صالح در ۸ سال و ۱۱ ماه قبل، پنجشنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۱۳:۳۱ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۹:
باسلام. دکتر انوری و همه علاقه مندان به ادبیات باید بدانند که سعدی(شاعر قرن هفتم) هیچ تکلیفی به رعایت اسلوب شعرا و نویسندگان قرن 3 و 4 ندارد. به ویژه اینکه سبک شعری در قرون 3 و 4 بیشتر "خراسانی" است اما سبک سعدی به اصطلاح "عراقی" میباشد.
یادمان باشد استادی سخن، جامه ای است که از دیرباز بر قامت سعدی دوخته شده است.
ali در ۸ سال و ۱۱ ماه قبل، پنجشنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۱۲:۵۴ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۳:
ضمن تمام احترامی ک برای شما قائلم ولی آقای گنجی اگر فرمایش شما درست باشه پس مصرع دوم بیت شش به یک چیز کاملا گنگ اشاره میکنه و معنی نداره
سعید در ۸ سال و ۱۱ ماه قبل، پنجشنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۱۱:۵۶ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » آغاز کتاب » بخش ۲ - ستایشِ خرد:
با درودی عاشقانه به نسل اندیش مندان
عزیزان من دو ستان گل من به چند نکته اشاره می کنم با امید به این که در گفت و شنود با سایر فرهیخته گان مورد توجه قرار گیرد.
یک : بعضی از حاشیه ها چنان اندیش مندانه است که من چندین بار آن را خوانده وسیر نشدم .
دو : بعضی دیگر نشان از آن دارد که نگارنده حاشیه
عاشق ادبیات گران سنگ پارسی است ولی در خواندن اشکال داشته و برای رفع ایراد در واقع به استاد مراجعه نموده است .
سه : در هر شرایط باید ضمن پاس بانی از این پدیده زیبا در گسترده تر کردن آ ن به ویژه در نسل جوان
همانند دانشمند توس ویا مولانا تلاش کرد .
توجه کنید :
1- حکیما چو کس نیست کفتن چه سود
در تناقضی آ شکار پس از آن است که گوهر تابناک ادبیات جهان 9 دفتر شاهنامه را می سراید ( تا کس
پیدا شود )
2- در نیابد حال پخته هیچ خام
پس سخن کوتاه باید والسلام
وباز میبینید که در چار چوب همان تناقض است که مولانا شش دفتر مثنوی دیوان شمس فیه ما فیه
مجالس سبعه و... را تقدیم بشریت میکند (همان حامعه ای که رینولد الین نیکلسون و آنه ماری شیمل و... را در بطن خود دارد / تا هر شرحی با استنساخ از شرح نیکلسون اعتبار یافته و شرح زنده یاد فروزان فر و استاد کریم زمانی در سایه قرار گیرذ .)
در هر شکل به ظن من این شعر مانیفست بشریت است و قابلیت اعتنای آن تا حدی است که اگر استادان گران قدر روزی یک بار آن را در ابتدای هر جلسه به دانش پژوهان گوش زد کرذه (حد اقل سه بیت آخر را) وسپس ادامه دهند راهی بی هوده نرفته اند .
با سپاس از این که با وقت گذاشتن برای خواندن این حاشیه عملا مرا مورد عنایت فرار داده به اید آن که روزی در هر خانه ای ترنم شاه کار های ادب پازسی
جای گزین سریال های چندین صد ایپزودی عثمانیان گردد .
سید علیرضا در ۸ سال و ۱۱ ماه قبل، پنجشنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۱۱:۴۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » ترجیعات » سیام:
غایب به معنی علم غیب می باشد.
سید علیرضا در ۸ سال و ۱۱ ماه قبل، پنجشنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۱۱:۴۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » ترجیعات » سیام:
سلام
به نظر بنده هم در این شعر امیر بی گزند خداوند هست. به این دلیل که مولانا در یکی از مصرع های خودش میگه:
عجبتر از عجایبها، خبیر از جمله غایبها
معنای" از جمله " که مشخص هست و به معنای همه و کل هر چیزی هست. " و اینجا به معنی علم غیب هم می باشدیعنی حضرت امیر المومنین باید بر تمام علوم غیب تسلط داشته باشند. حالا من از شما سوال میکنم. چه کسی از همه ی غایب ها با خبر هست؟ ما در روایات هم داریم که 2 چیز رو حتی 14 معصوم هم زمان آن رو نمی دانند و به آن خبیر و آگاه نیستند:1.روز معود و ظهور صاحب الزمان 2.روز قیامت
پس نمیشه به حضرت علی(ع) و یا شمس تبریز گفت که از همه ی غایب ها با خبر هستند و در نتیجه به نظر من مصداق این شعر خداوند هست چرا که اوست که بر همه ی غایب ها خبیر هست.
جواداسکستانی در ۸ سال و ۱۱ ماه قبل، پنجشنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۱۰:۵۸ دربارهٔ باباطاهر » دوبیتیها » دوبیتی شمارهٔ ۲۱:
با عرض سلام خدمت شما
تقریبا بیشتر واژه های این دوبیتی زیبا در زبان (گویش) تاتی شاهرود خلخال رایج است .
