گنجور

حاشیه‌ها

امید مددی در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۱۱:۱۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۵۹:

با سلام و احترام،
بیت سوم قافیه رعایت نشده و صحیح آن چنین است:
سنگ از او شده گهر بر در ما چه می‌کند

حامد کهن دل در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۲۸ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۳۸ - به سخن آمدن طفل درمیان آتش و تحریض کردن خلق را در افتادن بآتش:

من ز رحمت می‌کشانم پای تو
کز طرب خود نیستم پروای تو
اندر آ و دیگران را هم بخوان
کاندر آتش شاه بنهادست خوان
اندر آیید ای مسلمانان همه
غیر عذب دین عذابست آن همه
اندر آیید ای همه پروانه‌وار
اندرین بهره که دارد صد بهار
این ابیات و دعوت شور انگیز مرا به یاد این آیات می اندازد:

وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْیَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ ﴿آل عمران: 169﴾
فَرِحِینَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَیَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِینَ لَمْ یَلْحَقُوا بِهِمْ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ ﴿170﴾
هرگز کسانی را که در راه خدا کشته شده‏ اند مرده مپندار بلکه زنده‏ اند که نزد پروردگارشان روزی داده می ‏شوند (169)
به آنچه خدا از فضل خود به آنان داده است‏ شادمانند و برای کسانی که از پی ایشانند و هنوز به آنان نپیوسته‏ اند شادی می کنند که نه بیمی بر ایشان است و نه اندوهگین می ‏شوند (170)

حامد کهن دل در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۱۶ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۳۷ - آتش کردن پادشاه جهود و بت نهادن پهلوی آتش کی هر که این بت را سجود کند از آتش برست:

در خدای موسی و موسی گریز
...
دست را اندر احد و احمد بزن
...
از این ابیات می توان فهمید که مولوی توسل را منافی توحید نمی داند، همان گونه که وهابیون قائلند.

حامد کهن دل در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۱۳ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۳۷ - آتش کردن پادشاه جهود و بت نهادن پهلوی آتش کی هر که این بت را سجود کند از آتش برست:

در رابطه با کامنت قبلی، مولوی در دیون شمس می گوید:
از "أسلم شیطانی" شد نفس تو ربانی
ابلیس مسلمان شد تا باد چنین بادا

حامد کهن دل در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۰۹ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۳۷ - آتش کردن پادشاه جهود و بت نهادن پهلوی آتش کی هر که این بت را سجود کند از آتش برست:

سنگ و آهن زآب کی ساکن شود
آدمی با این دو کی ایمن بود
بنظرم منظور مولوی می تواند این باشد که این نفس شما، تا هر مقام و مرتبه ای هم که بالا روید، با شماست و قابلیت اثرگذاری و شرار انگیزی را دارد؛ گر چه ممکن است به موجب تقوا و کنترل، آن قابلیت به فعلیت نرسد.

و نیز به یاد این حدیث نبوی می افتم که:
شیطانی أسلم/آمن بیدی: شیطان من، به دست من اسلام/ایمان آورد. (علم الیقین 1: 282، کنز العمّال 1: 247 / 1243)

حامد کهن دل در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۹:۴۳ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۳۷ - آتش کردن پادشاه جهود و بت نهادن پهلوی آتش کی هر که این بت را سجود کند از آتش برست:

آهن و سنگست نفس و بت شرار...
این مصرع مرا به یاد آیه زیر می اندازد:
...النَّارَ الَّتِی وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ... ﴿بقره:24﴾
...آتشی که سوختش مردمان و سنگها هستند ...(24)

کیاسری در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۹:۳۴ دربارهٔ نصرالله منشی » کلیله و دمنه » باب البوم و الغراب » بخش ۷ - ادامهٔ حکایت مرغان که می‌خواستند بوم را امیر خود کنند:

با درود
در پاراگراف هشتم در عبارت « و خردمند اگر بزرو و قوت خویش ثقت تمام دارد» اشتباه تایپی وجود دارد . لطفا « به زور و قوت خویش ...» اصلاح گردد .
در ضمن کارتان بسیار فاخر و ارزشمند است . دست مریزاد .

حامد کهن دل در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۹:۳۱ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۳۷ - آتش کردن پادشاه جهود و بت نهادن پهلوی آتش کی هر که این بت را سجود کند از آتش برست:

جناب کاظمی
سلام. خیلی تعبیر جالبی بود. سپاس گزارم.

سمانه در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۹:۰۰ دربارهٔ وحشی بافقی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۰:

بر جیب صبرم پنجه زد، عشقی گریبان پاره کن
جای علامت ویرگول باید جابجا شود تا معنی مصرع درست شود

حسن در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۸:۵۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۶:

عجولانه قضاوت نکن.

