دچار .... در ۱ سال و ۲ ماه قبل، دوشنبه ۳۰ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۱:۳۴ در پاسخ به بهمن دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴:
😄
دچار .... در ۱ سال و ۲ ماه قبل، دوشنبه ۳۰ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۱:۳۲ در پاسخ به امین کیخا دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴:
چه جالب. کاش توی وبلاگ یا هرجا که قابل دسترس باشه این اصطلاحاتی رو که بلدید منتشر کنید مطمئنم علاقمندان زیادی داره. البته اگر با استناد به منبع درست باشه🙏🙏
فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد) در ۱ سال و ۲ ماه قبل، دوشنبه ۳۰ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۰:۲۳ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۳:
قافیه های این غزل کم نظیر است:
صحبتِ یاران
وقتِ میخواران
انفاسِ هواداران
گلبانگِ دل افگاران
شب هایِ بیداران
خوش باشیِّ عیّاران
کارِ سبکباران
احوالِ جهانداران
فاخته نصیری در ۱ سال و ۲ ماه قبل، دوشنبه ۳۰ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۰:۱۸ در پاسخ به سپهر دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۷:
نقل قول از شخصی که در این مورد زیاد مطالعه داشت، البته فقط برای مصرع دوم:
The cure for pain is in the pain
بردیا در ۱ سال و ۲ ماه قبل، دوشنبه ۳۰ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۱۸:۴۴ دربارهٔ قاآنی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶:
زیبا استاد
ناصر اکبری در ۱ سال و ۲ ماه قبل، دوشنبه ۳۰ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۱۳:۳۲ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ اشعار ترکی » گئتمه ترسا بالاسی:
با سلام و احترام ، در پاسخ به جناب روزبه رسته فرمودند که دو بیت ( گئتمه ترسا بالاسی منده سنه سایه گلیم/دامنونن یاپیشیپ سنله کلیسایه گلیم یا سن ایسلامی قبول ایله منیم دینیمه گل/یا کی تعلیم اله من مذهب عیسایه گلیم ) در آغاز این غزل هست و جناب میثم وفا که فرمودند مادر بزرگم این شعر را می خوانند و میگفتن از مادر یاد گرفتم خاطر نشان می گردد ( گئتمه ترسا بالاسی منده سنه سایه گلیم/دامنونن یاپیشیپ سنله کلیسایه گلیم یا سن ایسلامی قبول ایله منیم دینیمه گل/یا کی تعلیم اله من مذهب عیسایه گلیم) متعلق به میرزا علی اصغر اردبیلی است که سالیان قبل از شهریار می زیسته است و گویا استاد شهریار در سرودن این شعر از آن غزل بهره برده است
سمیرا امیری در ۱ سال و ۲ ماه قبل، دوشنبه ۳۰ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۱۳:۲۹ دربارهٔ سعدی » مواعظ » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۵:
در مرد چو بد نگه کنی زن بینی !!
از بزرگان عزیز اگر این مصرع رو معنی کنن ممنون میشم
سمانه آقارضایی در ۱ سال و ۲ ماه قبل، دوشنبه ۳۰ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۱۳:۱۸ در پاسخ به رضا دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۵:
عالی مثل همیشه 😍🌻
سمیرا امیری در ۱ سال و ۲ ماه قبل، دوشنبه ۳۰ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۱۳:۰۵ دربارهٔ سعدی » مواعظ » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۲:
سعدی همه چیز دان !
سمیرا امیری در ۱ سال و ۲ ماه قبل، دوشنبه ۳۰ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۱۳:۰۲ دربارهٔ سعدی » مواعظ » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۱:
:))))
سمیرا امیری در ۱ سال و ۲ ماه قبل، دوشنبه ۳۰ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۱۲:۵۰ در پاسخ به رضا مهاد دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۹۴:
به درستی! 3>
سمیرا امیری در ۱ سال و ۲ ماه قبل، دوشنبه ۳۰ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۱۲:۱۶ دربارهٔ سعدی » مواعظ » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۶:
ای خداااا چقدر سعدی شیرین زبانه *_*
یوسف شیردلپور در ۱ سال و ۲ ماه قبل، دوشنبه ۳۰ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۷:۵۴ در پاسخ به کسرا دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۵۲:
درود برشما کسری عزیز در تایید فرمایش حضرت عالی همین بیت، یعنی بیت دوم بس
که دنیایی از درس وزندگیست، بکوش ای خواجه وازعشق بی نصیب مباش، که بنده را نخرد کس به عیب بی هنری
بااجرای ملکوتی استاد شجریان این غزلیات و دیگر شعر وغزل معنی ومفهومش صد چندان میشود
مانا باشید💐💞✋
محمد کرمانی در ۱ سال و ۲ ماه قبل، دوشنبه ۳۰ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۳:۱۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۰:
خدمت عزیزان صاحب نظر عرض کنم، در ابیات آمده خود را درگیر حدود شرعی و احکام نکنید، که اشاره حضرت حافظ به تفاوت و فهم ارزش عمل خالصانه با رفتار ریاکارانه است، اگر خوب توجه نمایید در این چند دهه اخیر در خصوص جایگاه ارزشمند حافظ با کم لطفی مواجه بودیم،
حافظ عارف و خداجوی واقعی بوده و در غزلیاتی از قبیل :
واعظان .... کاین جلوه در محراب و .... ان خلوت می روند .... ان کار دیگر می کنند
یا غزل عیب رندان مکن زاهد پاکیزه سرشت ... که گناه دگران ..... نوشت
انچه معلوم است حافظ اسرار هویدا می کرد و در مقابل دین فروشی و تزویر سکوت نکرده و ان را شدیدا نابجا و نابحق شمرده و از این رو مورد بی مهری مخالفانش قرار گرفته است.
علیرضا در ۱ سال و ۲ ماه قبل، یکشنبه ۲۹ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۱:۲۰ در پاسخ به شهلا دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۶۷:
👌
سمیه شکری در ۱ سال و ۲ ماه قبل، یکشنبه ۲۹ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۰:۵۵ دربارهٔ مولانا » فیه ما فیه » فصل سوم:
«اِنَّا عَرَضْنَا الْاَمَانَةَ عَلَی الْسَّمَواتِ وَالْاَرضِ وَالْجِبَالِ فَاَبَیْنَ اَنْ یَحْمِلْنَهَا وَاَشْفَقْنَ مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْاِنْسانُ اِنَّهُ کَانَ ظَلُوْماً جَهُوْلاً»
ما بر آسمانها و زمین و کوههای عالم (و قوای عالی و دانی ممکنات) عرض امانت کردیم (و به آنها نور معرفت و طاعت و عشق و محبّت کامل حق یا بار تکلیف یا نماز و طهارت یا مقام خلافت و ولایت و امامت را ارائه دادیم) همه از تحمّل آن امتناع ورزیده و اندیشه کردند و انسان (ناتوان) آن را بپذیرفت، انسان هم (در مقام آزمایش و اداء امانت) بسیار ستمکار و نادان بود (که اکثر به راه جهل و عصیان شتافت). (احزاب 72)
«وَلَقَدْ کَرَّمْنَا بَنِیْ آدَمَ» نگفت «و وَلَقَدْ کَرَّمْنَا الْسَّمَاءَ وَ الْاَرْضَ»
و به راستی فرزندان آدم را گرامی داشتیم. (اسراء 70) و نگفت : و به راستی آسمان و زمین را گرامی داشتیم :)
«اِنَّ اللّهَ اشْتَری مِنَ الْمُؤْمِنیِنَ اَنْفُسَهُمْ وَ اَمْوالَهُمْ بِاَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ».
همانا خدا جان و مال اهل ایمان را به بهای بهشت خریداری کرده است. (توبه 111)
«اَبِیْتُ عِنْدَ رَبِّیْ یُطْعِمُنِیْ وَ یَسْقِیْنِیْ»
من در پیشگاه خداوند شب را به صبح می رسانم و مرا غذا و نوشیدنی می دهد. (حدیث نبوی)
هَوی نَاقَتِیْ خَلْفِیْ وَقُدِّامِیِ الْهَوی
فَانِّیِ وَاِیَّاهَا لَمُخْتَلِفَانِ
عشق شتر ماده ای که بر آن سوارم پشت سر است و عشق من پیش رو است
به راستی که من و شتر مقصدی متفاوت داریم.
سمیه شکری در ۱ سال و ۲ ماه قبل، یکشنبه ۲۹ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۰:۳۶ دربارهٔ مولانا » فیه ما فیه » فصل دوم - گفت که شب و روز، دل و جانم به خدمت است:
لِیْ مَعَ اللهِّ وَقْتٌ لَاَیَسَعُنِیْ فِیْهِ نَبِیٌ مُرْسَلٌ وَلَامَلَکٌ مُقَرَّبُ
من زمان و اوقاتی را با خدای خود به سر می برم که در آن موقعیت، هیچ پیامبر و هیچ فرشته مقربی راه نیابد. (حضرت محمد)
مُوْتُوْا قَبْلَ اَنْ تَمُوْتَوْا
بمیرید قبل از آن که به مرگ طبیعی بمیرید. (حدیث نبوی)
سمیه شکری در ۱ سال و ۲ ماه قبل، یکشنبه ۲۹ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۰:۳۲ دربارهٔ مولانا » فیه ما فیه » فصل اول - یکی می‌گفت که مولانا سخن نمی‌فرماید:
«یَوْمَ تُبْلَی الْسَّرَائِرُ»
آن روز که رازها فاش شود. (طارق 9)
«وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ اِلاّ فِتْنَةً»
و شماره آن ها را جز آزمایشی برای کسانی که کافر شده اند قرار ندادیم. (مدثر 31)
«قَلِیْلٌ اِذَا عُدُّوا کَثِیْرٌ اِذَا شَدُّوا»
وقتی شمارش شوند اندک هستند، ولی هنگام حمله بسیار زیادند. (متنبی)
«مَنْ اَعَانَ ظَالِماً سَلَّطَهُ اللهُّ عَلَیْهِ»
کسی که به ظالمی کمک کند خداوند آن ظالم را بر او مسلط می کند (حدیث نبوی)
«زُیِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَواتِ مِنَ النِّسَاءِ وَ البَنِیْنَ وَ الْقَنَاطِیْرِ الْمُقَنْطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَ الْفِضَّةِ وَ الْخَیْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَ الْاَنْعَامِ وَالْحَرثِ ذلِکَ مَتَاعُ الْحَیوةِ الدُّنْیَا»
مردم را حبّ شهوات نفسانی، از میل به زن ها و فرزندان و همیان‌هایی از طلا و نقره و اسبهای نشان دار نیکو و چهارپایان و مزارع در نظر زیبا و دلفریب است، (لیکن) اینها متاع زندگانی (فانی) دنیاست و نزد خداست منزل بازگشت نیکو. (آل عمران 14)
«مَنْ عَرَفَ نَفْسَهُ فَقَدْ عَرَفَ رَبَهُ»
کسی که خودش را بشناسدخداوند را شناخته است. (حضرت علی)
«وَلَقَدْ کَرَّمْنَا بَنِیْ آدَمَ»
و به راستی ما فرزندان آدم را گرامی داشتیم . (اسراء 70)
«لَبسْنَ الْوَشْیَ لَا مُتَجَمِّلَاتٍ
وَلکِنْ کَیْ یَصُنَ بهِ الْجَمَالَا»
لباس های رنگارنگ پوشیدند، نه به خاطر آن که اهل تجمل و خودآرایی هستند، بلکه به این خاطر که زیبایی خود را به کمک آن نقش و نگار بپوشانند. (متنبی)
سمیه شکری در ۱ سال و ۲ ماه قبل، یکشنبه ۲۹ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۰:۱۵ دربارهٔ مولانا » فیه ما فیه » بِسْمِ الله الرحْمنِ الرَّحِیمْ - رَبِّ تَّمِمْ بِالْخَیْرِ:
قال النّبی علیه السّلام: شَرُّ الْعُلَماءِ مَنْ زَارَ الْاُمَراءَ وَ خَیْرُ الْاُمَراءِ مَنْ زَارَ اَلْعُلَمَاءَ، نِعْمَ الْاَمِیرُ عَلی بَابِ الْفَقیرُ وَ بِئسَ الْفَقِیرُ عَلَی بَابِ الْاَمیر.
پیامبر اسلام فرمودند: بدترین دانشمندان کسانی هستند که به دیدار پادشاهان می روند و بهترین پادشاهان کسانی هستند که به دیدار دانشمندان می روند. چه خوب است پادشاه به در خانۀ فقیر برود و چه بد است که فقیر به دربار پادشاه برود .
نَحْنُ تَعَلَّمْنَا اَنْ نُعْطِیَ مَا تَعَلَّمْنَا اَنْ نَأخُذَ.
ما یاد گرفته ایم که ببخشیم، یاد نگرفته ایم از کسی چیزی بگیریم.
یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُلْ لِمَنْ فِی أَیْدِیکُمْ مِنَ الْأَسْرَی إِنْ یَعْلَمِ اللَّهُ فِی قُلُوبِکُمْ خَیْرًا یُؤْتِکُمْ خَیْرًا مِمَّا أُخِذَ مِنْکُمْ وَیَغْفِرْ لَکُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ.
ای پیامبر به کسانی که در دست شما اسیرند، بگو اگر خدا در دل های شما خیری سراغ داشته باشد بهتر از آنچه از شما گرفته شده، به شما عطا می کند و بر شما می بخشاید و خدا آمرزنده مهربان است. (انفال 70)
تُولِجُ اللَّیْلَ فِی النَّهَارِ وَتُولِجُ النَّهَارَ فِی اللَّیْلِ وَتُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَتُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَیِّ
خداست که شب را درون [پردۀ] روز پنهان سازد و روز را درون [پردۀ] شب در می آورد (فاطر 13)
إِنَّهُ لَا یَیْأَسُ مِن رَّوْحِ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْکَافِرُونَ
هیچ کس از رحمت خدا نومید نمی گردد جز کافران (یوسف 87)
اَرِنِی الْاَشْیَاءَ کَمَاهِیَ.
خدایا حقیقت اشیا را همانگونه که هستند به من نشان بده.
مجتبی در ۱ سال و ۲ ماه قبل، دوشنبه ۳۰ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۲:۳۹ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۹۸ - عمر گل: