گام در گلزار

گفت اگرچه روند در این فصل

مرد وزن خاص وعام درگلزار

گرچه فصل گل است چون بلبل

[...]

ای امیری که چون تو در بخشش

نیست در زیر گنبد دوار

گر بگویم کفت بود چون ابر

اب رگاهی نگشته گوهر بار

ور بگویم قدت بود چون سرو

[...]