حسن در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۸:۵۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۶:

حسین جان . اگه حق مطلب رو ادا نکردم و مطلب فوق ایراد داره بفرمایید ایراد رو تصحیح کنم .می خواستم مطالب رو خودمونی بنویسم والا مطلب و نطق ادبی برای دبیران آموزش و پرورش کاری نداره . عزیز

nabavar در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۸:۲۶ دربارهٔ عطار » منطق‌الطیر » در نعت رسول » حکایت مادری که فرزندش در آب افتاد:

علی جان
ناو همان ناودان است که آب را به سنگ آسیاب هدایت می کند تا بگردد

nabavar در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۸:۰۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۶:

حسن آقا جان
شما که نمی توانی یک متن کوتاه را درست بنویسی ، چه خوب که با یک نفر با سواد مشورت کنی
نوشته ی شما چند غلط دستوری دارد
آقا مجتبی
گمان میکنم منظور آن خانم از خرافات نوشتار غریب الله باشد ، نه شعر حافظ

حسن در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۷:۳۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۶:

جناب غریب الله احسنت. و بسیار عالی . دست مریزاد .متاسفانه در خیلی از تفسیر ها توسط اساتید دانشگاه و ... حق مطلب اشعار جناب حافظ گفته نشده و نمی توانند بگویند جز افراد قلیلی که در وادی عرفان , پیموده ی راه عرفان باشند. و در این وادی میبایست عنایت خاصه خداوند شامل حال او شده و قلب او را متوجه کرده . در این حالت است که مقداری از حالات معنوی و روحانی پشت شعر جناب حافظ متوجه خواهد شد و اگر شخص در این وادی قوی باشد به تمام معنا, متوجه منظور معنوی اشعار جناب حضرت حافظ خواهد شد.
حسن .دبیر 0آموزش و پرورش فارس

علی در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۵:۱۴ دربارهٔ عطار » منطق‌الطیر » در نعت رسول » حکایت مادری که فرزندش در آب افتاد:

عطار در این شعر سه بار از کلمه «ناو» استفاده کرده. ناو چه معانی دارد؟ آیا به معنای کشتی است؟ یا منظور مجرایی است که در آسیاب آبی در آن گندم بریزند؟ نظر شما چیست؟

khayatikamal@ در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۳:۰۳ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۵۹۷:

دوستان عزیز وسرورا بنده تا این اینجا ی رباعی حرف ور و رد کرد م ود نب ال حرف ه هست م(ازرباعی یات ابوسعید ابوالخیر) دعای خیرتون فراموش نکنید
بنده این رباعی را با دوستان به اشتراک گذاشتم وجمع این رباعی از 6604

حسین چمنسرا در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۲:۵۶ دربارهٔ وطواط » قصاید » شمارهٔ ۵ - در مدح ملک نصر الدین اتسز:

وزن صحیح : مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن

nabavar در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۱:۲۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۶:

پس از ارتحال شاه شجاع و رسیدن به سلطنت شاه زین العابدین
اشتباه تایپی را ببخشائید

nabavar در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۱:۲۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۶:

این غزل در حین صدرات خواجه تورانشاه وزیر سروده شده و بازگو کننده دورویی است که حافظ تا اندازه یی با خاطر آسوده می زیسته و ظاهراً وصف یک شب نشینی و مجلس نیمه رسمی است چرا که ما مشاهده می کنیم که شاعر بیت دهم غزل خود را در تعریف آصف و بازگویی از کرم و لطف او در حق خود اختصاص می دهد . بنابراین می توان حدس زد که پس از ارتحال شاه شجاع و ریدن به سلطنت شاه زین العابدین این غزل سروده شده باشد و ما می دانیم که بر طبق وصیت شاه شجاع ، خواجه تورانشاه همچنان در منصب صدرات فرزندش ابقاشده و تا آخر عمر خود به وزارت اشتغال داشت.
اجمالاً در این غزل بدون شکوه و گلایه ، شاعر مکنونات قلبی خود را به صورت نصیحت بازگو می کند و با احتمال زیاد به صورت غیر مستقیم طرف خطاب شاعر شاه زین العابدین است زیرا :
اولاً – او جوان بود وبی تجربه و به نصیحت محتاج بود .
ثانیاً– با مشکلاتی مانند تهدیدات تیمور و احتمال بازپس گیری شیراز توسط شاه یحیی که با آن مواجه بود از این پیشامد ها شکایت داشت و لذا می توان ایهام ابیات اول و ششم را به اونسبت داد .
بیت نهم این غزل که به صورت تکیه کلام خوشحالان باده پیما از یکطرف و مورد استناد عرفا، مبنی بر اشاره به قرآن کریم و حضرت رسول اکرم ( ص) از طرف دیگر در آمده، توجه عمیق همه طبقات را به اشعار حافظ می رساند که هر کسی بر وفق سلیقه خود و در طرفداری از حافظ اشعار اورا معنا و تعبیر می کند و این نکته یی است که حسن انتخاب سبک غزلسرایی حافظ را می رساند چه سخن در ایهام گفتن، عمق کلام را بیشتر و به سلیقه های مختلف نزدیکتر می سازد. بیت مقطع این غزل دلالت دارد که در مجلس بزمی ، حافظ شرکت داشته و احتمالاً میزبان آن خواجه تورانشاه بوده و حافظ به عنوان سپاسگزاری این غزل شاد را به نام او کرده است.
شرح جلالی بر حافظ

مینا در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۴۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۶:

جناب غریب الله خان
با احترام
لطفاً بس کنید
این مطلب را نوشتید و چهار بار تکرار کردید ، دوبار آنرا حذف کردند .
باز هم تکرار می کنید؟
خرافات تاکی ؟

۱
۳۴۰۳
۳۴۰۴
۳۴۰۵
۳۴۰۶
۳۴۰۷
۵۶۶۶