سید مهدی افضلی در ۹ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۱۰ دی ۱۳۹۴، ساعت ۱۹:۳۶ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۳۲:
هرکه جهانش بخوانیم یا هرچه جهانش یا هر دو جهانش؟
دکتر شفیعی کدکنی برآنند که در بسیاری از تفاوت خوانش ابیات این طبع خوانندگان فارسی زبان است که به تغییر و گزینش واژه ها ،دست می زند. همچنان که در مصرع معروف ( کز سنگ ناله خیزد روز وداع یاران ) در اصل (ناله آید ) بوده است . استاد می گوید: " این تصرف هنرمندانه ی ذوق جامعه بوده که صورت ( کز سنگ ناله خیزد ) را جانشین سخن سعدی کرده است " ( رستاخیز کلمات.ص 395. انتشارات سخن.1391 )
پس بر اساس این دیدگاه ( هر دو جهانش ) موافق طبع خوانندگان فارسی زبان است و چاره ای جز پذیرش آن نیست.
ناشناس در ۹ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۱۰ دی ۱۳۹۴، ساعت ۱۹:۲۶ دربارهٔ نصرالله منشی » کلیله و دمنه » باب الاسد و الثور » بخش ۲۰ - ماهی‌خوار، پنج پایک و ماهیان:
لطفا بفرمایید شگال به چه معنی است؟
بابک در ۹ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۱۰ دی ۱۳۹۴، ساعت ۱۹:۱۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۶۳:
با درود
به گمانم زو همان باشد که ناشناس بیان کرد، ولی رهزن در اینجا معنی راهزن نمی دهد بلکه از راه به در کننده، گمراه کننده، فریب دهنده ...را القا می کند.
در باب سوال ناشناس،
همانگونه که روفیا پاسخ داد هر دو گفتار یک چیز را بیان می کنند و در یک راستا می باشند:
در اولی سخن ( محتوای آن و نه شکل ظاهرش، و در بیان مولانا محتوای دیگ) را بچسب و سخنگو (در کلام مولانا دیگ) را ول کن.
اما پاسخ شیرینتر را خود مولوی واضح و به لطافت در بیت پسین داده:
نه هر کلکی شکر دارد نه هر زیری زبر دارد
نه هر چشمی نظر دارد نه هر بحری گهر دارد
س،م در ۹ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۱۰ دی ۱۳۹۴، ساعت ۱۸:۵۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۶۳:
ناشناس گرامی
شمس شیرازی عزیز
این جمله ی ” مانا در نهان سراینده “ را من اولین بار در نوشته ای از جناب دکتر ترابی ، استاد نادیده ام ، خواندم موضوع چنین بود : یکی از حاشیه نویسان از ایشان ایراد گرفته بود که چرا جمله ی عربی ” المعنا فی بطن الشاعر “ را بدون الف و لام مینویسی ، چون عربی ست باید با الف و لام نوشت که منجر به بحث مفصلی شد
آقای دکتر ترابی فرمودند پس از این خواهم نوشت : مانا در نهان سراینده ، و این در میان حاشیه نویسان ماندگار شد ،
این نوشتم تا عرض ارادتی خدمت دکتر ترابی کرده باشم
روفیا در ۹ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۱۰ دی ۱۳۹۴، ساعت ۱۸:۰۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۶۳:
سپاسگزارم شمس شیرازی گرامی
ناشناس گرامی
این هم منافاتی با آن حرف علی (ع) ندارد. مولانا نیز میگوید به محتوای دیگ توجه کن و از محتویات هر دیگی تناول مکن. مشکلی با دیگ ندارد! میگوید محتویاتش را خوب بشناس بعد کاسه بیاور.
شکیبا در ۹ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۱۰ دی ۱۳۹۴، ساعت ۱۶:۴۴ دربارهٔ وحشی بافقی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱:
عذرخواهی میکنم .پاسخ من به(بی سواد ) بوده نه اقا جواد. با عرض پوزش
شکیبا در ۹ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۱۰ دی ۱۳۹۴، ساعت ۱۶:۲۱ دربارهٔ وحشی بافقی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱:
جناب جواد. کسی که اهل خواندن باشد میداند چه میخواند. گذشته چه بوده و اکنون چه هست. حال اصراری هست.پاورقی توضیح بدهند نه اینکه دست به یک اثرتاریخی باارزش ببرند.
شکیبا در ۹ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۱۰ دی ۱۳۹۴، ساعت ۱۶:۱۶ دربارهٔ وحشی بافقی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱:
بانظر اقای یزدانی موافقم .کاملا درست میفرمایند.نباید نوشته ی قدیم تغییر کند. تا همه ی نسلها تاریخ و زبان قدیم را بخوانند و بدانند... لطفا به حالت اول ،سد ،برگردانید.سپاسگزارم.
شمس شیرازی در ۹ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۱۰ دی ۱۳۹۴، ساعت ۱۴:۴۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۶۳:
جناب ناشناس،
آری فارسی است و پارسی سره است، همان معنا فی بطن شاعر است.