ته که میشی بمو چاره بیاموج (منظور از (می شی) فعل شیه یا رفتن است و کلمه (بیاموج) از باموج یا بیاموز که از فعل آموختن آمده است و معنی کل مصرع میشود ((تویی که میروی به من چاره تحمل دوری را یاد بده))
که این تاریک شوانرا چون کرم روج . شب در گویش تاتی میشود شَو و روز میشود روج ،کَرم یعنی میکنم. دقیقا این مصرع با تاتی امروزی این خطه منطبق است و معنی کامل (( که چگونه این شبهای تاریک را به روز (صبح ) برسانم))
کهی واجم که کی این روج آیو.در این مصرع نیز واجم همان واجم تاتی رایج شاهرود خلخال میباشد به معنی میگویم(( گاهی میگویم که کی این روز فرا میرسد))
کهی واجم که هرگز وا نهای روج((و گاهی میگویم که هیچ وقت این روز فرانرسد))
کسرا در ۸ سال و ۱۱ ماه قبل، پنجشنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۱۰:۳۸ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۲:
زیباست
علیرضا در ۸ سال و ۱۱ ماه قبل، پنجشنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۹:۳۷ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸:
طبق یک تست در کتاب گاج محوری سوم در کنور تجربی 84 بیت به این صورت است:
باری است سر بر دوش من خواهم فکندن بار من
باری چو باری میکشم بر دوش هم بار شما
عبدالله در ۸ سال و ۱۱ ماه قبل، پنجشنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۹:۳۴ دربارهٔ اقبال لاهوری » اسرار خودی » بخش ۵ - در بیان اینکه خودی از عشق و محبت استحکام می پذیرد:
در جهان مثل می و میناستیم میشه این مصرع رو ترجمه کنید؟
رضا در ۸ سال و ۱۱ ماه قبل، پنجشنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۸:۴۹ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۱:
با درود بی پایان
حافظ می فرماید:
جنگ هفتاد و دو ملت همه را عذر بنه
چون ندیدند حقیقت ره افسانه زدند
یا مولانای سخن می فرماید:
هر کسی از ظن خود شد یار من
از درون من نجست اسرار من
رضا در ۸ سال و ۱۱ ماه قبل، پنجشنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۸:۳۰ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۹:
با درود بی پایان، به نظر بنده، حکیم خیام نیشابوری پوچ گرا نیست ایشان اندیشمندی تیزبین و آگاه است که به بی ارزش بودن این جهانِ جهان پی برده است و دل بستن به آن را بی هوده می پندارد. وی معتقد است این دنیای فانی ارزش دل بستن و دل شکستن را ندارد و بهتر است انسان ها به جای حرص، قدرت طلبی، ستیز و خشونت، در این زمان کوتاه با هم خوش باشند و از هستی و بوده های آن لذت ببرند .
سیدمحمدحسینی در ۸ سال و ۱۱ ماه قبل، پنجشنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۶:۱۵ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب هشتم در آداب صحبت » حکمت شمارهٔ ۴۳:
انسانی که چشمش دچار مشکل است، هر آنچه صاف و زیباست را ناصاف و نازیبا می بیند. اشکال به قامت صاف و زیبای آن شئ وارد نیست بلکه این چشم بیمار اوست که همه چیز را به غلط می بیند.
آدمیی که خویشتن را بزرگ می پندارد و دیگران را کوچک، نگاهش به خود و دیگران اشتباه است و او برای جبران اشتباه خویش اول منظر و دیدگاه خویش را درمان کند تا خویشتن خویش را درست بیابد.
کمال در ۸ سال و ۱۱ ماه قبل، پنجشنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۰:۲۴ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۲۳۱:
روحش شاد
جمع این رباعی: 4224
۷ در ۸ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۳۰ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۲۱:۵۷ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۲۴:
سعدی غرض از حقه تن آیت حقست
صد تعبیه در توست و یکی بازنجستی
2- ظرفی کوچک برای نگهداری گوهر و چیزهای گرانبها
تن تو حقه ای است که درون خود گوهرهای گرانبهایی دارد و نشان درست که یکی را بازنیافتی.به آفرینش خود نگاه کن
سعید در ۸ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۳۰ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۲۱:۵۱ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۲:
با درود به همه ی عزیزان اندیشمندی که حاشیه نگازی کرده اند
دوستان گرامی لطفا توجه به معنی بنمایید چون در هر نسخه ویا تصحیحاتی که صورت می گیرد بعضا به اعتبار
ذوق هم هست ولی دعوایش می ماند برای نسل بعد
دقت کنید:
شیخ اجل آیا اصلا فرموده : بنی آدم اعضای بک دیگرند
یا: بنی آدم اعضای یک پیکرند ؟
نمیگویم در ظاهر تفاوت ندارد ولی آیا حق مطلب ادا نمی شود؟
مثلا همین غزل آیا مست مست یا نیمه مست نباید مرا به لب کلام برساند؟
هدف اگر پند واندرز است که خواجه شیراز به زیبایی
هرچه تمام تر فرموده
راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد
به امید تن درستی هر چه اندیشمند پاینده خردورزی
.۷ در ۸ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۳۰ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۲۱:۲۸ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۲۴:
عاقل متفکر بود و مصلحت اندیش
در مذهب عشق آی و از این جمله برستی
خودپرستی را از سر بینداز و عاشق شو تا از غم چه کنم چه نکنم رها شوی
.۷ در ۸ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۳۰ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۲۱:۰۹ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۹۳:
بیت هشتم:
در گلشن بوستان رویش
گلشن=باغ و بوستان|گلشن بوستان:فکر کنم درست نباشد.شاید گلبن درست تر باشد به معنای گل سرخ باغ رویش
زنگی بچگان ز ماه زاده
خالهای سیاه در روی چون ماهش پدید آمده
ویدا در ۸ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۳۰ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۲۰:۳۴ دربارهٔ عراقی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۴:
عالی...عالی
روهینا در ۸ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۳۰ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۲۰:۲۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۸۵:
عالی عالی
اینکه با زحمات شما به راحتی به اشعار به این زیبایی دسترسی داریم
به خصوص اینکه معانی لغات رو هم لینک کردید به لغت نامه دهخدا
بسیار عالی بسیار عالی
جان در ۸ سال و ۱۱ ماه قبل، پنجشنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۲۰ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۶: