لوح محفوظ در ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۳۱ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۲۱:۱۹ دربارهٔ عطار » منطق‌الطیر » حکایت بط » عقیدهٔ دیوانه‌ای درباره دو عالم:
با سلام به نظر بنده هم ,«بر آب» صحیح است در بیت آخر, چرا که منظور از آب اینجا آداب و رسوم عبادی هست و زاهد تکیه اش بر همین رسوم عبادی هست که از قضا سست و بی بنیان هست چرا که این خود یک حجاب دیگر بر روی حقیقت است و آدمی را از رسیدن به اصل خودباز می دارد چنانچه اگر ادب بر آداب ترجیح نداشته باشد.
محسن فتحی در ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۳۱ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۲۱:۱۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۷۴:
درود بر همه عزیزان
سوالی دارم که در خوانش احمد شاملو بیتی هست که در شعر نیست
زخم زلفت به نامیزد کنون مجموعه دلهاست
از آن باور نمی دارم که انگیز پریشانی
در مورد این بیت و معنیش اگر توضیحی بدید ممنون میشم
افسانه چراغی در ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۳۱ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۲۰:۱۶ در پاسخ به مامیترا دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر دوم » بخش ۸۵ - حکایت هندو کی با یار خود جنگ می‌کرد بر کاری و خبر نداشت کی او هم بدان مبتلاست:
زهر، او نوشید؛ تو خور قند او
شخص دیگری اشتباه کرد و به چاه افتاد؛ مثل این که کسی زهر خورده باشد. باید برای تو درس عبرت شود و پند بگیری و آن اشتباه را تکرار نکنی. پند گرفتن مثل خوردن قند، شیرین است.
آسمان آبی در ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۳۱ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۹:۵۱ دربارهٔ امیر معزی » رباعیات » شمارهٔ ۱۵۲:
بنظر می‌رسد مسند درست باشد
برگ بی برگی در ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۳۱ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۸:۴۲ در پاسخ به مهرداد ت دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۹۱:
درود بر شما گرامی مهرداد، تشکر از مهرِ بی دریغتان
A Arzani در ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۳۱ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۵:۱۷ دربارهٔ عبید زاکانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳:
من منظور بیت 5 را متوجه نشدم.
خوانش صحیح این بیت چگونه است؟
لطفا راهنمایی کنید.
تابش در ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۳۱ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۵:۰۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۰:
من اگر نیکم و گر (1) بد تو برو خود را باش
هر کسی آن درود (2) عاقبت کار که کشت (3)
برای رفع سه اشکال در این بیت حافظ این بیت پیشنهاد می شود
من اگر نیکم اگر بد تو برو خود را باش
عاقبت هر که درو کرد همانرا که بکشت
تابش در ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۳۱ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۵:۰۳ در پاسخ به دکتر حافظ رهنورد دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۰:
این مصرعی که شما فرمودید در ابیات پایینتر هست یک مصرع که نمی شود در دو بیت تکرار شود
احمدرضا نظری چروده در ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۳۱ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۴:۱۹ در پاسخ به مهناز ، س دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۸۵:
دوست بزرگوار "با" نشانه سبکی است .ومختص سبک خراسانی است،اما ردپای آن درسبک عراقی هم دیده میشود.یعنی نشانه های سبکی یک دوره قطعا دردوره دیگر به صورت کامل ازبین نمیرود. حافظ شیرازی درغزلی
این بیت را با همین خصیصه سبکی بیان می کند
درنمازم خم ابروی تو با یاد آمد
حالتی رفت که محراب به فریاد آمد
به طورمثال دوحرف اضافه برای یک متمم ازویژگیهای سبک خراسانی است، اما درسبک عراقی نیز دیده میشود
به دریا در منافع بیشمار است
وگرخواهی سلامت درکنار است
به دریا در یعنی دردریا
با یاد یعنی به یاد
عرب عامری.بتول در ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۳۱ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۳:۵۹ دربارهٔ باباافضل کاشانی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۵:
ضمن سلام و احترام
درسته که منظور بابا افضل در شعر، کسب حالت عرفانی بوده، یعنی مثل عرفا عزلت نشینی اختیار کن و تدبر داشته باش تا بی آنکه زحمت راه رفتن در جهان رو داشته باشی، بتونی عوالم رو سیر کنی، بیت دوم در زمان حال دقیقا برای زمان کتابخوانی میشه بکار برد. زیرا زمانی که کتاب میخوانیم، نشسته ایم و بدون اینکه به جایی برویم، می‌توانیم سیر در آفاق و انفس داشته باشیم.
بسیار زیباست.
رضا شاهی در ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۳۱ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۳:۵۴ در پاسخ به سید مهدی سمیعی دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۶:
در نسخ دیگه از واژه «پَکاه» استفاده شده، که گویا کلمه اصلی هم در این بیت همین پکاه است.
اما واژه بگاه هم ذکر شده که این هم مانند پکاه به معانی همان پگاه هست.
و بگاه مقدم بر پگاه هست در این بیت
حمیدرضا در ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۳۱ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۱:۴۳ در پاسخ به فرهود دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۲:
پیشنهادتان مشکلی وزنی دارد. نون کین نمی‌تواند ساکن باشد.
برگ بی برگی در ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۳۱ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۰:۵۸ در پاسخ به حمید دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱۸:
دل که آئینهٔ شاهی ست غباری دارد
از خدا می طلبم صحبتِ روشن رایی
سلام بنظرم بدلیل اینکه دلِ ما از آه و درد ها غبار آلوده شدند عکسِ مهرِ او بر دلمان نمی افتد.
مهدی واقعی در ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۳۱ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۰۹:۱۴ در پاسخ به علیرضایعقوبی نژاد دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۹۸:
بنده از طرف جناب سعدی از شما عذر می خوام
مهرداد ت در ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۳۱ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۰۹:۰۴ در پاسخ به برگ بی برگی دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۹۱:
سپاس
حمید در ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۳۱ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۰۸:۵۷ در پاسخ به برگ بی برگی دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱۸:
سلام اگر مهر ومهربانی خدا بینهایت و همه گیر است .پس چرا حافظ با قطعیت میگه مهرت به درد ما نخورد ؟
حمید در ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۳۱ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۰۸:۵۴ در پاسخ به نگین دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱۸:
سلام اون که روی آینه باعث بخار میشه ها است ها . نه آه
اردشیر در ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۳۱ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۰۸:۱۱ در پاسخ به سیدعلی ساقی دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵:
اقای ساقی تفکر شما و نوشته شما عین واقعیت است، حافظ به قله بلندی از ادب و معرفت و دانش رسیده که همه ادیان را از بالا نظاره می کرده است و در این میان فقط ایین زرتشت بوده که برایش جالب و چشمگیر بوده، حافظی که قران در ۱۴ روایت را حفظ بوده ، چطور نمی دانسته که این روایت از کیست؟ حافظ در اشعار زیادی از خط قرمز ها عبور کرده، و این ویژگی حافظ ازاد اندیش و پرسشگر است، حافظ اندیشمندی است بی نظیر در بین تمام شعرای ایران که قرنها از زمان خودش جلو تر بوده!
پیر ما گفت خطا بر قلم صنع نرفت
افرین بر نظر پاک خطا پوشش باد.
محمد سلماسی زاده در ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۳۱ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۰۸:۰۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۲۶:
در ابیات :
بی هشت بهشت و هفت دوزخ
همچون مه چهارده برآیید
یک موی ز هفت و هشت گر هست
این خلوت خاص را نشایید
دو اشاره مهم است یکی آن که بهشت بیش از دوزخ است
مهم تر آن که : رهایی از نیک ( بهشت ) و بد ( دوزخ ) لازمه سعادت و رسیدن به مرحله خواص باشد
رضا صدر در ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۳۱ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۲۱:۴۲ دربارهٔ میرزاده عشقی » دیوان اشعار » هزلیات » شمارهٔ ۱ - آبروی دولت: