جواد در ۷ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۹:۴۰ دربارهٔ وحشی بافقی » گزیدهٔ اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۷۱:
با سلام
این غزل وحشی بافقی یکی دیگر از اشعار واسوخت او است که در آن به معشوق خود عتاب کرده و با گلایه با او سخن میگوید بر خلاف بسیاری از اشعار پیشین که فقط با ناز و نیاز نسبت به معشوق خود سخن میگوید
بعضی از اساتید ادبیات به خاطر این لحن وحشی نسبت به معشوق او را نکوهش میکنند آن ها میگویند مقام معشوق آن قدر بالاست که هرگز نمیتوان با او از در قهر و گلایه سخن گفت .
تازه وارد در ۷ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۹:۰۷ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۳:
سلام دوستان:
به نظر من خیام نمیتونسته به بهشت و جهنم اعتقاد نداشته باشه. ولی چون آدمی بوده کخ با اعداد سرو کار داشته و همهچیز رو با منطق ریاضی نگاه میکرده از این موضوع که علمای زمان سعی در القاع بهشت و دوزخ به صورت اجبار و نه منطق به مردم عامی داشتن به ستوه اومده و به این صورت افکار خودشو بیان کرده و توجه داشته باشید در اسلام اتکار دین ارتاد و حکمش قتل هستش اون هم در اون زمان که خیلی راحت آدم میکشتن
صبا در ۷ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۸:۴۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۷۲:
من اولین بار این شعر فوق العاده رو با این آهنگ که از گروه جلال ذوالفنون هست، شنیدم. و هنوز هم که اجرا های بقیه رو گوش دادم فکر میکنم این اجرای گروه ذوالفنون، شوری که در این شعر بی نظیر هست رو بهتر منتقل میکنه. لینکی براش غیر از لینک زیر پیدا نکردم. برای دوستانی که این شعر رو دوست دارند لینکش رو میزارم:
پیوند به وبگاه بیرونی
اردشیر در ۷ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۷:۲۰ دربارهٔ هاتف اصفهانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳:
ممنون از سایت خوبتون
علیرضا در ۷ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۵۸ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » منوچهر » بخش ۲۴:
مصراع آخر این بخش به گمانم این گونه است:
می و مجلس آراست،بفراخت یال
آن "واو" باعث ایراد وزنی میشود.
گمنام در ۷ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۰۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۳۱:
ببخشایید بانک گرامی،
مراد موسیقی دلنوازیست که از تکرار حرف شین
در گوش جان میریزد.
نادر در ۷ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۰۳ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر سوم » بخش ۱۳۹ - حکمت آفریدن دوزخ آن جهان و زندان این جهان تا معبد متکبران باشد کی ائتیا طوعا او کرها:
هست زندان صومعهٔ دزد و لیم
کاندرو ذاکر شود حق را مقیم
لئیم باشتباه لیم تایپ شده است
نادر در ۷ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۴۵ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر سوم » بخش ۱۳۹ - حکمت آفریدن دوزخ آن جهان و زندان این جهان تا معبد متکبران باشد کی ائتیا طوعا او کرها:
مقصود از مصرع
پایبند مرغ بیگانه فخ است
اینستکه مرغهائی که در نهایت یگانگی هستند با یگانگی و وحدت از بند خلاص میشوند ولی مرغی که یگانگی و وحدت و اخوت در مرام او نیست و تک رو است سزاوار است که در بند بیافتد!
ناشناس در ۷ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۳۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۲۸:
سلام
معنی و تفسیر این شعر رو میشه لطف کنید و بنویسید
حسام در ۷ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۳:۴۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۱۳:
مرحوم بسطامی در تصنیفی فوق العاده این شعر را خوانده است. روح این هنرمند واقعی شاد.
عارف کولیوند در ۷ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۲:۴۷ دربارهٔ رهی معیری » چند قطعه » قطعهٔ ۱۳ - سخن‌پرداز:
این شعر رو با صدای حبیب گوش کنید
ببرک شاه در ۷ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۲:۳۹ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب پنجم در عشق و جوانی » حکایت شمارهٔ ۱۷:
نویسندگان این نگرانی ها در باره شاهد دوستی سعدی گویا بکلی از گفتمان امروزی در باره نظریه های همجنس گرایی ناآگاهند. فضای امروزه ایران هنوز گرفتار کیش رفتاری ها و کژاندیشی سنتی ست.
بابک چندم در ۷ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۲:۰۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۳۱:
گمنام جان،
آن که انواع پیمانه ها را قطار کرد بنده بودم و نه جناب شمس، آنهم به دلیل دیدن این بخش از نوشته شما:
"گفتگو از پیمانه شراب است دوستان ، که گویا از شیشه بوده اند و هستند"
ولی متوجه منظور شما از تکرار صدای شین در این بیت نمی شوم؟
مهدی الماس در ۷ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۱:۵۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۰:
واقعا دریایی عاشقی موج خون فشان دارد, به گفته حافظ "چو عاشق می شدم گفتم ربودم گوهر مقصود / ندانستم که این دریا چه موج خون فشان دارد" البته من هم "ربودم گوهر مقصود" دیدم. در هر صورت معنی اش فرقی نمی کند.
اما من هنوز نمی دانم چرا اکثریت بزرگان فکر می کنند عاشقی جرم است و نباید عاشق بشویم. عاشق شدن یک هوس بچه گانه است و این طور حرفها. یعنی آنها هیچگاه هم چنین یک احساس قشنگی را پیدا نکرده اند که ما را این قدر سرزنش می کنند.
بعضی ها هم که فکر می کنند اگر کسی عاشق دخترش شده حتما می خواهد دخترش را فریب بدهد و به همین خاطر هم هرچه در توان دارند سنگ و چوب می اندازند و هوا را طوفانی می کنند.
یکی از خواننده های ما گفته است که "اگر که عاشقی گنایه آلی/گناه کار مردم دنیا یه آلی/ای کاره ما و تو بنا نکدیم/ از دوره مجنون و لیلایه آلی/
مه میگم ا ز دوره آدم و حوایه آلی.
شیرین ترین احساس همان عاشق شدن است باید عاشق بشویم گرچند دشمنان عشق می گویند "چشم عاشق کور است".
گمنام در ۷ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۱:۴۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۳۱:
جناب شمس،
حقیر از پیمانه ها که ردیف فرمودید بی خبر نیست،
قضا راگه گاه اگر لبی تر میکنم پیمانه ام سفالین است
سخنم بر سر پیمانگی سینی است!!
دو دیگر به تکرار صدای شین در این بیت چشم عنایتی بدارید.
امین افشار در ۷ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۱:۲۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۷۲:
مولانای به جان و ز جان عزیز، چه نیکو پیام آوری ست و چه نغز و شورانگیز نویدبخشی، شمس دو عالم را که در جانمان مستور است.
نوشید در ۷ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۱:۲۳ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۵۷:
مصرع اگرت هوای تاج است به بوس خاک پایش
باید ببوس باشد یعنی:
اگرت هوای تاج است ببوس خاک پایش
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.
ابراهیم در ۷ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۱:۰۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۳۸:
واقعا جای تاسف داره که هنوز منظور شاعر را کسی متوجه نشده
هر که نام شمس تبریز را شنید و سجده کرد
و شمس تبریز ماه بدر را دو نیم کرد.
منظور خداست
نه شخص
احمد در ۷ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۰:۳۲ دربارهٔ قاآنی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲:
این رباعی را هم به اسم فروغی بسطامی منتشر کردید
بی نام در ۷ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۰:۲۳ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۸:
بیت سوم بنظر می رسد بشکل زیر بوده است:
کم و بیش آنکه بدو چشم ترحم داری
هرگز اندیشه نه از یش و نه از کم دارد
بیت آخر بنظر می رسد که چنین بوده است
یارب از هیچ غمی خاطرش آزرده مباد
که فروغی ز غمت خاطر خرم دارد