بابک چندم در ۸ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۵:۵۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۸۹:
و البته اون >>> آن
بابک چندم در ۸ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۵:۵۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۸۹:
@ فضه،
خِرَد>>> عقل
بخانیم؟ >>>بخوانیم
رضا در ۸ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۳:۵۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۱۳:
عیسی نخورد حلوا کاین آخور خر آمد
اکبر ستاری در ۸ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۳:۳۵ دربارهٔ نظامی » خمسه » مخزن الاسرار » بخش ۲۷ - داستان پیرزن با سلطان سنجر:
بی گنه از خانه برونم کشید درست است چون پس از آن هم او را به کوی آورده است.
دادمهر در ۸ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۳۵ دربارهٔ سعدی » مواعظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸:
ویرایش قافیه در بیت
مگر آدمی نبودی که اسیر دیو ماندی
که فرشته ره ندارد به مقام آدمیت
با درود به همه شعر دوستان عزیز
همه میدونیم که مقام در بیت بالا درست نیست
و با دیگر قافیه ها نمیخونه
و اگر به معنی مقام توجه کنیم یعنی منزل کردن
در یک جا اقامت کردن ساکن شدن در یک جایگاه
پس
بنده اون رو با واژه کیان که به معنی داشتن جایگاه پادشاهی یا پادشاه بودن ویرایش میکنم
مگر آدمی نبودی که اسیر دیو ماندی
که فرشته ره ندارد به کیان آدمیت
----
پاسخ: با استناد به متن چاپی تصحیح فروغی به شکل «مکان» تصحیح شد. در متن چاپی قافیه بیت 5 و 7 تکراری است.
دادمهر در ۸ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۲۷ دربارهٔ سعدی » مواعظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸:
ویرایش قافیه در بیت
مگر آدمی نبودی که اسیر دیو ماندی
که فرشته ره ندارد به مقام آدمیت
با درود به همه شعر دوستان عزیز
همه میدونیم که مقام در بیت بالا درست نیست
و با دیگر قافیه ها نمیخونه
و اگر به معنی مقام توجه کنیم یعنی داشتن جایگاه خواص پس
بنده آون رو با واژه کیان که به معنی داشتن جایگاه پادشاهی یا پادشاه بودن ویرایش میکنم
مگر آدمی نبودی که اسیر دیو ماندی
که فرشته ره ندارد به کیان آدمیت
فضه در ۸ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۹:۴۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۸۹:
با سلام اون بیتی که یار جانی و یار خرد دارد خرد را چگونه بخانیم و چه معنی می دهد؟
فرهاد در ۸ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۸:۵۱ دربارهٔ وحشی بافقی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۹۵:
جواد عزیزم...
خشم در معنای مطلق ک شما میگی با خشم در معنای مقید ک شاعرا ب کار میبرن خیلی متفاوته . . .
مثلا چجوری باید این شعر خوانده میشد که خشم بافقی پیدا بشه ؟ ؟یعنی توی شعر معلوم بشه میخواد طرف رو بزنه.کل شعر اوج غمگین بودن شاعر رو میرسونه ک با صدای چاوشی دقیقا این لحن تلخ دوری میرسه.
ضمن اینکه هیچ خواننده ی عاقلی وقتی شعر این قدر یک نواخت و یک جانبه داره حرف میزنه نمیاد خودش چند نواخت و چند جانبه اجرا کنه.
D:
فرهاد در ۸ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۸:۳۸ دربارهٔ وحشی بافقی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۸۳:
باز هم تشکر از مدیر محترم این سایت ...
و باز هم محسن چاوشی . . .
فکر نکنم بهتر از این بشه روی این شعر از وحشی بافقی ملودی گذاشت . . .
کمال داودوند در ۸ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۴:۰۱ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۶۲۳:
با تجلیل از ورود آزادگان به میهن اسلامی ایران به گنجور یان
بنده این رباعی را با دوستان به اشتراک گذاشتم وجمع این رباعی از 4937
خرم روزگار در ۸ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۳:۳۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » ملحقات و مفردات » شمارهٔ ۱:
هیچکدام !!
همانند روند که از رونده آمده است و راه و روگه رفتن است،
شوند از شونده می آید که متضاد آینده است راه و روگه شدن.
ببخشایید.
بابک بامداد مهر در ۸ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۲۵ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۲۳:۵۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۵۴:
سلام.
لذت رسیدن کلام به قلب وجان درابیات کمترشاعری همچون حافظ دیده میشود.عنایت بفرمایید همین تک بیت شایدبه یک کتاب یادیوان برخی معاصران بیرزد:
چو امکان خلودای دل دراین فیروزه ایوان نیست
مجال عیش فرصت دان به بهروزی و فیروزی
معنی ساده است ولی شکل بیان آسمانی است.حالا که جاودانگی دراین دنیاامکانپذیرنیست ودرزیراین آسمان آبی همیشه زنده نیستیم؛پس ازهمین فرصت کوتاه نیزبرای خوشی وکامرانی استفاده کن.یک استفاده متعالی همین لذت ازکلام آگاهی بخش وهستی مدارحافظ است. کمتر شعری درفارسی به گویش روان وبدون جابجاکردن ارکان جمله درشعرحافظ نزدیک است.البته همه عطروحلاوت خودرادارند.
به جان دوست که غم پرده برشما ندرد
گراعتمادبرالطاف کارساز کنید.
فضل ا... قاسمی در ۸ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۲۵ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۲۳:۴۹ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳:
سلام و عرض ادب
درمورد بیت دوم همان《در کاروان》راهم می توان پذیرفت چرا که گاه به کاروانسرا و منزل و جایگاه فرود کاروانیان هم کاروان می گفتند بنابراین :(یار بار افتاده را در کاروان بگذاشتند )نامانوس نخواهد بود.
محمد در ۸ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۲۵ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۲۳:۱۴ دربارهٔ شیخ محمود شبستری » گلشن راز » بخش ۵۹ - جواب:
هدف در این متن، ترویج ارزش‌های نهفته درکلمات نورانی قرآن کریم و احادیث اهل البیت بود که شفای دلها و جانهاست تا نشان داده شود باید به ظرائف و کلیدهای فهم در میان متون روایی و آیات قرآن کریم توجه کرد که انسان را بی‌نیاز از نگاه به شرق و غرب و به راه سلامت هدایت می‌کند..در قرآن کریم و متون روایی، به مشاهده آنچه در آسمان وزمین است امر شده و نحوه‌ی عمل دست قدرت الهی بر مخلوقات، بیان شده است تا پاسخ داده شود چرا به خداوند متعال نیاز دارند. تلاش این نوشتار توجه به تاکید قرآن کریم و احادیث بر تحول و تفاوت موجودات به عنوان نشانه‌ای از وجود خداوند متعال است و استفاده از شرح و توضیحی است که این متون نسبت به هم دارند. در این مقاله برای ترسیم کیفیت استدلال بر توحید، از آیات و روایات و توضیح و تبینی که برای خود یا نسبت به یکدیگر متضمنند استفاده شده است. هم بیانی آیات و روایات با مقایسه آیاتی نظیر «ان الله فالق الحب و النوی» و روایتی که در آن، امام صادق علیه السلام رویش جوانه از دانه که همزمان با از بین رفتن شکل اول دانه است را، به خداوند نسبت داده‌اند کاملا مشخص است. همچنین تذکر قرآن کریم به عدم تساوی اشیاء متضاد و مجاور و تاکید بر تفاوت آنها و احادیثی نظیر «بمضادته بین الاشیاء...» از امام علی عیه السلام، تشابه و توافق کامل دارد یا عبارت «هذا اکبر» در آیات مربوط به استدلال حضرت ابراهیم علیه السلام که اشاره به بزرگتر بودن خورشید نسبت به ماه و ستاره و نقص خورشید نیز دارد شباهت به استدلال حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم بر نیاز بنا به اجزای دیگر آن برای تقویت و بهبود تمامیت دارد. در قسمت های دیگری از نهج البلاغه نیز، ناقص بودن، دارای جزء بودن و دارای قرین بودن، آیة المصنوع به معنی علامت و نشانه‌ی موجود مصنوع یا ساخته شده شمرده شده‌اند و از خداوند نفی شده‌اند زیرا موجودی با این صفات، خود دلیلی است برای صانعی برای خود و خداوند متعال چنین توصیف نمی‌شود. مراجعه به آیات قرآن کریم و احادیث درباره توحید و بازخوانی و دقت و تامل به منظور دسته‌بندی متون به دو دسته و ذکر نمونه‌های مشابه و آنگاه یافتن روش استدلال بر وجود خداوند براساس این متون، بخش اول این مقاله بود. در اثبات یکتایی خداوند، با همان استدلال بر وجود خدا برای اشیاء ضد، وجود این تضاد بین خدا و خدایی دیگر، نفی و یکتایی ذات خداوند نیز اثبات میشود. پس عبارت کلیدی "بمضادته بین الاشیاء عرف ان لا ضد له" از امام علی علیه السلام و امام رضا علیه السلام همانطور که از معنای آن پیداست، روش استدلال بر وجود خداوند و نیز یکتایی خداوند را نشان می‌دهد. روش دیگر اثبات یکتایی خداوند در متون، وقوع سیر خاص تحولات جهان است، پس تحول موجودات دلالت بر وجود خداوند تحول دهنده دارد و عدم نزاع بر سر وقوع این سیر تحولات در جهت خاص نیز دلالت بر یکتایی خداوند تدبیر کننده و نبود خدای منازع دیگر دارد. در مجموع، متون آیات و احادیث خداوند متعال را محدود آفریننده و تحول دهنده معرفی می‌کنند و همچنین تحول و ترکیب را از خداوند متعال نفی می‌کنند. دیدن صفات ضعف و نشانگر مخلوق بودن در غیر خدا، موجب عدم تکیه بر دنیا و فریفته نشدن به جلوه های مادی و وعده های بی اساس شیطان و هواهای نفسانی میشود و لذا شخص موحد خدا را ولی خود می‌داند و در راه رضای او حرکت می‌کند و ندای «الله خیر و ابقی» سر می‌دهد.
نادر.. در ۸ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۲۵ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۲۰:۵۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۵۲:
حسین جان، دوست عزیزم
نظر نیکوی شما نیز کاملا محترم است..
یحیا نجوا در ۸ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۲۵ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۲۰:۳۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۹۵:
در مصرع اول بیت ششم این غزل " دُرّیش " می باشد
۷ در ۸ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۲۵ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۹:۰۴ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۲:
رفت آن که فقاع از تو گشایند دگربار
ما را بس از این کوزه که بیگانه مکیده‌ست
فقاع: آبجو است و معرب واژه فوگان
فقاع گشادن: باز کردن سر بطری یا شیشه آبجو
و به مجاز نازیدن،افتخار و لافیدن مانند سر پپسی(نوشابه) باز کردن
دیگر از آن گذشته که دگربار برایت سر نوشابه باز کنند(نازت کشند) برای ما بس است از این کوزه که هر بیگانه ای از آن مکیده است.
karim sadati در ۸ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۲۵ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۸:۴۴ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۵:
من هم بعد از شنیدن آواز استاد شجریان و زیبایی و شیوایی اجرای متن غزل در اجرای آواز به گنجور رجوع کردم و باز هم شاهکاری از سعدی را دیدم که استاد با توانایی خودش مفهوم شعر را برای من بیشتر روشن کرد و تونست بعد از قرن ها غبار از روی این شعر برداره و ظرافت و توانایی سعدی را نشان بدهد.
همیرضا در ۸ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۲۵ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۷:۵۷ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۹۱:
«به ترک گفتن» که در بیت 5 به کار رفته در کلام گذشتگان متداول بوده و همان معنی «ترک گفتن» امروزی را می‌دهد. نمونه از حافظ:
«فغان که آن مه نامهربان مهرگسل
به ترک صحبت یاران خود چه آسان گفت»
همیرضا در ۸ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۶:۴۹ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۹۲: