محمد در ۷ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۱۷ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۹:۳۹ دربارهٔ شهریار » منظومهٔ حیدر بابا:
سلام
این منظومه کاری با روح من کرد که حافظ نکرد. روح این شعر نشات گرفته از خالص ترین؛ بی پرده ترین؛ زیبا و راست ترین؛ عمیق ترین؛ سوخته ترین زیبایی های انسانی و جهان موجوده که به قالب شعر در اومده و برای اهالی فهم آن نمایی دیگر از آن زیبایی هاست. من فکر نمی کردم بعد از حافظ شاعر دیگری بتونه روم تاثیری عمیق بگذاره اما شهریار با حیدربابا این کارو کرد. غزلییات شهریارو خونده بودم اما برای من تاثیر تمامی اونها در مقابل تاثیر این منظومه هیچه. با اینکه آذری می فهمیدم هیچ وقت حیدربابا رو نخونده یا گوش نکرده بودم تا چند ساعت پیش. این شعر به قدری خالصانه نوشته شده که به نظر می رسه یه پیامبر اونو سروده.
(((عرض کنم باید با صدای خود شهریار مطالعه بشه))) باز تاکید می کنم این مجموعه با صدای شهریار (یا آن طور که شهریار خوانده خوانده شود مطمئن نیستم بشود) تاثیر فرازمینی داره و تاثیر اون بدوم صدای شهریار فوق العاده نزول می کند.
اول در باب ترجمه : خواهش می کنم این ترجمه رو عوض کنید. حتی تحت الفظی هم نیست. غلطه.
دوم در باب دکتر حامد : شهریار در بین تمامی {ادبا، نویسندگاه، موسیقیدانان ....} که بی غرض هستند و شعور و فهم درک (*زیبایی شناسی *)دارند جایگاه ویژه ای دارند. (حرکت شما در اینجا) واقعا یه جور (Antic( بود. بیشتر از اینکه عصبانی بشم؛ خندم گرفت.
گمنام در ۷ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۱۷ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۹:۰۰ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۹:
ای قافله سالار!! چنین گرم ، چه رانی؟
آهسته !، که در کوه و کمر باز پسان اند.
...
من قلب و لسانم ، به وفاداری و صحبت
واینان ، همه قلبند !! که پیش تو لسان اند
.....
آنان که شب آرام نگیرند ز فکرت
چون صبح ، پدید است ، که صادق نفسان اند.
به شپیده دم سوگند ! که شب زنده داران ، راستگویان اند.
روفیا در ۷ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۱۷ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۸:۵۳ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۸:
البته آن عزیزی که خبر میبرد از شرابخواری پنهان حافظ تاکیدش بر نفس شرابخواری بود نه پنهانی بودن آن،
لیک حافظ به طنازی و ظرافت ذهن شنونده را از عیب شرابخواری به هنر پنهان کاری سوق می دهد!
گمنام در ۷ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۱۷ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۸:۴۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۷:
آرش گرامی،
می فرماید ، برخی نا عاشقان ، جور خوبرویان را تلخ می انگارند، تلخ می بینند.
به مهر ورزان راستین گوش بسپار ، که نوش شکر پراکنی آنرا چشیده اند..
........من چشم بر تو و همگان گوش بر من اند !
گمنام در ۷ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۱۷ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۸:۳۲ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۶:
جعد زلف است و زلف نیست ،جعد زلف پیچیده و تابدار است
مجعد، مرغول ( و نه مرقول)
سینا صدری در ۷ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۱۷ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۵۴ دربارهٔ انوری » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵:
بیت هفتم،مصرع دوم
سینا صدری در ۷ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۱۷ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۵۲ دربارهٔ انوری » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵:
با سلام، در بیت هفتم، " ملکت " صحیح است(بروزن فرصت).
گمنام در ۷ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۱۷ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۴۴ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۳۲:
علی آقا،
به چشم ، ما اما مستغرق خواهیم شد، شما خود دانید!!
مجتبی ص در ۷ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۱۷ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۴۰ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » ترجیع بند:
من هر بار این شعر رو هم با خنده و هم با گریه میخونم.خنده بخاطر لطافتش،گریه بخاطر سوزناکیش
جواد در ۷ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۱۷ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۳:۴۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۳:
استاد شجریان در یک آواز خصوصی مصرع آخر رو اینگونه میخوانند که به نظرم خوانش بسیار زیبایی است؛ البته نمی دانم بر مبنای کدام نسخه است:
گفت حافظ گله ای از شب یلدا می کرد.
مهندس حامد محبتی در ۷ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۱۷ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۱:۳۱ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۰۱:
بسیار غزل زیبا و عمیقی است:
دست از جهان نشسته مکن آرزوی عشق
کاین نیست دامنی که توان بی وضو گرفت
۷ در ۷ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۱۷ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۰۲:۲۲ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۳:
نشان من به سر کوی می‌فروشان ده
من از کجا و کسانی که اهل پرهیزند
بگیر جامه صوفی بیار جام شراب
که نیک نامی و مستی به هم نیامیزند
رضای دوست به دست آر و دیگران بگذار
هزار فتنه چه غم باشد ار برانگیزند
...........................................
هزار دشمنی افتد به قول بدگویان
میان عاشق و معشوق دوستی برجاست
غلام قامت آن لعبت قباپوشم
که در محبت رویش هزار جامه قباست
............................................
هزار دشمن اگر بر سرند سعدی را
به دوستی که نگوید به جز حکایت دوست
به آب دیده خونین نبشته قصه عشق
نظر به صفحه اول مکن که تو بر توست
۷ در ۷ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۱۷ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۰۲:۱۳ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۱:
کم از مطالعه‌ای بوستان سلطان را
چو باغبان نگذارد کز او ثمر گیرند
چه چیزی از باغ شاه کم میشود اگر نگاهی به باغ بیندازیم وقتی که باغبان اجازه چیدن به ما نمیدهد.
روفیا در ۷ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۱۷ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۰۱:۲۶ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۷:
گوییا این سوسمار نه چندان پرجذبه بلوچستان را گاندو می نامند.
اگرچه که استعمال نام نهنگ برای تمساح دارای مستنداتیست، ولی سعدی جهاندیده و سخندان به احتمال زیاد واژه نهنگ را برای همان جانوری که یونس را در کام گرفت به کار برده است.
دنیا مثال بحر عمیقست پر نهنگ
آسوده عارفان که گرفتند ساحلی
دست کم سعدی هنگامی که می گوید نهنگ مقصودش جانوریست که در بحر عمیق میزید.
نخعی در ۷ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۱۶ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۲۳:۴۶ دربارهٔ رهی معیری » غزلها - جلد سوم » سوسن وحشی:
باسلام مرحوم رهی معیری درسرودن بیت اول این غزل احتمالابه مضمون این بیت حافظ توجه داشته است.حافظ فرمود به نیمشب اگرت آفتاب می باید/ز روی دختر گلچهر رزنقاب انداز
گمنام در ۷ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۱۶ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۲۱:۴۳ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۷:
بابک گرامی،
سوسمار تناور ( تمساح ) ایرانی را این کمترین در رودخانه باهو کلات در بلوچستان دیده است، آنکه من دیدم ازسر تادم کمی بیش از یک گز درازا داشت
دو دیگر: .
جایی خوانده ام که هنوز یک خانواده به دین در تانزانیا
زندگی و کار میکنند و تانزانیا گویا از به هم پیوستن زنگبار
( ساحل سیاهان) و تانگانیکا پدید آمده است و زمانی حزب سیاسی بنام آن افرو شیرازی نام داشت.
با پوزش.
حسین در ۷ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۱۶ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۲۱:۰۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۹۲:
در جواب دوست عزیزم امیر
او بر ردیف موسیقی دستگاهی ایران تسلطی کافی داشت. سید خلیل آواز را از مکتب میرزا حسین خادمی آموخته بود و از نادر نادری دف آموخت و تار را از کیخسرو پور ناظری، نواختن تارش به شیوه نوازندگی مکتب برومند نزدیک بود و پرده گیری‌ها و زخمه‌های شمرده و جمله‌بندی‌هایش در سه تار، شیوهٔ نوازندگی یوسف فروتن را به یاد می‌آورد. سید خلیل همچنین علاوه بر نوازندگی تنبور به ساخت تنبور و سه‌تار نیز پرداخته‌است و ساخته‌های او با مهر شیدا محصول کارگاه مشترک به همراه عبدالرضا رهنما و بعد از سال 1370 در کارگاه شخصیش با مهر قلندر موجود است.
در اوایل دهه 60 گروه تنبور شمس به سرپرستی کیخسرو پورناظری تشکیل شد و عالی نژاد به جمع این گروه پیوست. حاصل همکاری با گروه تنبور شمس، تکنوازی و جواب آواز ماندگار سید خلیل در کاست صدای سخن عشق بود که با صدای شهرام ناظری انتشار یافت.
در اواسط دهه 70 سید خلیل خود گروه بابا طاهر را تشکیل داد و اعضای گروه باباطاهر در اجلاس هنرهای دینی (1375 تهران) برنامه‌ای اجرا کردند که ویدیو آن به نام زمزمهٔ قلندری به نفع خیریه کهریزک دراختیار علاقه‌مندان قرار گرفت. در سال 1371 سیدخلیل به وصیت احمد عبادی برای شرکت در مراسم خاکسپاری او به تهران رفت و دیگر هیچ‌گاه به دیار خود بازنگشت.
او علاوه بر خوانندگی و تنبور نوازی سه تار هم می‌نواخت و دستی چیره بر آن داشت.
عامی در ۷ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۱۶ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۲۱:۰۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۵:
عالی است این شعر مخصوصا با صدای استاد شجریان در آلوم مرغ خوش خوان
سهیل در ۷ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۱۶ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۲۰:۳۸ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۸۳:
بیدل از طرز کلامت ...
بابک چندم در ۷ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۱۶ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۸:۰۲ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۷:
آمو دریا و سیر دریا را نمی دانم ولی در ایران تمساح در بلوچستان (رودخانه های شور و سرباز) و گویا در خوزستان نیز موجود است...
و اگر چه که دیده شده تمساح از دریا تا مسافتی حدود صد کیلومتر عبور کند، ولی مکان زیستش دریا نیست و همان رودخانه و مرداب است...
باری چند گونه نهنگ متداولاً به دریای عمان و خلیج فارس سر می زنند، و هرمز نزدیکترین بندر برای سعدی دیدن نهنگان را مقدور می ساخته...
ضمن آنکه برخی از اهالی جزیره ماداگاسکار اجدادشان را ایرانیانی از فارس می دانند، و گویا در زمان سعدی داد و ستد دریایی میان این دو مکان در جریان بوده...
چنانچه که شیخ سفری بدانجا داشته احتمالاً از دیدن بزرگترین موجود روی کره خاک یعنی نهنگ آبی (Blue Whale) در اقیانوس هند بی بهره نمانده....