سیاوش در ۱۳ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲ مرداد ۱۳۹۱، ساعت ۱۰:۴۹ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۰۰:
با کمال احترم به باور من وزن شعر فاعلاتن مفاعلن فعلن است ؛ نه فعلاتن مفاعلن فعلن . برای مثال تا کیم انتظار فرمایی: تا+ک+یم+ان : فاعلاتن است نه فعلاتن. خواهشمندم در صورت بر خطا بودن من ،حتما تذکر فرمایید.
سیاوش در ۱۳ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲ مرداد ۱۳۹۱، ساعت ۱۰:۴۰ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۰۱:
در بیت هفتم میان ماء مهین و مایی تناسب لطیفی وجود دارد . چو دانستی که از مایی میتواند به دو منظور به کار رفته باشد که ایهام بی نظیری پدید آورده است. چودانسنی که از مایی هم میتواند به معنی مستقیم خود برداشت شود به معنی : آنگاه که دانستی یکی از ما هستی ؛ و هم میتواند معنای ایهامی خود را که کمی دور تر است داشته باشد ؛ به معنی : آنگاه که دانستی از ماء معین هستی؛ که این ایهام به باور من بدیع ترین صنعت به کار رفته در این غزل بوده است
زارا در ۱۳ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲ مرداد ۱۳۹۱، ساعت ۰۹:۱۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۱:
وزن این شعر خیلی زیباست من همیشه مبهوت هنر حضرت حافظ میشم .
علی در ۱۳ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲ مرداد ۱۳۹۱، ساعت ۰۹:۱۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۵:
با تشکر
با معنی به ستوه آوردن به نظرم معنای شعر کامل تر و با معنا تر می شود
زارا در ۱۳ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲ مرداد ۱۳۹۱، ساعت ۰۹:۰۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷:
بیت اخر خیلی قشنگه یک تناقض بسیار زیبا
نیما در ۱۳ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲ مرداد ۱۳۹۱، ساعت ۰۸:۵۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۷:
در مورد مصرع:
خم می دیدم خون در دل و پا در گل بود
دکتر محجوب معتقدند «سر در گل» صحیح است. به گفتهی ایشان - که از نسخهی خانلری استفاده میکنند - در نسخههای جدیدتر به این دلیل که فکر میکردند سر در گل بیمعنی است از عبارت پا در گل استفاده کردهاند.
در اینجا سر در گل اشاره دارد به سنت گل به سر مالیدن در مراسم عذا و همچنین پوشاندن سر خم با گل برای نگهداری می.
Dr. Abrahamian در ۱۳ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲ مرداد ۱۳۹۱، ساعت ۰۸:۵۰ دربارهٔ عبید زاکانی » موش و گربه:
بسیار زیبا بود. فکرش هم نمیکردم که روی ایترنت باشد. دست شما درد نکند.
این داستان را وقتی 7-8 ساله بودم خواندم و پدرم مرا یاری داد تا انرا بخوانم. هنوز هم برخی مصرع هایش به خاطر دارم.
یکی دوتا اشتباه نوشتاری هم در متن هست که فکر میکنم به شما یادآور شوم بهتر است البته به قول عبید زاکانی بهر است ایراد گیری نکنیم تا دشمن تراشی نشود!
در شعر هشتم
در پس خم مینود کمین از نظر وزن یک هجا کم دار و بایستی به شکل زیر باشد:
"در پس خمره مینمود کمین"
رسته در ۱۳ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲ مرداد ۱۳۹۱، ساعت ۰۶:۲۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۵:
ابرام = به ستوه آوردن، به تنگ آوردن، به تنگ آوردن هم معنی کرده اند.
آیا معنی بیت را به این شکل دریافت می کنید؟
بِنسینا persia۱۵۰۰@yahoo.com در ۱۳ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲ مرداد ۱۳۹۱، ساعت ۰۴:۳۳ دربارهٔ سعدی » مواعظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸:
سلام
خسته نباشید
مقام آدمیت؟
خب اکثر جاها مکان آدمیت دوبار تکرار شده در این غزل ومیشه این تکرار رو قبول کرد اما میشه "مقام" رو قبول کرد؟
بهزاد ب در ۱۳ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲ مرداد ۱۳۹۱، ساعت ۰۱:۵۴ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۰:
بشیر : ب ( حرف اضافه + شیر ) که صفت مرکب شده ، مانند بخرد ...
معنی آن شیرخوار است ( رجوع به لغت نامه دهخدا شود )
در جامع نسخ به همین شکل آورده شده و به خرد کاملن اشتباست ..
لطفن تصجیج کنید ....
مهدی قرن در ۱۳ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۱ مرداد ۱۳۹۱، ساعت ۲۲:۵۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۶:
امروزه شهوت سخن گفتن و آکندن صفحات مجازی از اظهار نظرهای بی مبنا خیلی ها را فراگرفته. مولوی این ها را از بی حکمتی جان و یاوه گویی طوطی وار می داند
پوریا در ۱۳ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۱ مرداد ۱۳۹۱، ساعت ۱۷:۰۲ دربارهٔ عبید زاکانی » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۴ - در مدح شاه شیخ جمالالدین ابواسحق اینجو:
در بعضی نسخه ها بیت ششم این طور اومده
{ ما آن نه ایم کو نظری سوی ما کند
ما خاک ان ره ایم که بر رهگذار اوست}
BIJAN SHAFIEI NOORI در ۱۳ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۱ مرداد ۱۳۹۱، ساعت ۱۵:۵۱ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۱۲۸:
سعید نفیسی : شک نیست در این حال که گردانی هست
عبدالکریم رحمانی در ۱۳ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۱ مرداد ۱۳۹۱، ساعت ۱۴:۳۲ دربارهٔ خلیلالله خلیلی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸:
قطعا کلمه (خویش )در مصرع 3 باعث از وزن افتادن شعر می شود. شاید (خود) جایگزین خوبی باشد.
علی در ۱۳ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۱ مرداد ۱۳۹۱، ساعت ۱۲:۱۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۵:
با تشکر از رسته عزیز
ولی به معنای پافشاری رقیب یا نگهبان معنی بیت کامل نمی شود ، نظر شما چیست؟
امیرمسعود در ۱۳ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۱ مرداد ۱۳۹۱، ساعت ۰۳:۰۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۶۳:
با سپاس فراوان از زحمات شما بزرگواران که در صیانت از شعر و ادب پارسی تلاش بسیار نموده اید، مصرع اول بیت چهارم را در نسخ قدیمی اینگونه دیده ام که با مصرع دوم این بیت همخوانی بیشتری دارد: "داستان در پرده می گویم ولی"
ضمنا بیت ماقبل آخر این غزل زیبا در اغلب نسخه های جدید حذف گردیده که در صورت تایید لطفا اضافه فرمایید:
خون ما آن نرگس مستانه ریخت
وان سر زلف پریشان نیز هم
محمد در ۱۳ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۱ مرداد ۱۳۹۱، ساعت ۰۰:۱۹ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۸ - آیینهٔ شاهی:
ضمن عرض سلام و تشکر به خاطر نوشتن اشعار شعرا.
شعرها به صورت کامل نیست. چندین بار در سایت شما دیدم که شعرها ناقص نوشته شده. مثلاً در همین غزل آینه ی شاهی، 3 بیت نوشته نشده.
اگر شعرها رو بدون تغییر بنویسید خیلی بهتر خواهد بود.
پیروز و موفق باشید.
مهران در ۱۳ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۱، ساعت ۱۶:۵۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲:
گمان کنم پیش از این هم نوشتم اما اکنون نمی بینم. از گفته برادر مرحومم مسعود آوردم که حافظ را بسیار می خواند و اهل شعر و ادب بود. می گفت این را می گویند اجرا در متن. حافظ آن چه را در مصرع اول گفته در مصرع دوم اجرا کرده است. صلاح کار کجا و من خراب کجا همین می شود که ب را با به هم قافیه کنم و تفاوت صلاح کار و من خراب در همین انتخاب قافیه نهفته است و تو می توانی ببینی
حسین در ۱۳ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۱، ساعت ۱۶:۳۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۳۱:
سلام و خسته نباشید
این غزل چند بیتی کاستی دارد که متأسفانه نسخهی دقیقی که بتوانم ارجاع بدهم در اختیار ندارم.
از جمله دو بیت پس از بیت: قفلی بود میل و هوا...
چون عاشقان می را همی از کاسهی سر میخورند/ در بزم او گر میروی مردانه شو مردانه شو
بفکن عرض گر جوهری ره رو که در دریای تو/ خرمهره نارد قیمتی دردانه شو دردانه شو
و بیت الغزل نیز این است:
ای شمس تبریزی بیا در جان جان داری تو جا/ جان را نوا بخشا شها شاهانه شو شاهانه شو
محسن کوچکی در ۱۳ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲ مرداد ۱۳۹۱، ساعت ۱۳:۰۱ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۰: