گنجور

حاشیه‌ها

دکتر حافظ رهنورد در ‫۱ ماه قبل، یکشنبه ۲۵ خرداد ۱۴۰۴، ساعت ۰۰:۱۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۳:

صوفی‌گری و بساط مربوطه در زمانه‌ی حافظ، بساطی پر رونق و پر طمطراق بوده که بسیاری از حکام از آن حمایت می‌کردند؛ پیش و‌ پس از خواجه حافظ

او اساس هنر خود را علیه آنان گذاشت که به نوعی ایستادن در برابر گفتمان مسلط بود؛ اما بودند در همان زمانه صوفیان پاک و درست که از دلق صوفی‌گری به عنوان درجه‌ی روحانی استفاده نمی‌کردند که خرد و‌کلان را بفریبند. کما این‌که  غزل ۱۳۰ تقدیمی‌ست به یکی از صوفیان حقیقی به‌نام ابوالوفا فرصت شیرازی 

احمد خرم‌آبادی‌زاد در ‫۱ ماه قبل، شنبه ۲۴ خرداد ۱۴۰۴، ساعت ۲۳:۳۹ دربارهٔ ملا احمد نراقی » مثنوی طاقدیس » بخش ۸۴ - اشاره به حدیث انماالمرء مخبو تحت لسانه:

به استناد نسخه خطی مجلس به شماره ثبت 5379 در مصرع دوم بیت 24، «دَژواخها» به جای «وژواخها» درست است. درخور یادآوری است که واژۀ «وژواخ» در هیچ واژه‌نامه‌ای وجود ندارد.

فرهود در ‫۱ ماه قبل، شنبه ۲۴ خرداد ۱۴۰۴، ساعت ۲۳:۳۷ در پاسخ به احمدرضا ضیایی دربارهٔ نظامی » خمسه » مخزن الاسرار » بخش ۲۸ - مقالت پنجم در وصف پیری:

آن خور و آن پوش چو شیر و پلنگ

که‌آوری آن را همه ساله به چنگ

(همیشه به حداقل و چیزهایی که می‌توانی همیشه به‌دست بیاوری قناعت کن)

تا شکمی نان و دمی آب هست

کفچه مکن بر سر هر کاسه دست

(تا یک لقمه نان و جرعه‌ای آب داری، بر سر سفره هرکسی منشین و به‌همان قناعت کن) دست کفچه‌کردن‌: گدایی کردن

نان اگر آتش نَنِشانَد ز تو

آب و گیا را که ستانَد ز تو؟

(اگر نان بدست نیاوری (یا نان برای تو کافی نیست و گرسنگی تو را فرو نمی‌نشاند) آب و گیاه بیابان را چه کسی می‌تواند از تو بگیرد؟ (منظور خوردنی‌های بیابانی و خودرو است))

زانکه زنی نان کسان را صلا

بِه که خوری چون خر عیسی گیا

(اگر همچون خر عیسی گیا خوری بهتر است از آنکه بر سر سفره دیگران بنشینی و منت ناکسان بکشی) نان در این بیت یعنی معنی عام غذا و سفره

آتشِ این خاک خَم ِ بادگَرد

نان ندهد تا نبَرَد آبِ مرد

(در نظری در بالاتر نوشته‌ام)

گر نه درین دخمه زندانیان

بی‌تبش است آتش روحانیان

(اگر در این دخمه دنیا، معنویت بی‌ارزش نیست؟) بی‌تبش‌: بی‌حرارت‌، بی‌نور و بی‌رونق

گرگ‌دَمی یوسف جانش چراست‌؟

شیر‌دلی گربهٔ خوانش چراست‌؟

(پس چرا درندگان و فرومایگان در جایگاهی نیکو هستند و شیردلان و خوبان در جایگاهی حقیر؟) به گربه به عنوان مزاحم سفره نگاه می‌شود

 

Mebia در ‫۱ ماه قبل، شنبه ۲۴ خرداد ۱۴۰۴، ساعت ۲۳:۲۷ دربارهٔ رودکی » قصاید و قطعات » شمارهٔ ۲۲:

البته آنچه من همخواندم و شنیدم این شعر سرایش ناصر خسرو بوده ولیکن اینکه می گویند ناصرخسرو شراب نمی خورده کافیه به اینک زیر در گنجور از سفرنامه ناصر خسرو مراجعه فرمائید .

ناصرخسرو » سفرنامه » بخش ۲ - خواب ناصر خسرو

Of course, what I heard and heard this was Nasser Khosrow"s poem, but they say Nasser Khosrow did not eat wine.  

علی عشایری در ‫۱ ماه قبل، شنبه ۲۴ خرداد ۱۴۰۴، ساعت ۲۱:۱۸ دربارهٔ کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۲۰۲:

مصراع نخست و سوم این رباعی براساس دستنویس کهن کتاب رسائل العشاق تصحیح می‌شود:

جز بر دل من غم تو پیروز مباد

جز  جان من از غم تو باسوز مباد

بس روز رخت ندیدم و بود روا

روزی که غمت نبینم آن روز مباد

رجوع کنید به مقالهٔ «تصحیح و بازیابی چند بیت براساس دستنویس رسائل العشاق و وسائل المشتاق» از علی عشایری، کهن‌نامهٔ ادب پارسی، سال ۱۵، شمارهٔ ۲، پاییز و زمستان ۱۴۰۳، صفحات ۲۷۱-۳۰۳.پیوند به وبگاه بیرونی

علی عشایری در ‫۱ ماه قبل، شنبه ۲۴ خرداد ۱۴۰۴، ساعت ۲۱:۱۲ دربارهٔ انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۲:

این رباعی براساس دستنویس کهن کتاب رسائل العشاق تصحیح می‌شود.

رجوع کنید به مقالهٔ «تصحیح و بازیابی چند بیت براساس دستنویس رسائل العشاق و وسائل المشتاق» از علی عشایری، کهن‌نامهٔ ادب پارسی، سال ۱۵، شمارهٔ ۲، پاییز و زمستان ۱۴۰۳، صفحات ۲۷۱-۳۰۳.پیوند به وبگاه بیرونی

علی عشایری در ‫۱ ماه قبل، شنبه ۲۴ خرداد ۱۴۰۴، ساعت ۲۱:۰۷ دربارهٔ کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۹۰:

مصراع سوم این رباعی براساس دستنویس کهن کتاب رسائل العشاق تکمیل و تصحیح می‌شود:

بیماری بنده را طبیبی استاد

رجوع کنید به مقالهٔ «تصحیح و بازیابی چند بیت براساس دستنویس رسائل العشاق و وسائل المشتاق» از علی عشایری، کهن‌نامهٔ ادب پارسی، سال ۱۵، شمارهٔ ۲، پاییز و زمستان ۱۴۰۳، صفحات ۲۷۱-۳۰۳.پیوند به وبگاه بیرونی

علی عشایری در ‫۱ ماه قبل، شنبه ۲۴ خرداد ۱۴۰۴، ساعت ۲۱:۰۳ دربارهٔ سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۰۲:

مصراع نخست پیوند به وبگاه بیرونیاین رباعی براساس دستنویس کهن کتاب رسائل العشاق تصحیح می‌شود:

نادیده تو را چو راه را کردم ساز

رجوع کنید به مقالهٔ «تصحیح و بازیابی چند بیت براساس دستنویس رسائل العشاق و وسائل المشتاق» از علی عشایری، کهن‌نامهٔ ادب پارسی، سال ۱۵، شمارهٔ ۲، پاییز و زمستان ۱۴۰۳، صفحات ۲۷۱-۳۰۳.

علی عشایری در ‫۱ ماه قبل، شنبه ۲۴ خرداد ۱۴۰۴، ساعت ۲۰:۵۴ دربارهٔ امیر معزی » قصاید » شمارهٔ ۱۷۹:

بیت نخست این قصیده اشکال قافیه دارد و براساس دستنویس کهن رسائل العشاق تصحیح می‌شود:

تهنیت گویند شاهان را به عید نامورد

عید را من تهنیت گویم به شاه دادگر 

رجوع کنید به مقالهٔ «تصحیح و بازیابی چند بیت براساس دستنویس رسائل العشاق و وسائل المشتاق» از علی عشایری، کهن‌نامهٔ ادب پارسی، سال ۱۵، شمارهٔ ۲، پاییز و زمستان ۱۴۰۳، صفحات ۲۷۱-۳۰۳.پیوند به وبگاه بیرونی

علی عشایری در ‫۱ ماه قبل، شنبه ۲۴ خرداد ۱۴۰۴، ساعت ۲۰:۵۰ دربارهٔ ازرقی هروی » رباعیات » شمارهٔ ۷:

این رباعی براساس دستنویس کهن کتاب رسائل العشاق تصحیح می‌شود و صورت کهن و درست در آن‌جا ذکر شده:

چون بدعهدی گشت نخست از تو درست

در شستن دست از تو چرا بودم سست

گر دست بشستمی ز تو روز نخست

امروز به خونْ روی نبایستی شست

رسائل العشاق، برگ ۱۵۰ پشت

رجوع کنید به مقالهٔ «تصحیح و بازیابی چند بیت براساس دستنویس رسائل العشاق و وسائل المشتاق» از علی عشایری، کهن‌نامهٔ ادب پارسی، سال ۱۵، شمارهٔ ۲، پاییز و زمستان ۱۴۰۳، صفحات ۲۷۱-۳۰۳.پیوند به وبگاه بیرونی

علیرضا فتح آبادی در ‫۱ ماه قبل، شنبه ۲۴ خرداد ۱۴۰۴، ساعت ۲۰:۴۷ دربارهٔ ایرج میرزا » قطعه‌ها » شمارهٔ ۸۱ - انتقاد از قمه‌زنان:

سلام دوستان در بیت 14 یعنی 

کِی کُشته شود دوباره زنده/با نفرین تو بر کشنده؟!
نباید به جای واژه ی <زنده> واژه ی < مرده> قرار گیرد؟؟ حتی واژه ی < کشته> هم مناسب تر از این حالت بار معنایی را منتقل میکند

بهناز شکوهی در ‫۱ ماه قبل، شنبه ۲۴ خرداد ۱۴۰۴، ساعت ۲۰:۰۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۴:

با توجه به این‌که طبق دستورالعمل وب‌سایت گنجور، تمامی خوانش‌ها باید دقیقاً مطابق با نسخه‌ درج‌شده در سایت و منابع مکتوب باشند، من در خوانش خود «سیلِ اَجَل» را قرائت کردم. با این حال، به نظر می‌رسد که «سیلیِ اَجَل قفا زند این همه را» صحیح‌تر باشد، چراکه «قفا زدن» به معنای سیلی زدن یا پس‌گردنی است و از این جهت با مفهوم مصرع نخست نیز هم‌خوانی بیشتری دارد.

هاوژین در ‫۱ ماه قبل، شنبه ۲۴ خرداد ۱۴۰۴، ساعت ۱۹:۲۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۵۴:

این شعر رو همیشه به یاد شهدا میخونم💔

همیرضا در ‫۱ ماه قبل، شنبه ۲۴ خرداد ۱۴۰۴، ساعت ۱۸:۲۷ در پاسخ به AliKhamechian دربارهٔ مشتاق اصفهانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱:

وزن دوری است، روی مشتاق باید توقف کنید. متن درست است.

AliKhamechian در ‫۱ ماه قبل، شنبه ۲۴ خرداد ۱۴۰۴، ساعت ۱۵:۵۲ دربارهٔ مشتاق اصفهانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱:

بیت آخر وزنش غلطه 

اینگونه به نظر میرسه باید باشه که: همین نه مشتاقِ آرزویت...

که هم معنای صحیح داره هم وزن صحیح

حسین نامدار (حکیم) در ‫۱ ماه قبل، شنبه ۲۴ خرداد ۱۴۰۴، ساعت ۱۴:۱۶ دربارهٔ خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » صنایع الکمال » سفریات » غزلیات » شمارهٔ ۱۶:

با درود.

در دو بیت اول نیز بعد از جمله‌ی "ای دل نگفتمت" باید "که" وجود داشته باشد تا وزن شعر (مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن) درست باشد. کلا هم تمام ابیات با "ای دل نگفتمت که" شروع می شود. 

 

احمدرضا ضیایی در ‫۱ ماه قبل، شنبه ۲۴ خرداد ۱۴۰۴، ساعت ۱۳:۴۸ دربارهٔ نظامی » خمسه » مخزن الاسرار » بخش ۲۸ - مقالت پنجم در وصف پیری:

سلام بر همه ادب دوستان و گنجوریان

آیا کسی می تونه معنی و مفهوم ابیات ۳۶ تا ۴۰ را بگه؟(مرحوم وحید دستگردی معنی کرده ولی بنده درست مفهومشون را درک نکردم و نتونستم ارتباط معنایی بین ابیات را بفهمم).

باتشکر.

صدیقه جاذبی در ‫۱ ماه قبل، شنبه ۲۴ خرداد ۱۴۰۴، ساعت ۱۳:۰۷ دربارهٔ جامی » هفت اورنگ » سلسلةالذهب » دفتر اول » بخش ۵۸ - حکایت آن . . . که یکی از فضلا التماس کرد که علی را تعریف کن و پرسیدن آن فاضل که کدام علی را آن علی را که معتقد توست یا آن علی را که معتقد ماست:

من هم موافقم. نباید در متن نقطه میگذاشتند. من این چند جایی که نقطه گذاشته بودند را در یک نسخه خطی در کتابخانه دانشگاه استانبول دیدم. به این صورت بود:

این علی در کمال خلق و سیر
عین بوبکر بود و عین عمر
لعن ایشان مگو که لعنت اوست
زشت باشد ز دوست لعنت دوست
نیست در هیچ معنی و جهتی
رافضی را به او مشابهتی

 

مهرناز در ‫۱ ماه قبل، شنبه ۲۴ خرداد ۱۴۰۴، ساعت ۱۳:۰۷ دربارهٔ نظامی » خمسه » اسکندرنامه - بخش دوم: خردنامه » بخش ۴ - تازه کردن داستان و یاد دوستان:

زمان تا زمان خامهٔ نخل‌بند

سر نخل دیگر برآرد بلند

یعنی چه

مهرناز در ‫۱ ماه قبل، شنبه ۲۴ خرداد ۱۴۰۴، ساعت ۱۳:۰۴ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب سوم در عشق و مستی و شور » بخش ۱ - سرآغاز:

بلای خمار است در عیش مل

سلحدارِ خار است با شاه گل

یعنی چه

۱
۵۲
۵۳
۵۴
۵۵
۵۶
۵۵۰۴