یاسین مشایخی در ۲ سال قبل، چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۱۶:۱۸ در پاسخ به توحید دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۰۷:
غزل بسیار قشنگیه. اما عجیبه که این غزل در نسخه‌های خطی قدیمی‌تر و معتبر دیوان شمس مثل: نسخه‌ی موزه قونیه، افیون قره حصار و اسعد افندی (قو-قح-عد) نیامده. لذا احتمالا از مولانا نباشه. :(
حسین فرزند ماه جمال و منصور محمدنظامی در ۲ سال قبل، چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۱۵:۲۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۲۷:
با درود و سلام.
حسین محمدنظامی هستم فرزند ماه جمال و منصور.
دل و جان کجاست؟ آیا فقط یک اشاره است برای همه چیز؟
دل به سیستم عصب کشی شبکه خورشیدی اشاره می کند که تمامی اعصاب یک نماینده در آن و راه اتباطی دارند که در نزدیکی ناف قرار دارد.
جان هم یک سیستم عصبی دیگر است که در گردن و پشت گلو قرار دارد و در آنجا همه اعصاب یک بار رد شده اند.
وقتی گفته می شود "در دل و جان خانه کردی عاقبت" یعنی تمامی سیستم عصبی من در شبکه خورشیدی و پشت گلو که نماینده همه اعصاب هستند را در اختیار گرفتی. آن خانه ای که من در دل و جان ساخته بودم را ویران کردی و خودت سیم کشی را مجددا انجام دادی.
شنیده اید که می گویند جانش در آمد؟ جان از گلو در می آید؟ چه چیزی در آن سیستم عصبی پشت گلو هست؟ فعلا خدا نگه دار!
حسین فرزند ماه جمال و منصور محمدنظامی در ۲ سال قبل، چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۱۵:۱۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۷:
با درود و سلام.
حسین محمدنظامی هستم فرزند ماه جمال و منصور.
در بیت "نیست بر لوح دلم جز الف قامت یار" باید توضیح داده شود که یک اسم هست که مقدس تر ، موثرتر و پرکاربرد تر از "الله". این کلمه به راحتی توسط همه انسان های ناطق تلفظ می شود و تلفظش برای همه راحت می باشد و از یک ملت به ملت دیگر تفاوتی نمی کند. این اسم یا عامل ارتباط بین آفریدگار و آفریده شده بسیار مهم است.
حافظ اینجا به این نام اشاره می کند: بله! آن اسم و عامل ارتباط دهنده همان "آ" می باشد. من اینجا به شکل "آ" نوشتم که برای شما آسانتر باشد تلفظ کردنش. در لوح دل حافظ جز "آ" چیز دیگری نقش نبسته است. اما نوشتن این "آ" جور دیگری است و فعلا اجازه ندارم رسم کردن آن را به شما بگویم. چون احتمال اشتباه کشیدن و رسم کردن وجود دارد.
این کُد که حافظ گذاشته است و من برای شما کدگشایی کردم یکی از مرموزترین رموزی هست که حافظ به جا گذاشته است. از این رموز بسیار در گذشته هست توسط انسان های مختلف من جمله حافظ.
شاید بپرسید پس "دل" چیست؟ در بیت "در دل و جان خانه کردی عاقبت" به آن شاره می کنم.
رسا رحمانی در ۲ سال قبل، چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۱۵:۱۰ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر ششم » بخش ۱۱۵ - حکایت امرء القیس کی پادشاه عرب بود و به صورت عظیم به جمال بود یوسف وقت خود بود و زنان عرب چون زلیخا مردهٔ او و او شاعر طبع قفا نبک من ذکری حبیب و منزل چون همه زنان او را به جان می‌جستند ای عجب غزل او و نالهٔ او بهر چه بود مگر دانست کی این‌ها همه تمثال صورتی‌اند کی بر تخته‌های خاک نقش کرده‌اند عاقبت این امرء القیس را حالی پیدا شد کی نیم‌شب از ملک و فرزند گریخت و خود را در دلقی پنهان کرد و از آن اقلیم به اقلیم دیگر رفت در طلب آن کس کی از اقلیم منزه است یختص برحمته من یشاء الی آخره:
یکی از اساتید تفسیر کند
حبیب شاکر در ۲ سال قبل، چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۱۵:۰۴ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۴:
سلام بر سروران گرام
گر باده بود صافی و شاهد ساقی
با یار موافقی و در ییلاقی
گر از خم ده منی بنوشی جامی
فریاد زند عقل بنوش الباقی
سپاس از دوستان،،😂😂😂
(نگین)در ابتدای راه در ۲ سال قبل، چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۱۴:۲۶ در پاسخ به مرتضى قمشه اى دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۲:
درست فرمودید، دوستانی هستند که شعر حافظ را به گونه ای ماده گرایانه معنا میکنند، و با این تفاسیر دنیوی از این اشعار، حافظ را عجیب به پایین میکشند!!
محمد م در ۲ سال قبل، چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۱۱:۵۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶:
بلغ العلی بکماله
کشف الدجی بجماله
حسنت جمیع خصاله
صلوا علیه و آلهالبته این شعر سعدی و سایر شعرهاش در مدح اهلبیت پیامبر، چیزی از ارادت ایشون به اهل بیت پیامبر نشون نمیده، سعدی رو سیاسی نکنید... العاقل یکفیه الاشاره
یاسین مشایخی در ۲ سال قبل، چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۱۱:۳۲ در پاسخ به همایون دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۵۸:
خیلی خوب توضیح دادین، اما باید بگم که این غزل در نسخه‌های خطی قدیمی‌تر و معتبر دیوان شمس مثل: نسخه‌ی موزه قونیه، افیون قره حصار و اسعد افندی (قو-قح-عد) نیامده. لذا از مولانا نیست.
Abbasrapper در ۲ سال قبل، چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۱۱:۱۰ در پاسخ به بي دين دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۳:
درود بر شما خانم رجایی منظورش اینه که حافظ میگه من گوشه میکده به خدا نزدیکترم و دعای صاحب میکده برام بارزش تر از دعای روحانیه برای همین دعاش ورده صبحگاهه منست
حسین قاسمی در ۲ سال قبل، چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۱۱:۰۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴:
به نام خدا
اشعار جلا‌الدین محمّد بلخی از بهترین اشعار هاست،نمونه‌اش را می توانیم نه تنها در این شعر زیبا بلکه در اشعار های دیگرش نیز ببینیم.این شعر اندکی هم مانند شعر بی همگان به سر شود است...
من از همه ی بیت های این شعر لذّت بردم...جای‌دارد از سایت گنجور نیز تشکّر کنم.
محمد علی در ۲ سال قبل، چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۱۰:۵۱ در پاسخ به محسن دربارهٔ حافظ » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۹:
بله!
فک میکنم چونکه علم بلاغت رو خوب نخوندید:)
یزدانپناه عسکری در ۲ سال قبل، چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۴:۰۰ دربارهٔ صفی علیشاه » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۱۰:
80- اوست قادر اوست قائم اوست قیوم اوست حی - او لطیف است او خبیر او مجلأ و منجاستی
***
[قرآن کریم]
لَا تُدْرِکُهُ الْأَبْصَارُ وَهُوَ یُدْرِکُ الْأَبْصَارَ ۖ وَهُوَ اللَّطِیفُ الْخَبِیرُ - انعام : 103
یَا بُنَیَّ إِنَّهَا إِنْ تَکُ مِثْقَالَ حَبَّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ فَتَکُنْ فِی صَخْرَةٍ أَوْ فِی السَّمَاوَاتِ أَوْ فِی الْأَرْضِ یَأْتِ بِهَا اللَّهُ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَطِیفٌ خَبِیرٌ - لقمان : 16
***
[توشی هیکو ایزوتسو]1
لطیف یکی از اسماءالهی، جوهری غیر مادی، رؤیت ناپذیر، موجد اشیاء و در همه چیز ساری است.
قرآن کریم بلافاصله بعد از گفتن «الله اللطیف»، «الخبیر» بودن او را نیز تأیید می نماید، یعنی بر همه چیز آگاه است.
اگر لطیف را مرجعی در ارتباط حق با اشیاء خارجی عالم بدانیم، خبیر عامل استنباط ارتباط حق با « درون » تلقی می شود، یعنی آگاهی (consciousness) بر همه اعیانی که آگاه هستند. دانای مطلق و علمش ازلی است. بنابراین همه چیز بدون استثناء از ازل برای او معلوم بوده است.
***
[یزدانپناه عسکری]
« اللطیف » نیرویی نافذ است که موجب درک و مشاهده انسان می شود. و در نتیجه نفوذ آن نیروی نافذ انسان، درک و مشاهده می کند.
1- ایزوتسو، توشی هیکو ایزوتسو ،تصوف ابن عربی و تائویسم(Sufism and Taoism) بررسی تطبیقی مفاهیم کلیدی فلسفی، توشی هیکو ایزوتسو(Toshihiko Izutsu) ترجمه، تحشیه و تحقیق: حسین مریدی. 7+7 :3+5
مهات در ۲ سال قبل، چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۳:۲۵ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب اول در عدل و تدبیر و رای » بخش ۸ - حکایت در معنی شفقت:
از نوشته‌ی استاد گیتی نوین:
انگشتری با مشتری هم‌قافیه است و این از شاهکارهای استاد سخن است. چون در یک بند آگاهی خودرا ازاقتصاد خرد microeconomics و روانشناسی نشان می‌دهد.
فرو مانده در قیمتش مشتری --
جوهری به میانای جواهرفروش هنگامیکه می‌خواهد نگینی را بخرد خودش مشتری است و پس از خرید نگین هنگامی که آنرا به فروش می‌گذارد از بهای آن آگاه ست.
زیرا جوهری به آوند فروشنده از هزینه‌ئی که برای خرید نگین پرداخته آگاه‌ست و با افزودن درصد سود خود بهای نگین را می‌داند.
پس تنها هنگامی که جوهری مشتری است مانند مشتری هائی که برای خرید نگین به نزد او می‌آیند از بهای آن آگاه نیست. و هنگامیکه مشتری از بهای آن آگاه می‌شود (در اینجا استاد سخن از مفهومی که اقتصاددانان representative buyer بهره می‌گیرد و آن مشتری‌ئی ست که در میانگین گروه مشتریان جای دارد) از پرداختن بهای هنگفت آن فرومی‌ماند. به زبان ساده مشتری معمولی توان پرداخت بهای هنگفت نگین را ندارد.
یاسین مشایخی در ۲ سال قبل، چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۱:۰۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۷:
غزل قشنگیه. اما باید بگم که این غزل در نسخه‌های خطی قدیمی‌تر دیوان شمس مثل: نسخه‌ی موزه قونیه، افیون قره حصار و اسعد افندی (قو-قح-عد) نیامده.(برخلاف غزل قبلی- ای همه خوبی تو را- که حداقل در یکی از نسخه‌های قدیمی‌تر یعنی «عد» آمده)، لذا این غزل از مولانا نیست.
رحیم کریم زاده در ۲ سال قبل، چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۴۶ دربارهٔ سعدی » بوستان » در نیایش خداوند » بخش ۳ - سبب نظم کتاب:
منظور سعدی در این بیت (شنیدم که در روز امید و بیم بدان را به نیکان ببخشد کریم ) این است که در مقابل اعمال خوبمان شاید اعمال بدمان را ببخشد.
نه این که از اعمال انسان های بد بخاطر انسان های خوب آنان را ببخشد. (از شهر اهر)
رضا از کرمان در ۲ سال قبل، سه‌شنبه ۱۶ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۳:۳۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۲:
مدیریت محترم سایت سلام
واقعا جای تاسف است که حاشیه بنده را در توضیح کتاب دکتر شمیسا بر روی رباعی۳۲ حافظ حذف نموده اید یا شما واقعا منکر این واقعیت تاریخی هستید ویا از عناصر سانسورچی حقیقت ،این یک سایت ادبی است ونوشتار بنده هیچ اشکالی نداشت که از مصادیق حاشیه های نامناسب مندرج در سایت شما باشدوفقط تببین یک مساله اجتماعی_ تاریخی بود وبین شما وکسانی که کتاب ایشان را ممنوع الچاپ کردن چه فرقی وجود داره لااقل توضیحات وعلت خود را مینوشتید
این پدیده اجتماعی هنوز هم وجود داره وبعضا شنیده میشه که در کلاس قرآن وفوتبال و... تعرض جنسی به کودکان انجام شده شما منکر چه هستی که حاشیه رو حذف کردی آیا به کسی یا شخصی توهین شده ،خلاف موازین شرع یا مدنی بود ،دروغ یا افترا بود واقعا نمیدونم چرا ؟شاید شما هم دنبال اسطوره سازی هستی وآقا حمید رضای عزیز توجه داشته باش که حاشیه نویسان بخش عمده سرمایه سایت شما محسوب میشوند وحتما نباید با سلیقه شما بنویسند عزیزم
رضا از کرمان در ۲ سال قبل، سه‌شنبه ۱۶ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۳:۱۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۲:
سلام
صد البته در تایید گفتار شماست عزیزم ولی ما نمیتوانیم منکر وجود این پدیده اجتماعی در آن ادوار تاریخ این کشور بشیم وبا تعصب به قضیه نگاه کنیم البته منظور بنده حضرتعالی نیست وکلی خدمتت عرض میکنم نه تنها در آثار بجا مانده از سعدی ،حافظ ومولانا بلکه در آثار سوزنی سمرقندی ،سنایی،فرخی سیستانی و... خیلی از شعرا وادیبان به مساله نظر بازی وشاهد بازی اشاره شده چرا چون همانگونه که در حاشیه بر رباعی شماره۳۲ حافظ نوشتم که متاسفانه توسط مدیریت سایت بدون توضیح ودلیل حذف شده این فعل قباحتی که اکنون دارد را نداشته ودر دربار حاکمان وبزرگان این یک امر طبیعی بوده واز حقوق مسلم برای ایشان بوده حتی نمونه اشعاری که برایت آوردم خود حافظ وسعدی به نظر بازی وشاهد بازی خود معترفند ولی این نکته حایز اهمیت است که عشق مرد به مرد با عناوین مختلف مثل جمال پرستی،شاهد بازی،لواط،بچه بازی ،نظر بازی اغلام کار و.... مطرح گردیده که بعضی از این عناوین جدا از خود فعل و روابط جنسی بار مثبت ومعنوی با خود دارد مثل جمال پرستی که عرفا وادیبان از آن برای تفهیم مسایل عرفانی استفاده برده‌اند ودلیل بر اینکه ایشان عملا روابط نا مشروع با هم جنس داشته باشند نیست.واگر هم غیر این بوده هرکس خود مسئول اعمال خویش است الله واعلم
امیر رضا جعفری در ۲ سال قبل، سه‌شنبه ۱۶ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۲:۵۴ دربارهٔ اسدی توسی » گرشاسپ‌نامه » بخش ۱۴۴ - در خاتمت کتاب:
از شدت زیبایی کتب و خاتمه اش که بسیار زیبا تر است نتوانم چیزی گفت
درود بر جناب توسی
امیر رضا جعفری در ۲ سال قبل، سه‌شنبه ۱۶ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۲:۴۲ دربارهٔ کسایی » دیوان اشعار » سوگنامه:
بسیار زیبا است
حسین غنجی فشکی در ۲ سال قبل، چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۱۸:۴۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۳۵: