نجمه برناس در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۴ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۲۰:۰۲ دربارهٔ سنایی » حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقه » الباب التاسع فیالحکمة والامثال و مثالب شعراء‌المدّعین ومذّمة‌الاطباء والمنجّمین » بخش ۴۰ - التمثّل فی‌القناعة و ترک الحاجة:

گرانی ؛ سنگینی گناه
ویحک ؛ وای بر تو
برتر شو از بر خورشید : از جلوی خورشید برو کنار
ملکت : پادشاهی
دور گردان دل مرا از فضول : دل مرا از امور بیهوده دور کن

nabavar در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۴ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۹:۵۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۰:

ولی آقای جلالی نظری این چنین دارد : در این غزل حافظ شخص خود را مثال می زند و خویشتن را در ابتدای امر به صورت یک صوفی گوشه گیر متعبد و خلوت نشین که از همه مناهی بریده معرفی می کند که حسن و جمال یک محبوب ایام جوانی او دو باره در دلش وسوسه ایجاد کرده ودر نتیجه حسن وجمال یک مغ بچه ساقی میخانه یی پای عشق او را به میخانه باز کرده واو را که یک متعصب خم شکن بیش نبوده بر سر عقل ومعرفت آورده و چشم بینش و دیده جهان بین او را باز کرده به طوریکه دل او دلدار خویش را باز یافته و جان او به محبوب خویش پیوسته و در نتیجه منزلگاه او به منزله آستان با عظمت الهی در آمده و حالیا جایگاه او در بارگاه شاهِ جهان یعنی مقام کبریایی خداوند قرار دارد. معانی ابیات پیش گفته شد این غزل به نحوی است که با قرائت آن می توان به طور وضوح به نظریه عرفانی حافظ دست یافت.
پایدار باشید

نجمه برناس در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۴ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۹:۵۱ دربارهٔ سنایی » حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقه » الباب التاسع فیالحکمة والامثال و مثالب شعراء‌المدّعین ومذّمة‌الاطباء والمنجّمین » بخش ۴۰ - التمثّل فی‌القناعة و ترک الحاجة:

چنگ مرگ :اضافه استعاری
که رطب ، خیره بار نارد بید : یعنی درخت بید ثمره ی خرما ندارد
شاعر در این شعر می خواهد بگوید انسان در اوج قدرت هم که باشد ناتوان است و قادر مطلق خداوند بی همتاست و انسان در نهایت عاجز است و صاحب اختیار نیست .
خم : ظرف سفالی بزرگ که در آن آب یا سرکه یا شراب ذخیره می کردند ؛ خمره

نجمه برناس در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۴ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۹:۳۷ دربارهٔ ناصرخسرو » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۶:

شاعر در ابیات نخستین می خواهد بگوید حوادث بد نتیجه اعمال انسان استنه روزگار بی گناه و میگوید زمانی که تو سرنوشت خود را بد رقم می زنی، از روزگار انتظار نیک اختری نداشته باش و از ما می خواهد به دنبال علم و دانش باشیم زیرا انسان دانا جایگاهش بالاتر از آسمان است
مرالفغدن : ذخیره کردن

لیلی قاجار در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۴ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۹:۰۱ دربارهٔ سنایی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۳۵:

با سلام و دعای خیر
دوستان عزیزم ، لیلی قاجار هستم از گرجستان.
یک پروژه تحقیقی در زمینه ی زمینه ی مثنوی شناسی دارم.
با موضوعات تعصب،تسامح و مدارا در مثنوی‌های سنایی،عطار و مولوی.
امکانش هست اطلاعاتی را در اختیارم قرار بدین. من جهت تکمیل مطالبم به اطلاعات جامع و کامل نیاز دارم.
شماره تلگرامی من :591716878-00995
ghajarly@gmail.com

ایمان در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۴ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۸:۵۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۹۰:

ایذج نام قدیم شهرستان ایذه کنونی است که پایتخت اتابکان (لر بزرگ)بوده که اشاره شده در بیت آخر به اتابک

لیلی قاجار در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۴ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۸:۵۰ دربارهٔ سنایی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۳۵:

به نظر سنایی، هر قدر آدمی در درون و ذات خویش بیشتر شبیه ابلیس می شود، در تظاهر کردن به مسلمانی ماهرتر و با تجربه تر می شود؛ به عبارتی دیگر، کسی که همة فکر و ذکر او فریفتن دیگران و یافتن مطامع دنیوی است، دوست صمیمی ابلیس است:
تا تو در بند زرق و تلبیسی
در سقر یار غار ابلیسی

محمدرضا در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۴ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۸:۴۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۳۶:

منظور از مردن چه در این بیت چه در کلیه اشعار مولانا این است که انسان این هویتی هوایی که برای خودش از فکر ساخته و دنیایش را مثل زندان کرده رها کند! این من چیزی جز نفرت و حسد و کینه و بغض و تاریکی نیست که متاسفانه همه ما را از همان اوایل کودکی درگیرمان کردند و کل زندگیمان تلاش برای یک رقابت هوایی بین همدیگر است در حالی که اصل خود را فراموش کرده ایم!! حتما کتاب تفکر زاید و انسان در اسارت فکر را مطالعه کنید دوستان گرامی

محسن.د در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۴ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۷:۰۸ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۱۵:

شعر پر از اغلاط املایی ست و وزن چند جا از دست رفته است

taha در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۴ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۶:۰۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۴۴:

در بیت سوم `داد تمامی` صحیح است
مرغی به دامی میزنم درواقع خویش را در دامی که پهن شده مینهم

حسین در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۴ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۰۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۷۱:

قطعه بداهه نوازی درس سحر با صدا و سه تار استاد محمدرضا لطفی
پیوند به وبگاه بیرونی

مهناز ، س در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۴ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۹:۱۸ دربارهٔ وحشی بافقی » فرهاد و شیرین » بخش ۲۱ - گفتار اندر گفت و شنید غلامان شیرین با فرهاد و بردن او را به نزد شیرین مه جبین:

گرامی h
کسی کش عزم را بی‌حزم شد پیش :
هر که بدون احتیاط و اندیشه تصمیم به انجام کاری گرفت.
مانا باشی .

حلاج در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۴ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۵:۴۴ دربارهٔ شاه نعمت‌الله ولی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۱۱:

درود برشما
اگر هر دو بزرگوار الان حضور داشتن،ریشخند تلخی به ما میزدند که...دنبال چه هستیم،من ک خجالت کشیدم از خواندن این تفاسیر دوستان
کاش گوشه چشمی هم بما کنند

رادین رادین در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۴ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۴:۱۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۶۴:

درود،این شعر توسط زنده یاد محمودی خوانساری در شور در برنامه گلهای رنگارنگ همراه با تصنیفی زیبا از رویا خوانده شده است.

h در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۴ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۳:۲۸ دربارهٔ وحشی بافقی » فرهاد و شیرین » بخش ۲۱ - گفتار اندر گفت و شنید غلامان شیرین با فرهاد و بردن او را به نزد شیرین مه جبین:

دوستان لطفا این بیت رو برای من معنی میکنید "کسی کش عزم را بی‌حزم شد پیش"

لیلا در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۴ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۲:۲۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۳:

سلام. سپاس از سایت بینظیرتون.
در پاسخ به آقای ناصر برداشت شخصی خودمو از مصرع (طالب بی قرار شو تا که قرار آیدت) رو میخواستم بگم و اون اینه که جستجوگری همیشگی باش در طلب یار جستجوگری که هر لحظه در طلبه.. و از اونجایی که همواره انسان می یابد آنچه به دنبال آن است ؛می یابی قرار و یار را.

سیاوش مرتضوی در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۴ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۱:۵۸ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۰۱ - در معنی این حدیث کی اغتنموا برد الربیع الی آخره:

با درود، لطفا به حاشیه های پیشین توجه فرمایید.

khayatikamal@ در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۴ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۴۶ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۴۷۷:

بنده این رباعی را با دوستان به اشتراک گذاشتم وجمع این رباعی از 8194

منصور خضری در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۴ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۰۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۹۳:

به نظر میرسه حافظ این غزل رو در اواخر عمرشون سرودن و حزن و اندوه زیادی در عمق ابیات مشاهده میشه . و در همه وصف در این غزل اشاره به سرنوشت میکنه .

منصور خضری در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۳ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۲۳:۵۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۷:

در بیا آخر حافظ دوباره با ناامیدی از راه میخانه برمیگرده شاید اون میخانه ای که ایشان رفته اند یا راهش ندادند یا کسی انجا بوده که نخواسته او را ببیند چنانچه در جایی دیگر میگوید به کوی میکده گریان و سر فکنده روم البته اینجا دوباره شکایت از جایی دیگر دارد و در کل حافظ سری ناسازگار با دنیای دوروبرش داشته.