گنجور

حاشیه‌ها

یزدانپناه عسکری در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۵:۵۷ دربارهٔ میبدی » کشف الاسرار و عدة الابرار » ۷- سورة الاعراف‏ » ۷ - النوبة الاولى:

1- قوله تعالی: لَقَدْ أَرْسَلْنا نُوحاً إِلی‌ قَوْمِهِ فرستادیم نوح را بقوم خویش فَقالَ یا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ گفت: ای قوم خدای را پرستید ما لَکُمْ مِنْ إِلهٍ غَیْرُهُ نیست شما را خدای جز از وی إِنِّی أَخافُ عَلَیْکُمْ من می‌ترسم بر شما عَذابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ (۵۹) از عذاب روزی بزرگ.

***

[یزدانپناه عسکری]

إِنِّی أَخافُ عَلَیْکُمْ عَذابَ یَوْمٍ عَظیمٍ (الأعراف/59 ؛ الشعراء/135 ؛ الأحقاف/21)

خوف من بر شما از گاهِ عذاب عظیم (عَذابَ یَوْمٍ عَظیمٍ) بین جابجایی عظیم ( نَبَأٌ عَظیمٌ) از ارض به سماوات موجودیت است.   

[(رَبُّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَیْنَهُما  الْعَزیزُ الْغَفَّارُ - الصاد/66) ؛ (قُلْ هُوَ نَبَأٌ عَظِیمٌ أَنْتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُونَ- الصاد/ 67 و68) ؛ (عَمَّ یَتَساءَلُونَ عَنِ النَّبَإِ الْعَظِیمِ- النباء/1)]

***

[محمدرضا آدینه ‏وند لرستانی]

إِنِّی أَخافُ عَلَیْکُمْ عَذابَ یَوْمٍ عَظیمٍ (الأعراف/59 ؛ الشعراء/135 ؛ الأحقاف/21)

من بر شما از عذاب روز بزرگی می‏ ترسم. (آدینه‏ وند لرستانی، محمدرضا، کلمة الله العلیا، 6جلد، اسوه - ایران - تهران، چاپ: 1، 1377 ه.ش. ج2ص513/ ج4ص668/ج6ص30) 

یزدانپناه عسکری در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۵:۴۹ دربارهٔ میبدی » کشف الاسرار و عدة الابرار » ۳۶- سورة یس - مکیة » ۳ - النوبة الثانیة:

31 - «وَ نُفِخَ فِی الصُّورِ» این نفخه سوم است نفخه بعث که خلق از گورها برآیند، و ذلک قوله: فَإِذا هُمْ مِنَ الْأَجْداثِ إِلی‌ رَبِّهِمْ یَنْسِلُونَ الاجداث القبور، واحدها جدث «یَنْسِلُونَ» ای یخرجون من القبور احیاء، نسل، ای خرج من مضیق، و منه قیل للولد: نسل لخروجه من بطن امّه، و الصور قرن فیه ارواح الموتی ینفخ فیه. و ذهب ابو عبید الی انّه جمع صورة کصوفة و صوف، ای تنفخ فی الاجسام فیحیون «فَإِذا هُمْ مِنَ الْأَجْداثِ إِلی‌ رَبِّهِمْ یَنْسِلُونَ» یسرعون.

***

[یزدانپناه عسکری]

یس : 51 - وَ نُفِخَ فِی الصُّورِ فَإِذا هُمْ مِنَ الْأَجْداثِ إِلی‏ رَبِّهِمْ یَنْسِلُونَ‏

(بار دیگر) جدا می شود آمیختگی و ناگهان بیرون کشیده می شود نعمت پروردگار و منفک می شود کفران نعمت.

***

[محمدرضا آدینه ‏وند لرستانی]

یس : 51 - وَ نُفِخَ فِی الصُّورِ فَإِذا هُمْ مِنَ الْأَجْداثِ إِلی‏ رَبِّهِمْ یَنْسِلُونَ‏

(بار دیگر) در صور دمیده می‏ شود و ناگهان آنها از قبرها شتابان به سوی (دادگاه) پروردگارشان می‏ روند.(آدینه ‏وند لرستانی، محمدرضا، کلمة الله العلیا، 6جلد، اسوه - ایران - تهران، چاپ: 1، 1377 ه.ش. ج5ص371)

یزدانپناه عسکری در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۵:۴۲ دربارهٔ میبدی » کشف الاسرار و عدة الابرار » ۴- سورة النساء- مدنیة » ۱۶ - النوبة الثانیة:

13- و معنی قیامت در لغت بر دو ضرب است: یکی آنکه مردم از خاک برخیزند، و برستاخیز شوند، چنان که ربّ العزّة گفت: یَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْداثِ کَأَنَّهُمْ جَرادٌ مُنْتَشِرٌ. معنی دیگر آنست که مردم در آن روز حساب را بر پای باشند و منتظر، تا خدای چه فرماید؟ چنان که گفت تعالی و تقدّس: یَوْمَ یَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعالَمِینَ.

***

[یزدانپناه عسکری]

القمر : 7 - خُشَّعاً أَبْصارُهُمْ یَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْداثِ کَأَنَّهُمْ جَرادٌ مُنْتَشِرٌ

آرام شدن از خروج و پیوستن به گستردگی فیض وجود، تطهیر و تفکیک از در هم آمیختگی مُدرکات موجود.

تطهیر و دور شدن از درهم آمیختگی با اعمال مدرک

***

[محمدرضا آدینه ‏وند لرستانی]

القمر : 7 - خُشَّعاً أَبْصارُهُمْ یَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْداثِ کَأَنَّهُمْ جَرادٌ مُنْتَشِرٌ

آن کفّار از قبرها خارج می‏ شوند در حالی که چشم‏هایشان از وحشت به زیر افتاده و (بی هدف) همچون ملخ‏ های پراکنده به هرسو می‏ دوند. (آدینه‏ وند لرستانی، محمدرضا، کلمة الله العلیا، 6جلد، اسوه - ایران - تهران، چاپ: 1، 1377 ه.ش. ج6ص301)

یزدانپناه عسکری در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۵:۳۰ دربارهٔ میبدی » کشف الاسرار و عدة الابرار » ۷۰- سورة المعارج- مکیة » النوبة الاولى:

46- یَوْمَ یَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْداثِ آن روز که بیرون می‌آیند از گورها سِراعاً زودازود کَأَنَّهُمْ إِلی‌ نُصُبٍ یُوفِضُونَ (۴۳) گویی که ایشان بعلمی همی شتاوند.

***

[یزدانپناه عسکری]

المعارج : 43 - یَوْمَ یَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْداثِ سِراعاً کَأَنَّهُمْ إِلی‏ نُصُبٍ یُوفِضُون‏

(حساب سریع موجود) گاهِ اراده بازگشت و پیوستن سریع نعمت فیض وجود به اصل و سرآغاز بی نهایت خود.

«بازگشت و تطهیر»

 [(إِنَّ اللَّهَ‏ سَرِیعُ‏ الْحِسابِ‏- 199/ آل عمران) ؛ (سَرِیعُ الْعِقابِ‏- 165/ انعام) ؛ (عَلی‏ أَنْ نُبَدِّلَ أَمْثالَکُمْ وَ نُنْشِئَکُمْ فی‏ ما لا تَعْلَمُونَ‏- الواقعه/61) ؛ (عَلی‏ أَنْ نُبَدِّلَ خَیْراً مِنْهُمْ وَ ما نَحْنُ بِمَسْبُوقین‏- المعارج/41)]

***

[محمدرضا آدینه ‏وند لرستانی]

المعارج : 43 - یَوْمَ یَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْداثِ سِراعاً کَأَنَّهُمْ إِلی‏ نُصُبٍ یُوفِضُون‏

همان‏روز که از قبرها به‏ سرعت خارج می‏ شوند گوئی به‏ سوی بت ‏هایشان می ‏روند. (آدینه‏ وند لرستانی، محمدرضا، کلمة الله العلیا، 6جلد، اسوه - ایران - تهران، چاپ: 1، 1377 ه.ش. ج6ص764)

یزدانپناه عسکری در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۵:۲۲ دربارهٔ میبدی » کشف الاسرار و عدة الابرار » ۲۳- سورة المؤمنون- مکیّة » ۳ - النوبة الاولى:

12- «وَ لا نُکَلِّفُ نَفْساً إِلَّا وُسْعَها» و بر ننهیم بر هیچکس از بار مگر طاقت و توان او، «وَ لَدَیْنا کِتابٌ یَنْطِقُ بِالْحَقِّ» و بنزدیک ما است نامه‌ای که براستی گواهی دهد، «وَ هُمْ لا یُظْلَمُونَ» و بر ایشان ستم نیاید.

***

[یزدانپناه عسکری]

المؤمنون : 62 - وَ لا نُکَلِّفُ نَفْساً إِلاَّ وُسْعَها وَ لَدَیْنا کِتابٌ یَنْطِقُ بِالْحَقِّ وَ هُمْ لا یُظْلَمُون

و ما نفس مُدرک را جز به اندازه آمیختگی اعمال با نعمت پروردگار (درک) تکلیف نمی کنیم و نزد ما کتابی است (که تمام اعمال بندگان را ثبت کرده) و به حق سخن می‏ گوید به آنان هیچ ظلمی نمی ‏شود.  

متقی بودن و مبرا از تکلیف

[(منفک نگاه داشتن نعمت نیروی حیات «متقین، تقوی پیشه بودن» برآء من التکلّف) ؛ (وَ وُضِعَ الْکِتابُ فَتَرَی الْمُجْرِمینَ مُشْفِقینَ مِمَّا فیهِ وَ یَقُولُونَ یا وَیْلَتَنا ما لِهذَا الْکِتابِ لا یُغادِرُ صَغیرَةً وَ لا کَبیرَةً إِلاَّ أَحْصاها وَ وَجَدُوا ما عَمِلُوا حاضِراً وَ لا یَظْلِمُ رَبُّکَ أَحَدا – الکهف/49) ؛ (الْمُجْرِمینَ مُشْفِقینَ: کَلَف، تداخل نور سفید با سیاه، حاصل سرخی و مجرم مشفق بودن) ؛ (وَ یَوْمَ تَشَقَّقُ السَّماءُ بِالْغَمامِ وَ نُزِّلَ الْمَلائِکَةُ تَنْزیلاً – الفرقان/25) ؛ (یَوْمَ تَشَقَّقُ الْأَرْضُ عَنْهُمْ سِراعاً ذلِکَ حَشْرٌ عَلَیْنا یَسیرٌ – ق/44)]

***

[محمدرضا آدینه ‏وند لرستانی]

المؤمنون : 62 - وَ لا نُکَلِّفُ نَفْساً إِلاَّ وُسْعَها وَ لَدَیْنا کِتابٌ یَنْطِقُ بِالْحَقِّ وَ هُمْ لا یُظْلَمُون‏

و ما هیچ‏ کس را جز به اندازه توانائی ‏اش تکلیف نمی‏ کنیم و نزد ما کتابی است (که تمام اعمال بندگان را ثبت کرده) و به حق سخن می‏ گوید لذا به آنان هیچ ظلم و ستمی نمی ‏شود. (آدینه‏ وند لرستانی، محمدرضا، کلمة الله العلیا، 6جلد، اسوه - ایران - تهران، چاپ: 1، 1377 ه.ش. ج4ص419)

یزدانپناه عسکری در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۵:۱۶ دربارهٔ خواجه عبدالله انصاری » طبقات الصوفیه - امالی پیر هرات » بخش ۸۵ - بوعبداللّه جاوباره الصوفی همدانی:

6- وقتی امیر کافور، زر فرستاد بشیخ بوعبداللّه جاوباره بسیاری، و وی بنه پذیرفت باز فرستاد، یعنی لشکریست. کافور گفت. ای سرد! له ما فی السموات و ما فی الارض و ما بینهما و ما تحت الثری فاین الکافور؟

***

[یزدانپناه عسکری]

طه : 6 - لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ وَ ما بَیْنَهُما وَ ما تَحْتَ الثَّری‏

از آن فیّاض‏ علی‏ الاطلاق است آنچه در آسمانها و زمین و آنچه در میان و در اعماق فیض موجود (با شدتی دیگر) وجود دارد.

ضمیر باران آسمان و زمین

[(الثَّری ، ثری، حثث ، برانگیختگی ، شدت ، سرعت ، حَثِیثاً) ؛ (الحَثُّ: الإعْجالُ فی اتِّصَال، شدت همسویی، تَحَثْحَثَتْ طبیعتُه: تحرّکت و لانتْ)]

***

[محمدرضا آدینه ‏وند لرستانی]

طه : 6 - لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ وَ ما بَیْنَهُما وَ ما تَحْتَ الثَّری‏

از آن اوست آنچه در آسمانها و زمین و میان این دو و آنچه در اعماق زمین وجود دارد. (آدینه‏ وند لرستانی، محمدرضا، کلمة الله العلیا، 6 جلد، اسوه - ایران - تهران، چاپ: 1، 1377 ه.ش. ج4ص117)

یزدانپناه عسکری در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۵:۰۹ دربارهٔ میبدی » کشف الاسرار و عدة الابرار » ۸۷- سورة الاعلى- مکیة » النوبة الاولى:

17- بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَیاةَ الدُّنْیا (۱۶) نه چنین میکنید که این جهان بر آن جهان برمی‌گزینید.

***

[یزدانپناه عسکری]

الأعلی : 16 - بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَیاةَ الدُّنْیا

همسویی و شدت حیات دنیا را درک می‌کنید.

 [(بَلْ‏، برای ربط چیزی به چیز دیگر بکار می‏ رود - راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات الفاظ قرآن - تهران، چاپ: دوم، 1374. ج1ص303) ؛ (بل، حرف اضراب و تدارک است - قرشی، علی ‏اکبر، قاموس قرآن - تهران، چاپ: ششم، 1371.ج1ص223) ؛ (وَ آثَرَ الْحَیاةَ الدُّنْیا – النازعات/38) ، (آثاراً فِی الْأَرْض – غافر/24 )]

***

[محمدرضا آدینه ‏وند لرستانی]

الأعلی : 16 - بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَیاةَ الدُّنْیا

بلکه شما حیات دنیا را مقدم می‏ دارید. (آدینه‏ وند لرستانی، محمدرضا، کلمة الله العلیا، 6 جلد، اسوه - ایران - تهران، چاپ: 1، 1377 ه.ش. ج6ص1106)

یزدانپناه عسکری در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۵:۰۳ دربارهٔ میبدی » کشف الاسرار و عدة الابرار » ۱۹- سورة مریم- مکیّة » ۴ - النوبة الثالثة:

12- فرزند آدم مرا دروغ زن گرفت و نرسد او را و نه سزد که مرا دروغ زن گیرد، و همی گوید: «لن یعید نی کما بدأنی» چنان که از نخست مرا بیافرید باز نیافریند مرا بعد از مرگ، و نه چنانست که میگوید، که من همان قادرم که در اوّل بودم، در اوّل نبود و بیافریدم، در آخر پس از آن که بود و نیست گشت، باز آفرینم، بجلال حکمت و کمال قدرت خویش، پس سوگند بر سر نهاد و گفت: «فَوَ رَبِّکَ لَنَحْشُرَنَّهُمْ» قسم در قرآن بر سه قسم است: یکی بذات باری جلّ و جلاله، دیگر بصفات او، سوم بافعال او. امّا قسم بذات آنست که گفت: «فَوَ رَبِّکَ لَنَحْشُرَنَّهُمْ» «فَوَ رَبِّ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ» «فَوَ رَبِّکَ لَنَسْئَلَنَّهُمْ» «قُلْ إِی وَ رَبِّی إِنَّهُ لَحَقٌّ». و قسم بصفات آنست که گفت: «ص وَ الْقُرْآنِ ذِی الذِّکْرِ» «ق وَ الْقُرْآنِ الْمَجِیدِ» «فَبِعِزَّتِکَ» و قسم بافعال قسم بمخلوقاتست و آن چهار ضرب است: یکی تنبیه خلق بر معرفت قدرت چنان که گفت: (وَ الذَّارِیاتِ ذَرْواً» «وَ الْمُرْسَلاتِ عُرْفاً» «وَ النَّازِعاتِ غَرْقاً» و مانند آن، دیگر تعریف ایشانست بجلال هیبت، چنان که گفت: «لا أُقْسِمُ بِیَوْمِ الْقِیمَةِ» اقسم بالقیامة لیعلم هیبته فیها. سوّم تذکیر نعمت چنان که گفت: «وَ التِّینِ وَ الزَّیْتُونِ». اقسم بهما لیعلم نعمته علی العباد. چهارم بیان تشریفست، چنان که ربّ العزّة گفت در حق مصطفی (س): «لعمرک». اقسم بذلک لیعلم شرفه و تخصیصه بالقربة و الزّلفة. و فائده سوگند آنست که تا مؤمن را در دین یقین افزاید و در وی هیچ تهمت و شبهت نماند، و کافر در انکار بیفزاید، تا حجت بر وی قوی‌تر و بلیغ‌تر گردد و عقوبت وی صعب‌تر بود. «فَوَ رَبِّکَ لَنَحْشُرَنَّهُمْ وَ الشَّیاطِینَ» آدمیان دو گروهند: مؤمنان و کافران، مؤمنان بهمه حال قرین ایشان فریشتگانند هم در دنیا چنان که گفت جلّ جلاله: «لَهُ مُعَقِّباتٌ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ». هم بوقت مرگ چنان که گفت: «تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلائِکَةُ أَلَّا تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا» هم. در قیامت، چنان که گفت: «وَ تَتَلَقَّاهُمُ الْمَلائِکَةُ». هم در بهشت، چنان که گفت: «وَ الْمَلائِکَةُ یَدْخُلُونَ عَلَیْهِمْ مِنْ کُلِّ بابٍ».

***

[یزدانپناه عسکری]

الذاریات : 1 - وَ الذَّارِیاتِ ذَرْوا

تآکید می شود به اعمال خود بی توجه نباشید و جدا کنید (القَسْم‏) تجربیات پُشت سر وانهاده خود را از جوهر نیروی حیات خود.

به یاد آوردن و خود آگاهی

[(ذروا، ذرو ، تفکیک و شناسایی و به یاد آوردن خود) ؛ (ذروا، وذر ، اهمال در به یاد آوردن خود ، جرم  شفق، مجرم مشفق بودن ، در حیات دنیا تجربیات گذشته خود را احصا نکردن، فراموشی) ؛ (ذروا، ذرر، جوهر نیروی فرد) ، (الکهف : 49 وَ وُضِعَ الْکِتابُ فَتَرَی الْمُجْرِمینَ مُشْفِقینَ مِمَّا فیهِ وَ یَقُولُونَ یا وَیْلَتَنا ما لِهذَا الْکِتابِ لا یُغادِرُ صَغیرَةً وَ لا کَبیرَةً إِلاَّ أَحْصاها وَ وَجَدُوا ما عَمِلُوا حاضِراً وَ لا یَظْلِمُ رَبُّکَ أَحَدا – الکهف/49) ؛ (إِنَّ اللَّهَ لا یَظْلِمُ مِثْقالَ ذَرَّةٍ وَ إِنْ تَکُ حَسَنَةً یُضاعِفْها وَ یُؤْتِ مِنْ لَدُنْهُ أَجْراً عَظیما – النساء/40) ؛ (وَ اضْرِبْ لَهُمْ مَثَلَ الْحَیاةِ الدُّنْیا کَماءٍ أَنْزَلْناهُ مِنَ السَّماءِ فَاخْتَلَطَ بِهِ نَباتُ الْأَرْضِ فَأَصْبَحَ هَشیماً تَذْرُوهُ الرِّیاحُ وَ کانَ اللَّهُ عَلی‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ مُقْتَدِرا – الکهف/45- فَأَصْبَح، افق سرخ رنگ، شکاف و دوتکه شدن، فلق)]

***

[محمدرضا آدینه ‏وند لرستانی]

الذاریات : 1 - وَ الذَّارِیاتِ ذَرْوا

سوگند به بادهائی که ابرها را به حرکت درمی‏ آورد.( آدینه‏ وند لرستانی، محمدرضا، کلمة الله العلیا، 6جلد، اسوه - ایران - تهران، چاپ: 1، 1377 ه.ش.ج6ص184)

یزدانپناه عسکری در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۴:۵۴ دربارهٔ میبدی » کشف الاسرار و عدة الابرار » ۵۱- سورة الذاریات‏ » ۱ - النوبة الاولى:

12- الَّذِینَ هُمْ فِی غَمْرَةٍ ساهُونَ (ایشان که در نایافت و بی‌سامانی بازماندگانند.)

***

[یزدانپناه عسکری]

الذاریات : 11-  الَّذینَ هُمْ فی‏ غَمْرَةٍ ساهُون‏

کسانی ‏که اعمال خود را در بستر تعقل  قلب فراموش کرده اند.

[(وَ لا نُکَلِّفُ نَفْساً إِلاَّ وُسْعَها وَ لَدَیْنا کِتابٌ یَنْطِقُ بِالْحَقِّ وَ هُمْ لا یُظْلَمُونَ - المؤمنون /62) ؛ (بَلْ قُلُوبُهُمْ فی‏ غَمْرَةٍ مِنْ هذا وَ لَهُمْ أَعْمالٌ مِنْ دُونِ ذلِکَ هُمْ لَها عامِلُونَ – المؤمنون/63)]

***

[محمدرضا آدینه ‏وند لرستانی]

الذاریات : 11-  الَّذینَ هُمْ فی‏ غَمْرَةٍ ساهُون‏

کسانی‏ که آنها در جهل و غفلت فرو رفته ‏اند. (آدینه‏ وند لرستانی، محمدرضا، کلمة الله العلیا، 6 جلد، اسوه - ایران - تهران، چاپ : 1، 1377 ه.ش. ج 6 ص 189)

یزدانپناه عسکری در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۴:۴۲ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۳۸ - قبول کردن خلیفه هدیه را و عطا فرمودن با کمال بی‌نیازی از آن هدیه و از آن سبو:

48- حاش لله این حکایت نیست هین - نقد حال ما و تست این خوش ببین 

زانک صوفی با کر و با فر بود - هرچ آن ماضیست لا یذکر بود

هم عرب ما هم سبو ما هم ملک - جمله ما یؤفک عنه من افک 

عقل را شو دان و زن این نفس و طمع - این دو ظلمانی و منکر عقل شمع 

بشنو اکنون اصل انکار از چه خاست - زانک کل را گونه‌گونه جزوهاست 

جزو کل نی جزوها نسبت به کل - نی چو بوی گل که باشد جزو گل 

لطف سبزه جزو لطف گل بود - بانگ قمری جزو آن بلبل بود

گر شوم مشغول اشکال و جواب - تشنگان را کی توانم داد آب 

گر تو اشکالی بکلی و حرج - صبر کن الصبر مفتاح الفرج 

احتما کن احتما ز اندیشه‌ها - فکر شیر و گور و دلها بیشه‌ها

 ***

[یزدانپناه عسکری]

50- جمله ما یؤفک عنه من افک 

نیروی حیات و تجربیات زندگی در فرآیند تطهیر

الذاریات : یُؤْفَکُ عَنْهُ مَنْ أُفِک‏ (9) قُتِلَ الْخَرَّاصُون‏ (10)

باز گرداندن (افک) و برچیدن (خرص) و برکندن (قتل) و دور کردنِ (یُؤْفَکُ) اعمال از تداخل با نیروی حیات.

[(قَوْلَ الَّذینَ کَفَرُوا مِنْ قَبْلُ قاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّی یُؤْفَکُونَ - توبه/30)]

***

محمد رضا آدینه وند لرستانی:

الذاریات : یُؤْفَکُ عَنْهُ مَنْ أُفِک‏ (9) قُتِلَ الْخَرَّاصُون‏ (10)

کسانی‏ که از ایمان به آن (روز جزا یا قرآن و رسول) منحرف می ‏شوند که از قبول حقّ سرباز می‏ زنند. کشته شوند دروغگویان. (آدینه‏ وند لرستانی، محمدرضا، کلمة الله العلیا، 6جلد، اسوه - ایران - تهران، چاپ: 1، 1377 ه.ش.ج6ص188و189)

یزدانپناه عسکری در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۴:۲۶ دربارهٔ میبدی » کشف الاسرار و عدة الابرار » ۸۱- سورة التکویر- مکیة » النوبة الاولى:

5- وَ إِذَا الْعِشارُ عُطِّلَتْ (و آن گه که ماده شتران نجویند و نکوشند.)

***

[محمد رضا آدینه وند لرستانی] (1)

التکویر : 4 - وَ إِذَا الْعِشارُ عُطِّلَت‏

و در آن‏ هنگام که باارزش‏ ترین اموال به‏ دست فراموشی سپرده شود. 

***

[یزدانپناه عسکری]

التکویر : 4 - وَ إِذَا الْعِشارُ عُطِّلَت‏

هنگام واگذاری تمامیت خود، تمامیتی که در حیات دنیا رها و به دست فراموشی سپرده بودند.

در حیات دنیا به تمامیت خویش نرسیدند. تفکیک خلط و در هم آمیختگی وَ یَقُولُ یا لَیْتَنی‏ لَمْ أُشْرِکْ بِرَبِّی أَحَدا - الکهف : 42

________

[(هشت هشتم و تمامیت موجودیت خود) ؛ ( شتری که ده ماه یا هشت ماه از بارداریش گذشته باشد. بستانی، فواد افرام، فرهنگ ابجدی - تهران، چاپ: دوم، 1375. ص610) ؛ (العشار، عشر، عَشِیرَة، بمنزله عدد کامل که همان عدد ده (10) است. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات الفاظ قرآن - تهران، چاپ: دوم، 1374. ج2 ص602) ؛ (وَ بِئْرٍ مُعَطَّلَةٍ  - حجّ/45  چاه رها شده‏ و خشک)]

(1) - آدینه ‏وند لرستانی، محمدرضا، کلمة الله العلیا، 6جلد، اسوه - ایران - تهران، چاپ: 1، 1377 ه.ش. ج6ص1009

 

 

یزدانپناه عسکری در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۴:۱۹ دربارهٔ میبدی » کشف الاسرار و عدة الابرار » ۸۲- سورة الانفطار- مکیة » النوبة الاولى:

13- یَعْلَمُونَ ما تَفْعَلُونَ (۱۲) می‌دانند هر چه می‌کنید.

14- إِنَّ الْأَبْرارَ لَفِی نَعِیمٍ (۱۳) نیکان نوازندگان فردا در نازاند و در زید.

***

[یزدانپناه عسکری]

الانفطار: 13 - إِنَّ الْأَبْرارَ لَفی‏ نَعیمٍ‏

المطففین: 22- إِنَّ الْأَبْرارَ لَفی‏ نَعیم‏

پذیرفته شدنِ آری گفتن به وعده حقِ آگاهان مُدرک (ثبت و ضبط کنندگان  اعمال خود) در قبال نِعْمَتی که از خدا دریافت کرده اند و حفظ نیروی حیات در وسعت و گستردگی آگاهی.

[(نِعْمَت ، نَعَمْ) ؛ (فَهَلْ وَجَدْتُمْ ما وَعَدَ رَبُّکُمْ حَقًّا ... اعراف/44)]

آری گفتن به وعده حق با ثبت و ضبط اعمال خود

***

علی اکبر قرشی بنابی:

الانفطار: 13 - إِنَّ الْأَبْرارَ لَفی‏ نَعیمٍ‏

المطففین: 22- إِنَّ الْأَبْرارَ لَفی‏ نَعیم‏

راستی که نیکوکاران در نعمت وسیع می‏ باشند.

حقا که نیکوکاران در نعمت وسیع می‏ باشند. (قرشی بنابی، علی‏اکبر، تفسیر احسن الحدیث، 12جلد، بنیاد بعثت، مرکز چاپ و نشر - ایران - تهران، چاپ: 2، 1375 ه.ش. ج12ص117 ؛ ج12ص136)

یزدانپناه عسکری در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۴:۰۸ دربارهٔ میبدی » کشف الاسرار و عدة الابرار » ۱۳- سورة الرعد- مکیة » ۴ - النوبة الثالثة:

7- و در خبر می‌آید که ایمان هفتاد و اند بابست، کمتر بابی آنست که از نهاد تو همتی سر بر زند که دنیا و عقبی را بپشت پای از یک سو اندازی، چون این خاشاک از پیش قدم تو بر داشتند جمال ایمان آن گه بر دل تو تجلّی کند که: «وَ الْباقِیاتُ الصَّالِحاتُ خَیْرٌ عِنْدَ رَبِّکَ ثَواباً وَ خَیْرٌ أَمَلًا» همانست که آن جوانمرد گفته:

8- جمال حضرت قرآن نقاب آن گه براندازد - که دار الملک ایمان را مجرّد بیند از غوغا

9- «الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ طُوبی‌ لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآبٍ» می‌گوید آن مؤمنان و جوانمردان که صفت ایشان اینست خوشا عیشا که عیش ایشانست، امروز طوبی و زلفی در دل ایشان است و فردا طوبی و حسنی نزل ایشانست، امروز ذوق معرفت و انس محبّت بهره ایشانست و فردا سماع و شراب و دیدار حاصل ایشانست، طوبی ایشان وقتست و بهشت ایشان نقد است و راحت ایشان در درد است. ای جوانمرد هفت کشور آراسته بطلعت خداوندان درد است، ملک هشت بهشت یک شاخ از درخت در دست، اگر یک ذره از آن درد و اندوه که در دلهای صدیقان و عارفانست، بر کلّ کائنات آشکارا گردد، اهل آفرینش از نشاط آن ذره عین طرب شوند، خارستان همه بوستان گردد، زنّارها کمر عشق دین شود، اگر هرگز طلعت خویش نماید، آن ساعت نماید که واجدان در وجد باشند.

***

[یزدانپناه عسکری]

الرعد : 29 - الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ طُوبی‏ لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآب‏

امنیتِ بازگشت به حسن، در ساحت کوره طوبی است به عدل اعمال و تقوی به دَین و أَداء به حق.

 ساحت کوره طوبی و تطهیر

یزدانپناه عسکری در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۳:۵۶ دربارهٔ میبدی » کشف الاسرار و عدة الابرار » ۶- سورة الانعام‏ » ۶ - النوبة الاولى:

2- بل إیاه تدعون نخوانید بلکه الله را خوانید فیکشف و باز برد از شما ما تدعون إلیه آنچه وی را با آن میخوانید که باز برد إن شاء اگر خواهد و تنسون و گذارید و فراموش کنید ما تشرکون هر چه انباز میخوانید.

***

[یزدانپناه عسکری]

الأنعام : 41 -  بَلْ إِیَّاهُ تَدْعُونَ فَیَکْشِفُ ما تَدْعُونَ إِلَیْهِ إِنْ شاءَ وَ تَنْسَوْنَ ما تُشْرِکُونَ‏

مدرکات خود را  با نیروی حیات یکی کرده اید، بر طرف می کند فراموشی و شرک شما را با اخذ نیروی حیات.

ساعت مرگ و بار اعمال بر دوش

[(وَ هُمْ یَحْمِلُونَ أَوْزارَهُمْ عَلی‏ ظُهُورِهِم‏ - 31/ الأنعام) ؛ (إِیَّاهُ، ملازمه آیه و درک ؛ باطن و ظاهر) ؛ (تَدْعُونَ، از آن خود دانستن) ؛ (یَسْئَلُونَکَ عَنِ السَّاعَةِ- 117/ اعراف) ؛ (وَ عِنْدَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ- 24/ لقمان) ؛( أَوْ أَتَتْکُمُ السَّاعَة – 40/ الأنعام) ؛ (ساعت مرگ)]

یزدانپناه عسکری در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۳:۴۶ دربارهٔ میبدی » کشف الاسرار و عدة الابرار » ۷- سورة الاعراف‏ » ۵ - النوبة الاولى:

9- زندگانی این جهان ایشان را بفرهیفت و مشغول داشت فالیوم ننساهم امروز آن روز است که ایشان را فرو گذاریم در آتش چون فراموش کردگان کما نسوا لقاء یومهم هذا چنان که ایشان فراموش کردند دیدار این روز که ایشان را بود فراموش و ما کانوا بآیاتنا یجحدون.

***

[یزدانپناه عسکری]

الأعراف : 51 - الَّذینَ اتَّخَذُوا دینَهُمْ لَهْواً وَ لَعِباً وَ غَرَّتْهُمُ الْحَیاةُ الدُّنْیا فَالْیَوْمَ نَنْساهُمْ کَما نَسُوا لِقاءَ یَوْمِهِمْ هذا وَ ما کانُوا بِآیاتِنا یَجْحَدُونَ‏

پیوند می‌زنند دین خود را به  مجموعه تجربیات زیسته دنیا در غفلت و ناآگاهی و امروز در بازگشت و مواجهه ، تجربیات خود را احصاء  نکرده‌اند تا در مقابل نعمت آیات و اسماء و حفظ نیروی حیات ارائه دهند.

احصاء تجربیات زندگی

[(اتَّخَذُوا ، حیازت ، متحیزا ، حوز ، به هم پیوستن و ضمیمه شدن ، أَوْ مُتَحَیِّزاً إِلی‏ فِئَةٍ - 16/ انفال) ؛ (دَین ، دیِن ، جزای فرد بدهکار پرداخت کامل وامش است) ؛ (دانَه أقرَضَهُ فَهو مَدین، و مَدیون؛ دانَ هو- استقرض فهو دائنٌ – بر او وامی است. کلمه دانَ  و دائن مشترک است بین قرض دادن و قرض گرفتن – رازی، مختار الصحاح ص 218و217 ؛ زبانشناسی توحیدی، نظریه و تطبیق، دکتر محمدعلی الحسینی، ترجمه دکتر سیّد حسین سیّدی- انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد 1386 . ص 150) ؛ (الکیّس من دان نفسه و عمل لما بعد الموت‏) ؛ (زندگی پس از مرگ پر از امور عملی در این دنیاست و آرمان‌گرایانه نیست) ، (من أحصاها دخل الجنّة) ؛ (لقاء ؛ لقی ، اللِّقَاء ، لقاءَ کذا ، در مقابل و بدل از آن)]

یزدانپناه عسکری در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۳:۳۵ دربارهٔ میبدی » کشف الاسرار و عدة الابرار » ۴۰- سورة المؤمن- مکیة » ۳ - النوبة الاولى:

20- و ما یستوی الأعمی و البصیر هرگز چون هم نبود نابینا از حق و بینا بحق و الذین آمنوا و عملوا الصالحات و لا المسی ء و هرگز چون هم نبود گرویدگان نیکوکار و بدکار قلیلا ما تتذکرون.

***

[قرآن کریم]

غافر : 58 - وَ ما یَسْتَوِی الْأَعْمی‏ وَ الْبَصیرُ وَ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ لاَ الْمُسی‏ءُ قَلیلاً ما تَتَذَکَّرُون‏

[یزدانپناه عسکری]

ناآگاهان بر ما وقع خود و آگاهان به اعتدال بر گذشته خود مساوی نیستند، مومن و مصلح بودند با تفقه قلب و درنیامیختند تاریکی اعمالشان را با نور آگاهی و از مشفقین نیستند اما کم اند به یاد آورندگان خود .

مجرمین مشفقین

[(وَ لَهُمْ أَعْیُنٌ لا یُبْصِرُونَ بِها – الأعراف/179) ؛ (وَ آخَرُونَ اعْتَرَفُوا بِذُنُوبِهِمْ خَلَطُوا عَمَلاً صالِحاً وَ آخَرَ سَیِّئاً عَسَی اللَّهُ أَنْ یَتُوبَ عَلَیْهِمْ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحیم‏ - التوبة/102) ؛  (مَثَلُ الْفَریقَیْنِ کَالْأَعْمی‏ وَ الْأَصَمِّ وَ الْبَصیرِ وَ السَّمیعِ هَلْ یَسْتَوِیانِ مَثَلاً أَ فَلا تَذَکَّرُونَ – هود/24) ؛ (لَقَدْ کُنْتَ فی‏ غَفْلَةٍ مِنْ هذا فَکَشَفْنا عَنْکَ غِطاءَکَ فَبَصَرُکَ الْیَوْمَ حَدیدٌ – ق/22)  ؛ (وَ قالَ قَرینُهُ هذا ما لَدَیَّ عَتیدٌ – ق/23) ؛ (فَاسْتَوی‏ عَلی‏ سُوقِهِ‏ - فتح/ 29 ؛ ساق و اعتدال) ؛ (الْمُسی‏ءُ ، مسو ؛ فَسُبْحانَ اللَّهِ حِینَ‏ تُمْسُونَ‏ وَ حِینَ تُصْبِحُونَ‏ - روم/17)]

کامران هیچ در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۲:۵۹ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۷:

شراب ناب دیدم ز انگور 

فریب یار دیدم ز افروز 

 

برگ بی برگی در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۱:۳۸ در پاسخ به m.q دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۶:

با درود و سپاس فراوان، بدونِ شک شعر و شرابِ حافظ برای همه انسان‌ها ست ( نه فقط متخصصین ) و چه خوب که در اوج جوانی با حافظ مأنوس شده اید ، به میخانه اش خوش آمدید.

شروین پاداش‌پور در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۱:۱۰ دربارهٔ عطار » پندنامه » بخش ۲۰ - در بیان علامتهای ابلهی:

با سلام 

 آقای مسعود در تاریخ۲۱مهر سال۱۳۹۱، مطلبی در حاشیه نوشتند اما نه ویرایش انجام شده و نه پاسخی به ایشان داده شده. 

من سعی کردم در بخش ویرایش، این تصحیح را که باعث ایجاد افت وزنی در شعر بود را انجام بدهم. امیدوارم صحیح باشد و البته لحاظ شده باشد. 

چون«گنجور» برای علاقمندان به شعر، منبعی مورد اعتماد و معتبر است، لطفابه حاشیه‌ها  رسیدگی شود. 

با مهر و احترام

سید محسن در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۵۳ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۰۱:

اسمان را چون زمین در حقه کرد---ارزوی حقه لعلی تو------درست به نظرم رسید

۱
۶۲۸
۶۲۹
۶۳۰
۶۳۱
۶۳۲
۵۲۶۳