حاشیه‌ها
مجو از من کلامی عارفانه
که من دارم سرشتی عاشقانه
سرشک لاله گون را اندرین باغ
بیفشانم چو شبنم دانه دانه
—
پاسخ: با تشکر فراوان، ابیات جاافتاده اضافه شدند.رامین در تاریخ ۱۸ تیر ۱۳۸۹ ساعت ۱۹:۱۳ دربارهٔ مجو از من کلام عارفانه
چہ پرسی از مقامات نوایم
ندیمان کم شناسند از کجایمگشادم رخت خود را اندریں دشت
کہ اندر خلوتش تنہا سرایماز این آدرس:
http://www.bahoo.org/Bookdes.asp?productid=1001179&catid=1—
پاسخ: با تشکر فراوان، ابیات جا افتاده اضافه شد.
رامین در تاریخ ۱۸ تیر ۱۳۸۹ ساعت ۱۶:۴۹ دربارهٔ چه پرسی از مقامات نوایم
مر مرا تقلیدشان بر باد داد
که دو صد لعنت بر آن تقلید باد
اگر در آیات قرآن که کتاب مثنوی ترجمه آن است نیز بنگریم آیاتی را می بینیم که خداوند در نکوهش تقلید آورده است آدرس آیات به شرح زیر است : بقره ۱۷۰ مائده ۱۰۴ اعراف ۲۸ لقمان ۲۱ مائده ۱۱۷ انعام ۱۱۴ انعام ۱۱۶ اعراف۳ انفال ۲۲ یونس ۱۵ حج ۸ ۹ لقمان ۲۰ حج ۳ ۴ ۸ یونس ۳۵ ۳۶ فاطر ۴۳ زخرف ۴۳ جاثیه ۱۸
رضا در تاریخ ۱۸ تیر ۱۳۸۹ ساعت ۱۶:۳۳ دربارهٔ بخش ۱۵ - فروختن صوفیان بهیمهٔ مسافر را جهت سماع
گر خطا گفتیم اصلاحش تو کن
مصلحی تو ای تو سلطان سخنبه بیت اول توجه کنید بسیاری این بیت را اشتباه می خوانند می نویسند : (بشنو از نی) که اشتباه است عبارت درست (بشنو این نی است) که تمامی معنی را عوض می کند قسمت اول بشنو از نی ؛ نی می تواند منظور همان ساز نی باشد ولی در حقیقت نی شخص مولاناست که راوی این کتاب است : بشنو این نی چون ….
رضا در تاریخ ۱۸ تیر ۱۳۸۹ ساعت ۱۶:۲۴ دربارهٔ بخش ۱ - سر آغاز
به نظرم
ه گرمم ، رخت بر گردون کشم
گرچه دودم از تبار تشم
باید به صورت
آه گرمم ، رخت بر گردون کشم
گرچه دودم از تبار آتشم
نوشته شود.
—
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.
رامین در تاریخ ۱۸ تیر ۱۳۸۹ ساعت ۱۳:۲۳ دربارهٔ تمهید
شما اصلا به معنی شعر توجه می کنید وقتی دارید تصحیح می کنید؟!
مزن ای عدو به تیرم که بدین قدر نمیرم
خبرش بگو که جانم بدهم به مژدگانییعنی ” دشمن اگه می خواد جون من و بگیره نیازی به تیر و تیغ نیست، فقط کافیه که یه خبر از اون برام بیاره که من خودم جونمو بهش بدم”
—
پاسخ: با تشکر، متن تصحیح فروغی همین است (جانت)، از لحاظ معنی هم مشکلی ندارد چرا که «ت» در «جانت» به عدو برمی‌گردد یعنی من تو را (به تو) جان می‌دهم و مثل این در شعر سعدی زیاد دیده می‌شود.
در بیت
بار یابی به محفلی کن جا
جبرئیل امین ندارد بار
کان جا درست میباشد
—
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.محمدرضا در تاریخ ۱۸ تیر ۱۳۸۹ ساعت ۰:۴۴ دربارهٔ ترجیع بند - که یکی هست و هیچ نیست جز او
الحق که خدایگان شعری شهریار
خدا رحمتت کنه
بیت آخرش دنیا حرف داره
حامد در تاریخ ۱۷ تیر ۱۳۸۹ ساعت ۲۱:۰۰ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۳ - غزاله صبا
واقعا ای دوست بیا تا غم فردا نخوریم
در این غم اکنون هنوز در به دریممن عاشق خیامم و این بس باشد
در میکده عمر هم او ، مرا بس باشدمهدی نجاری در تاریخ ۱۷ تیر ۱۳۸۹ ساعت ۱۶:۱۲ دربارهٔ رباعی شمارهٔ ۱۲۱
نضار؟ یا نزار ؟
—
پاسخ: با توجه به معنای نضار در لغتنامه باید نضار درست باشد.JAVAD MAHMOUD در تاریخ ۱۷ تیر ۱۳۸۹ ساعت ۱۳:۳۵ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۱۶۹۲
سلام،اشکال چاپی:بیت ۱۰ (
بوده‌اممؤمنتوحید کنون)(بوده ام مومن توحید کنون )
—
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.JAVAD MAHMOUD در تاریخ ۱۷ تیر ۱۳۸۹ ساعت ۱۳:۲۳ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۱۶۸۰
موردی که توسط آقای رشیدیان تذکر داده شده اشتباه است و کلمه مورد نظر “لعل” نیست بلکه” لؤلؤ ” است.
گوهر زسنگ خاره کند لؤلؤ از صدف
فرزند آدم از گل و برگ گل از گیا
—
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.روزبه در تاریخ ۱۷ تیر ۱۳۸۹ ساعت ۱۲:۴۱ دربارهٔ قصیدهٔ شمارهٔ ۱
خدمت دوست عزیز ف-ش عرض کنم که معنای بیت کاملا مشهود و بر خلاف گفته ئ ایشان است.
از آنجایی که می و شراب در ابیات حضرت خیام نشانه ئ شادمانی است، پس ایشان لازمه ئ شادی را همین شراب دانسته و اینجا نیز به وقت پر بار بودن سعادت، نوشیدن می را توصیه می کنند. چرا که دیگر ممکن است همچین فرصتی نصیب نشود. و این فرصت همان شادی و سعادتی است که با خوردن می کامل می شود.
گل سعادت آرایه ئ اضافه ئ تشبیهی دارد.
دست مجاز جزئیه و منظور وجود آدمی است.
زمانه دشمنی غدار است تشبیهی که وجه شبه آن حذف شده است.علی نهیل در تاریخ ۱۷ تیر ۱۳۸۹ ساعت ۱:۳۰ دربارهٔ رباعی شمارهٔ ۹
صنعت تشخیص در مصرع اول میان گریستن و ابر.
باده ئ گلرنگ اضافه ئ کنایی منظور همان شراب سرخ رنگ است.
سبزه ئ خاک استعاره از قبر ما پس از مرگ.
واج آرایی سین در ابیات مشهود است.
اصولا خاصیت رباعی در این است که مصراع پایانی ضرب ناگهانی و یک دفعه ای را به شعر وارد می کند. اگر به سایر ابیات حضرت خیام نیز نگاه شود، می بینیم که مصراع پایانی حالتی مثل (شوک) را در خواننده مطرح می کند که مفهوم رباعی نیز از همان مصراع استفاده می شود.علی نهیل در تاریخ ۱۷ تیر ۱۳۸۹ ساعت ۱:۲۴ دربارهٔ رباعی شمارهٔ ۸
آرایه ئ تلمیح در بیت اول و دوم اشاره به پادشاهان ایرانی در عهد ساسانیان.
گور در بیت دوم دارای صنعت جناس تام می باشد.
عده ای گور دوم را دارای ایهام میان گور خر و قبر نیز می دانند که این غلط محض است. چون منظور شاعر مشخصا جز گور به معنای قبر نمی باشد.
*دوستان عزیز، در مصراع دوم از بیت اول کلمه ئ روباه یا شیر مطرح نیست، بلکه منظور (رو به) به معنای (به طرف) می باشد و منظور آن جانور یعنی روباه نیست.علی نهیل در تاریخ ۱۷ تیر ۱۳۸۹ ساعت ۱:۱۵ دربارهٔ رباعی شمارهٔ ۷
tosye mikonam ahange mohsen namjoo ke bar rooye in sher gozashte shode ra goosh bedahid
hamid hashemi در تاریخ ۱۶ تیر ۱۳۸۹ ساعت ۱۹:۵۰ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۹۲۱
مصرع سوم, کلمه آخر “کام” درست است.
—
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.علی در تاریخ ۱۶ تیر ۱۳۸۹ ساعت ۱۹:۰۳ دربارهٔ بخش ۱۱ - بوسه بر باد
در گذشته هستی را متشکل از چهار عنصر آب، خاک، آتش و باد می دانستند که به امهات اربعه معروف بود. از این میان آتش و باد را نرینه و آب و خاک را مادینه خطاب می کردند.
در مصراع دوم آرایه ئ واج آرایی در حرف جیم را می بینیم.
بیان می در اینجا با توجه به روحیات خیام همان می از نوع باده خواهد بود. اما بعید نیست که منظور شراب الهی باشد که از نظر عرفا نیز با نوشیدن این شراب، آدمی از تمام دغدغه ها خلاصی می یابد و نه به رحمت و نه عذاب می اندیشد؛ بلکه تنها امیدش رضایت اوست.علی در تاریخ ۱۶ تیر ۱۳۸۹ ساعت ۱۸:۴۵ دربارهٔ رباعی شمارهٔ ۶
رخسارشما…..که بدیده است حرف که افتاده است.
—
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.ج.امیدی در تاریخ ۱۶ تیر ۱۳۸۹ ساعت ۱۴:۴۱ دربارهٔ در وصف خزان و مدح سلطان مسعود غزنوی
سلام،در بیت اول مصرع دوم به گمانم (نگذاشته )صحیحتر از( نگذشته )باشد.
—
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.JAVAD MAHMOUD در تاریخ ۱۶ تیر ۱۳۸۹ ساعت ۵:۱۲ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۲۴۳۸
[صفحهٔ اول] … [۳۲۴۹] [۳۲۵۰] [۳۲۵۱] [۳۲۵۲] [۳۲۵۳] … [صفحهٔ آخر]