به هشتم که شد عاج چون آبنوس

د درگه خروش آمد و بانگ کوس

سپاه از دَرِ هندوان شد روان

همان شادمان گشته پیر و جوان

سه منزل بشد تندبر با سپاه

[...]

به گردان بفرمای و بر لشکری

هر آن کس که دارد ره مهتری

بفرمود تا سه هزاران سپاه

هم اندر شب آگاه کردند شاه

هزار از بزرگان کشور خدای

[...]

یکی داستان ایدر اندر خورست

که دانش فراوان بدو اندرست

کشاورز را بود گاوی سیاه

همیشه بدو شادمان سال و ماه

همان شاه را بود گاوی بزرگ

[...]

چو برزین در آن بیشه شد با سپاه

ز تنگی پراکنده‌تر شد سپاه

پیاده ز گیلان یکی نیکمرد

به رستم به بیشه درون بازخورد

ازو خوردنی خواست آن نیکمرد

[...]

برفت و بدید او دو شیر دژم

به زیر درختی نشسته بهم

بیامد به سالار ایرانیان

که آنک نشسته دو پیل ژیان

سپهبد ز شادی در آمد به اسب

[...]

دگر هفته فرمود تا استوان

سوی عرض بردند پیر و جوان

خود و رستم از شهر بیرون شدند

ز دروازه بر راه هامون شدند

برآمد ز لشکر دلاور سوار

[...]

یکی نامه‌ای او به برزین نوشت

فراوان بدو اندرون خوب و زشت

سر نامه از پیر فرتوت مرد

چشیده ز گیتی بسی گرم و سرد

ز دستان که سالش بود هفتصد

[...]

به هنگام پیوستن کارزار

پیاده برآرد ز دشمن دمار

چو زرین سپر برزد از چرخ سر

بیاراست روی زمین را به زر

بیالود دریا به زر آب‌ها

[...]

شهنشاه مر جامه را کرد چاک

کلاه از سر انداخت بر روی خاک

بپردخت از آن بارگاه انجمن

سخن رفت از آن گونه با رایزن

که این را چه چاره سگالیم باز

[...]

نویسنده را گفت پیش آرنی

یکی نامه از مشک تر کن به وی

سر نامه کرد ای جهاندیده پارس

نه مردم شناس و نه نیکی شناس

نیاید همی شرمت از کار خویش

[...]

چنان بُد که یک روز برزین گُرد

ز گُردان تنی چند با خود ببرد

برون رفت با مرزبان و تخار

سوی مرغزاری ز بهر شکار

به رستم سپرد آن مهی بارگاه

[...]

سپهبد ز گفتار او شد دژم

فرو ماند و دیگر نزد هیچ دم

همه شب همی بود اندیشناک

جهان را چو بزدود خورشید پاک

همانگه بپوشید خفتان جنگ

[...]

دَرِ گنج بگشاد یزداد گو

سپه را همی ساز دادند نو

جو آگاه شد بهمن از کار اوی

از آن لشکر گُشن و کردار اوی

در گنج‌های کهن برگشاد

[...]

جهان چون بپوشید دیبای زرد

بدرید پیراهن لاژورد

به برزین یکی نامه آمد ز شاه

که کردم به کار اندر نگاه

چو پروانه گردی به گرد چراغ

[...]

فرود آمد از پیل و عیبه بخواست

سلیح تن خویشتن کرد راست

بپوشید ده تار چینی پرند

زره نیز تا باز دارد گزند

تنوره بیست از برش پرنیان

[...]

نه مرد نژادست گفت این جوان

دل شیر دارد تن پهلوان

چو سی و دو گز هست بالای او

شصت من گرز همتای او

ز آتش نترسد که سوزد تن

[...]

بزرگان به خوردن نهادند روی

شبو روز با باده‌ی مشک‌بوی

شب و روز با دیو زوش سترگ

همی شادمان بود شاه بزرگ

چو آگاهی آمد به برزین که شاه

[...]

یکی نامه کرد او به نزدیک تور

به نام خداوند خورشید و نور

سر نامه از شاه ایران زمین

به نزدیک رستم سوار گزین

سزای بزرگی و خوبی و گنج

[...]

همه شب دو لشکر همی ساز کرد

چو خورشید بر چرخ پرواز کرد

برآمد غو کوس و آوای نای

سپهبد به اسب اندر آورد پای

دو لشکر به یکدیگر آورد روی

[...]

همانگاه خالد برفت از سپاه

همی رفت تا هم بَرِ قلبگاه

بگردید پیش و پس و چپ و راست

باستاد و آنگه هماورد خواست

همانگه برو شد شهِ پُشتکوه

[...]