دو دیگر فارسی زبان فارسیان و شیرازیان نیست، زبان مردم ایران است. مردمان فلات فرهنگی ایران.
شاد و تندرست بوید.
ایزد پناه در ۹ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۱۰ دی ۱۳۹۴، ساعت ۱۳:۲۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۱:
به نظر من گل و گلاب نشان دهنده اشخاصی هستند که یکی تا نیمه راه رفته و دیگری کامل گشته واگر توجه نید اساتیدی که اول راهند در دانشگاهند و آنان که آخر راهند در خفا هستند دخترانی که تازه به جمالو کمال رسیدند در بیرونند و دختراننیی که ناب ترند پرده نشینند
این برداشت من بود و اینجوری ارتباط برقرار کردم
رضا در ۹ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۱۰ دی ۱۳۹۴، ساعت ۱۱:۴۶ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۱۸۸:
در مصرع
اما حجالت دم ابن‌اللهی بتر
نفطه خجالت از قلم افتاده است.
پیوند به وبگاه بیرونی/
محمد تقی در ۹ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۱۰ دی ۱۳۹۴، ساعت ۰۹:۴۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۲۵:
دربیت پنجم مصرع اول بیدق و مصرع دوم بی ذوق صحیح است زیرابیدق ( پیاده) وزیر میشود وبیذوق شاه
سجاد در ۹ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۱۰ دی ۱۳۹۴، ساعت ۰۷:۴۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۸۰:
خطاب به عزیزانی که در مورد محسن چاوشی حاشیه نوشته اند:
در طول مدتی که از گنجور دیدن می‌کردم، هیچوقت چنین ادبیاتی در حاشیه ها ندیده بودم. حاشیه ها در گنجور محلی بود برای بحث و گفتگو راجع به شعر و مفهوم آن. اساتید و علاقه مندان به شعر و ادب بحث های ثقیلی در باره ی اشعار مطرح میکردند و ما خوانندگان بهره می بردیم.
اگر خواننده ای هم این شعر را اجرا کرده بود، ذکر می‌شد.
اما متاسفانه الان زیر شعر مولانا، حاشیه ها (اگر بتوان نامش را حاشیه گذاشت) راجع به لحظه شماری طرفداران محسن چاوشی برای انتشار آهنگش است.
شرم دارم از حضور حضرت مولانا که در حاشیه شعرش، در مورد موسیقی مبتذل و طرفداران متعصبش سخنی بیاورم که اگر غیر از این بود، انتقاد های زیادی برایتان داشتم، از کسانی که قبل از انتشار اثر آن را شاهکار می‌نامند تا کسانی که خود را در مقام تعیین کننده حقیقت می‌بینند.
مجید در ۹ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۱۰ دی ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۲۶ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۱۷۱ - در عزلت و قناعت و بی‌طمعی:
mishe lotfan maniye tak take abyat o ham qarar bedin?
بِنسینا persia۱۵۰۰@yahoo.com در ۹ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۱۰ دی ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۹ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۲۷:
سلام
بیت هژدهم، مصرع دوم، بنظرم می بایست کاما فقط یکی باشد و آن هم بعد از " ترا نه"!
سپاس
ناشناس در ۹ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۱۰ دی ۱۳۹۴، ساعت ۰۲:۵۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۶۳:
جناب شمس شیرازی، مانا در نهان سراینده یعنی چه؟ این جمله فارسی است؟ آن هم از یک شیرازی؟
ناشناس در ۹ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۱۰ دی ۱۳۹۴، ساعت ۰۲:۵۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۶۳:
زو مخفف ز او است و ز او هم معنای ز آن را دارد. جایگاه زو، جایگاه تعلیل برای فریب خوردن است. یعنی چون ترازو نداری، به علت همان(یعنی از او=از آن) است که فریب می خوری.
یک سوال ساده:
مگر نه اینکه امام علی فرموده است به سخن گوش فرا بده و به سخن گو توجه نکن. پس چرا مولوی می گوید: به هر دیگی که می‌جوشد میاور کاسه و منشین؟
سیروس در ۹ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۱۰ دی ۱۳۹۴، ساعت ۰۲:۳۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۴۰:
سخن بی معنی است که کدام ماسب تر است. مسئله این است که کدام صحیح است. این شعر قبلا سروده شده است و متاسفانه شاعر فرصت استفاده از نظرات شما را ندارد. پس به بزرگی خود او را ببخشید.طبق معتبرترین نسخه‌ی دیوان حافظ (قزوینی-غنی) مصرع دوم بیت مورد بحث “من چرا ملک جهان را به جوی نفروشم” است.
حاشیه در ۹ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۱۰ دی ۱۳۹۴، ساعت ۰۱:۵۹ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۳:
از سال 89 تا 91 عجب بکش بکشی بوده اینجا :-P :-)
سید مهدی افضلی در ۹ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۱۰ دی ۱۳۹۴، ساعت ۱۹:۴۳ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۵۰: