vafa در ۱ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۵ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۳۳ در پاسخ به داود البرز دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۹۱:
چه جالب... ممنونم🤝🏿
vafa در ۱ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۵ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۳۰ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۳۲:
در بیت اول، مصرع دوم، خوشی وحده‌ست یا نکره؟
و آیا بیت چهارم اینطور خوانده میشه: از درونِ سیهِ توست، جهان چون دوزخ؟
در واقع اگر اشتباه نکنم منظور اینه که به خاطر باطن تیره‌ی توئه که جهان رو هم تیره می‌بینی.
سیاووش در ۱ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۵ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۲۹ دربارهٔ فرخی یزدی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۸۹:
ای گروه مفتخور ملت فروشی تا به کی؟
سعدی شیرازی در ۱ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۵ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۱۰ دربارهٔ حافظ » مثنوی (الا ای آهوی وحشی):
سلام ببخشید من در نسخه ای که در دست دارم به تصحیح قزوینی و قاسم غنی انتشارات پویا این مثنوی ۴۵ بیت دارد لطفا ابیات جا افتاده را درج بفرمایید با تشکر
کورش بوتیمار در ۱ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۵ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۰۲ در پاسخ به شهرام فرهادی دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر ششم » بخش ۸۶ - تدبیر کردن موش به چغز کی من نمی‌توانم بر تو آمدن به وقت حاجت در آب میان ما وصلتی باید کی چون من بر لب جو آیم ترا توانم خبر کردن و تو چون بر سر سوراخ موش‌خانه آیی مرا توانی خبر کردن الی آخره:
عرض سلام به شهرام عزیز
عزیز جان، «مستسقی» کسی است که به استسقا مبتلاست. «استسقا» هم همان بیماری یا مرض است که فاعل یعنی مستسقی مبتلا به است. ببخشید گرامی ، دارم شتاب شما رو اصلاح می کنم که صدالبته شما می دانید. شتاب در نوشتن باعث این شد.
Khishtan Kh در ۱ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۴ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۲۳:۵۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۰۳:
ساعت ها تامل لازمه🤔
پوریا در ۱ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۴ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۲۲:۱۱ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۰۶:
سلام
معنای مصرع دوم بیت اول را بفرمایید لطفا .
عبدالله محمدی نجات در ۱ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۴ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۱۹:۱۷ دربارهٔ رهی معیری » غزلها - جلد سوم » پردهٔ نیلی:
بیت دوازدهم یه هجا کم داره
باید این باشه
از ما به روزگار حدیث وفا بس است
نگذاشتیم (ا)گر اثری یا گذاشتیم
Khishtan Kh در ۱ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۴ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۱۵:۴۷ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۴۸:
خوشتن دور از بر و بالین صائب سر منه
یار کم پیدا کم از همدم ناباب نیست
❤⭐
Khishtan Kh در ۱ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۴ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۱۵:۳۸ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹:
در میان کثرت زبانبازان که دل از کسان ربودند
صائب،تو زه خویشتن جان ربودی به دمی شکر زبانی
❤
ناصر مرادی در ۱ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۴ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۱۴:۰۲ در پاسخ به سجاد دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » داستان رستم و اسفندیار » بخش ۷:
یعنی راه (دین زردشتی) کیهان خدیو (پادشاه جهان گشتاسب) همچون خورشید، عالمگیر شد.
سعید ابراهیمی در ۱ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۴ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۱۳:۱۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۳۷:
درود
معنای صلا نعم الادام الخل در مصرع دوم برگرفته از یک روایت منتسب به پیامبر اسلام است و معنای آن این است که "بفرمایید سرکه بهترین غذاهاست" که با کنایه به ترش رویی یار در مصرع اول اشاره دارد.
فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد) در ۱ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۴ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۱۰:۰۴ دربارهٔ حاجب شیرازی » گزیدهٔ اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۵۱:
در علم بُوَد فخر نه در ریشِ مُطَوَّل
گیرَم گذَرَد ریشِ عوام از سرِ زانو
علم: آگاهی و دانش
مُطوّل: دراز, طویل
فخر: افتخار و بزرگی
ظاهرا خودِ حاجبِ شیراز ی به این بیت اعتقاد نداشته, چون خودش از ریش بلندان جارومانند بوده است! البته اگر عکس درست باشد!
فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد) در ۱ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۴ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۰۹:۲۵ دربارهٔ حاجب شیرازی » گزیدهٔ اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۵۱:
ریشِ بَری از دانش و دستِ تُهی از جود
آن ریش چو جارو بُوَد آن دست چو پارو
بَری: بیزاری, عاری
تُهی: خالی
جود: بخشش و سخاوت
این بیت را بارها از پدر شنیده بودم تا بلاخره در گنجور سرچ کردم و غزل کامل آن را یافتم. دوستانی که درگیر ادبیاتِ کلاسیک ایران هستند می دانند که سایت گنجور چه میزان باارزش است.
گنجوریان دستانتان هرگز مریزاد
مشهود دهقانی هشجین در ۱ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۴ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۰۸:۲۱ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۰ - خال برنده:
درود. در بیت چهارم "و" اضافه است و وزن شعر را خراب می کند. باید به این شکل باشد: چون سایه ام کشیده به دنبال می بری
کامران هیچ در ۱ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۴ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۰۳:۰۵ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۱:
خیام شراب می‌خورده
اما معتاد به شراب نبوده
بنازمت خیام
حبیب شاکر در ۱ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۴ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۵۱ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۶:
سلام و تبریک سال نو(1402) بر همه عزیزان همراه
دنیا که بود دو روز بر خلق جهان
یکروز علیه و آن دگر بر له شان
روزی که بود با تو مشو زان سرمست
ور با تو نباشد بنما صبر بر آن
سپاس از همه
Khishtan Kh در ۱ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۴ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۰۹ در پاسخ به آرام جان دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱:
دورود بزرگوار امید است سال پیشرو پر برکت باشه
یک نقد مختصر شسته رفته از چار بیت اول
فرمودند..
بیت اول
مگر نه قرار بر این بود هر عنوانی با نام خدا شروع بشد! اما هیچ وقت شروع دیوان ها نوشته نشد بسم الله
بیتم دوم
نتنها کعبه یک صحراست.دل هم به همون نسبت به دور خودش بیابون داره تشبیه دل به کعبه ینی هردو مکان خدا میتونن باشند
بیت سوم
بفکر اینکه این دنیا فانیست و روزی همه ما میمیریم ادم های خود خواه و مغرور نمیفتند هرچند به به عینه قابل دیده شدنه قیچی روزگار گریبان هرکسی میگیره کنایه از مُردن
و بیت
من هم به مانند مجنون دیوانه و شوریده سرم اگ تو جیبتون یا دامانتون سنگی هست رها کنید بسر دیوانم
امیدوارم ک مورد قبول باشه و همه ما جویای مفهموم ادب و عرفان ادبیمون باشیم چراکه تنها میراث ما بودن و هستن⭐❤
Khishtan Kh در ۱ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۱۳ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۲۳:۴۸ در پاسخ به فرشید تلاتوف دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲:
سلام بزرگوار. امیدوارم ک سال پر برکتی پیش رو داشته باشید نقد هر بیت از زوایای مختلف و ادراک مختلف معانی مختلفی در پی دارد
فرمودند:
هیچ کار از سعی ما چون کوهکن صورت نبست
وقت آن کس خوش کز او آثار می ماند بجا
مصرع اول .از سعی و تلاش ما هیچ کدام به مثال همت و تلاش فرهاد با ثمر نبود و شکل نگرفت خوش به حال او که اثر و آثاری از خود بجا گذاشته اشاره به کوه بیستون و ماجرای مربوطه..
جهن یزداد در ۱ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۵ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۰۵:۲۸ دربارهٔ سیف فرغانی » دیوان اشعار » قصاید و قطعات » شمارهٔ ۳۳: